اخبار ویژه
7 سال نگاه اجاره‌ای به دولت ... و ناگهان، فیگور نارضایتی!
یک فعال اصلاح‌طلب گفت: اگر حزب اعتدال و توسعه (نوبخت واعظی) از لاریجانی در انتخابات حمایت کنند، راه خود را از اصلاح‌طلبان جدا کرده‌اند.
در حالی که حتی برخی اعضای حزب کارگزاران هم به لاریجانی تمایل نشان می‌دهند، غلامرضا ظریفیان به نامه‌نیوز گفت: اصلاح‌طلبان از لاریجانی حمایت نمی‌کنند.
او گفته است: اصلاح‌طلبان سهم مهمی در رأی‌آوردن آقای روحانی داشتند، هرچند برخی از نزدیکان آقای روحانی که اتفاقا نفوذ بالایی در دولت هم دارند، توهماتی داشتند که اگر اصلاح‌طلبان نبودند هم روحانی رأی می‌آورد، اما تأثیر اصلاح‌طلبان در رئیس‌جمهور شدن آقای روحانی یک واقعیت تاریخی است که نمی‌شود انکار کرد.
ظریفیان درباره جایگاه انتخاباتی لاریجانی هم گفت: «الحق والانصاف باید گفت که آقای لاریجانی در سال‌های اخیر هیچگاه هم‌سو با تندروها نبوده و همیشه سعی کرده است وجه اعتدال را رعایت کند و در این موضوع شکی نیست اما واقعیت این است که او دارای پایگاه اجتماعی قدرتمندی نیست و در انتخابات ریاست‌جمهوری بسیار مهم است که نامزد مورد تأیید اصلاح‌طلبان خودش هم سبد رأی بالایی داشته باشد که آقای لاریجانی چنین شرایطی را ندارد. اصلاح‌طلبان باتوجه به تجربه‌ای که از ائتلاف با آقای روحانی دارند، می‌خواهند نتیجه انتخابات هرچه باشد، با تکیه بر ظرفیت‌های خودشان رخ دهد. بدنه اصلی اصلاحات حتما از یک نامزد غیراصلاح‌طلب حمایت نمی‌کند و اجازه نمی‌دهد تجربه سال96 تکرار شود».
اظهارات دیرهنگام ظریفیان در حالی است که اصلاح‌طلبان از روحانی و دولت او به عنوان نامزد دولت اجاره یاد کردند و بیشترین استفاده‌ها را از دولت بدون مسئولیت پاسخگویی بردند. اما حال که چند ماه بیشتر تا انتخابات و پایان دولت نمانده، رندانه حساب خود را جدا کرده و می‌گویند حمایت از روحانی، تجربه خوبی نبود!
بزرگ‌ترین زرّادخانه موشکی منطقه بزرگ‌ترین کابوس پایگاه‌های آمریکا
مرکز امنیت ملی نوین آمریکا در گزارشی تأکید کرد: ایران، بزرگ‌ترین زرَّادخانه موشکی خاورمیانه را دارد و همین موشک‌ها تبدیل به بزرگ‌ترین کابوس برای پایگاه‌های آمریکایی شده است.
در گزارش این اندیشکده (سی‌ان‌ای‌اس) آمده است: افزایش توانمندی‌های ایران، ایالات متحده را مجبور به بازنگری در معماری دفاعی‌اش در خاورمیانه می‌کند. به جای تکیه بر شمار اندکی از پایگاه‌های دائمی و بزرگ در نزدیک ایران، ایالات متحده باید بر مجموعه‌ای از پایگاه‌های کوچک و پراکنده تمرکز کند.
پس از جنگ اول خلیج فارس و با جنگ‌های اخیر بسیاری از پایگاه‌های آمریکا به پایگاه‌های دائمی‌تبدیل شده‌اند و شماری از مراکز عملیاتی نیز افزایش یافته‌اند.
همچنان که برتری هوایی ایالات متحده، به‌ویژه برای شیوه جنگی آمریکا ضروری شده، توانایی‌های دشمن نیز بر جلوگیری از تجمع نیروهای ایالات متحده قبل از درگیری تمرکز یافته است.
