اگر بخواهیم برای خود یا مردگان خویش، بهترین کار را انجام دهیم، آن، دادن «صدقه» است؛ زیرا محتضر در هنگام برداشته شدن پرده‌ها و دیدن حقایق هستی از خدا خواهش می‌کند تا لحظه‌ای به او فرصت دهد تا مالش را صدقه دهد.(منافقون، آیات 10 و 11)
از همین رو برطبق قرآن، بهترین کار برای ایجاد تقوای الهی، همان «صدقه و انفاق» به‌ویژه از زیادی مالی است که بدان نیازمند نداریم و در اصطلاح قرآنی از آن به عنوان «عفو» یاد می‌شود.(بقره، آیات 219 و 237)
اما از نظر قرآن، بهتر است که این بهترین کار نیک را به دست پیامبر(ص) و اهل بیت از معصومان(ع) بدهیم و از آنان بخواهیم که تا این مال را بگیرند و برای ما دعا و استغفار کنند و روان و نفس ما را تطهیر و تزکیه نمایند.(توبه، آیات 103 تا 105؛ آل‌عمران، آیه 159)
پس هنگام دادن صدقات واجب مانند خمس و زکات به دست ولی فقیه یا صدقات مستحب به دست نیازمندان از سائل و محروم، بهتر است این گونه نیت کنیم: «ای پیامبر و معصومان(ع)، این را به دست شما می‌دهم تا برایم و مردگانم دعا و استغفار کنید و نفس ما و مردگانمان را تطهیر و تزکیه‌ نمایید.»