در گزارش دیپلماسی ایرانی در ادامه این تحلیل خاطرنشان شده است: گسترش موشک‌های بالستیک و کروز و همچنین هواپیماهای بدون سرنشین می‌تواند توانایی نظامی ایالات متحده برای عملیات از پایگاه‌های جلویی را مختل کند. ایران ممکن است در پی نابودی اهدافی مانند هواپیماها یا پدافندهای هوایی باشد که ایالات متحده به راحتی و به سرعت نمی‌تواند آنها را جایگزین کند.
ایران سخت‌افزار و توانایی اجرای حملات دقیق به اهداف نزدیک را دارد. سرمایه‌گذاری ایران در قابلیت‌های موشکی، نیروهای آمریکایی را با چالش مکان‌یابی و نابودی اهداف کوچک و پراکنده روبه‌رو می‌کند. به این ترتیب، ایران با دارا بودن بزرگ‌ترین زرادخانه موشکی خاورمیانه می‌تواند به مهم‌ترین و بزرگ‌ترین پایگاه‌های ایالات متحده به راحتی آسیب بزند.
ایران همچنین می‌تواند با ابزارهای غیرمتعارف قابلیت‌های متعارف خود را تقویت کند. همانند استفاده از نیروهای نیابتی که می‌توانند دامنه فعالیت خود را گسترش داده و امکان انکار باورپذیری را ایجاد کنند. به این ترتیب، نسبت دادن مستقیم حملات به ایران دشوار و پاسخ‌های احتمالی پیچیده می‌شود.
توانایی دفاع ایالات متحده نامحدود نیست. مثلا به اندازه کافی سامانه موشک‌های پاتریوت را در اختیار ندارد. ارسال شمار زیادی از آنها به خاورمیانه انباره این سامانه‌ها در مناطق هند، اقیانوس آرام و اروپا را کاهش می‌دهد. با این حال، حتی اگر ایالات متحده از سامانه‌های پدافند هوایی کافی برخوردار باشد، ایران بازهم شمار موشک‌های مورد نیاز برای دور زدن این سامانه‌ها را خواهد داشت.
در شرایط کنونی پایگاه‌های هوایی بزرگ برای پاسبانی از دارایی‌های ایالات متحده کافی به‌نظر نمی‌رسند و از سوی دیگر در برابر حملات موشکی ایران آسیب‌پذیرند. ایالات متحده باید ساختار پایه فعلی را کوچک کند و به مجموعه‌ای از پایگاه‌های توزیع شده کوچک‌تر در سرتاسر منطقه تبدیل کند، به‌طوری که آن پایگاه‌های کوچک میزبان چرخش واحد‌های آمریکایی باشند. از آنجا که دسترسی به بندر بیش از پایگاه‌های دریایی برای ایالات متحده مهم است بنابراین آمریکا باید حضور دریایی را به پایگاه خود در بحرین محدود کند و همزمان دسترسی به بنادر کلیدی همانند دُغم (Duqm) در عمان و جبل‌علی در امارات را حفظ کند.
بسته اقتصادی و دیپلماتیک خوب یعنی همین خسارت‌هایی که وارد کردید؟!
سخنگوی حزب کارگزاران در جمع دانشجویان گفت بسته اقتصادی خوب بدون یک بسته سیاست خارجی خوب محقق نمی‌شود.
به گزارش روزنامه سازندگی، حسین مرعشی در این نشست سیاسی گفته است: جمهوری اسلامی نظامی است با ظرفیت‌های فراوان؛ یعنی، چه در جبهه اصولگراها، چه در جبهه اصلاح‌طلب‌ها ما آدم‌هایی را با ظرفیت‌های متفاوت داریم، اگر خودمان تدبیر کنیم و تنظیم کنیم که در شرایط امروز جهانی کسی رئیس‌جمهور ایران بشود که بتواند از این فضای بین‌المللی حداکثر استفاده را برای استحکام نظام و حل مشکلات مردم به کار ببرد، اگر بخواهیم این را تدبیر کنیم خیلی عاقلانه است، اگر بخواهیم این باشد باید حتماً رئیس‌جمهوری را انتخاب کنیم که در واقع جامعه جهانی هم بتواند به او اعتماد کند، با اعتماد به او و با روابط خوب بتوانیم با حداقل هزینه کشور را از این مرحله عبور دهیم.» سخنگوی کارگزاران سازندگی ایران به پرسش آنلاین یکی دیگر از دانشجویان مبنی بر اینکه «برای 1400 فکر می‌کنید چه گفتمانی می‌تواند مردم را پای صندوق‌های رأی بیاورد» پاسخ داد: «اقتصاد. رئیس‌جمهور ما باید حتماً یک گفتمان با نشانه‌های روشنی از تحول در اقتصاد داشته باشد. نشانه‌هایی از حل مشکلات بیکاری و در واقع افزایش درآمد خانوارها و حتماً یک بسته اقتصادی خوب که البته بسته اقتصادی خوب بدون یک بسته سیاست خارجه خوب نمی‌تواند محقق شود.»
وی درباره اینکه چه برنامه‌ای مبتنی بر ظرفیت‌های پایدار داخلی پیشنهاد می‌کنید، گفت: «حتماً اقتصاد ایران این ظرفیت را دارد که رشد اقتصادی دو رقمی و تورم یک رقمی داشته باشد، ولی حتماً با روابط خارجی عادی».
این سخنان در حالی است که طیف ائتلافی متبوع آقای مرعشی هفت سال قبل، چرخش چرخ اقتصاد را به توقف برنامه هسته‌ای برای جلب نظر مساعد غرب کردند اما با وجود تعطیلی 95 درصد برنامه هسته‌ای مطابق علاقه آمریکا و اروپا، فاجعه اقتصادی بی‌سابقه را در حوزه‌های رکود و تورم پدید آوردند. جالب‌تر این که نه تنها توقعات غرب رو به کاهش نگذاشت بلکه به حوزه‌های موشکی و اقتدار منطقه‌ای ایران و حتی تمدید محدودیت‌های رو به پایان هسته‌ای (برجام) هم توسعه یافت.
در واقع می‌توان گفت دولت ائتلافی مدعی اعتدال و اصلاحات، نه بسته اقتصادی درستی مد نظر داشت و نه بسته سیاست خارجی معقولی در سطح جهان به اجرا گذاشت؛ بلکه 7 سال را به امید نگاه مثبت غرب، در دو حوزه «تلاش‌ها و تدابیر اقتصادی درون‌زا» و «دیپلماسی اقتصادی و با جهان غیر غرب» برباد داد.
بی‌برنامگی دولت مورد حمایت کارگزاران به حدی روشن است که این حزب دو سال قبل (به دنبال قانع نشدن نمایندگان مجلس وقت از پاسخ روحانی به پرسش‌های اقتصادی‌شان) در بیانیه‌ای تند نوشت: «پاسخ‌های روحانی، نه مجلس را قانع کرد، نه ملت را راضی ساخت. دولت فاقد استراتژی اقتصادی روشن و دولتی سرگشته است. اوج این سرگشتگی را می‌توان در سیاست ارزی دید که متأسفانه بستر ویژه‌خواری اخلالگران را فراهم ساخت و موجب سردرگمی بازار و ابهام و سرگشتگی فعالان اقتصادی شد. متأسفانه با وجود نقدها بر سازمان برنامه و بودجه، در دولت دوم روحانی اصلاح صورت نگرفت. فقدان استراتژی، دولت را به مجمعی از بوروکرات‌های بی‌انگیزه بدل ساخته که دولت را نه به عنوان مغز متفکر توسعه ملی بلکه به یک اداره کاغذی تقلیل می‌دهند.»
«چه کسانی نباید نامزد شوند؟» شبکه خبر پرسید؛ خبرگزاری دولتی ترش کرد
یک خبرگزاری دولتی مدعی شد نظرسنجی‌های شبکه خبر در مورد انتخابات 1400، تخطئه روحانی است!
خبر آنلاین نظرسنجی‌های صدا و سیما را «نظرسنجی‌های معنادار» معرفی کرده و بی‌آن که توضیح دهد آیا «نظرسنجی» بی‌معنا هم داریم، نوشته است: شبکه خبر هر روز یک نظرسنجی تحت عنوان «سؤال روز» برگزار می‌کند و از مخاطبان خود می‌خواهد که نظر خود را تا ساعت 19:30 به شماره‌ای پیامک کنند. سؤالات این برنامه اکثراً برگرفته از موضوعات روز است.
روز چهارشنبه نیز نظرسنجی شبکه خبر به یکی از مهم‌ترین تحولات پیش‌رو در کشورمان یعنی انتخابات 1400 پرداخت. سؤال در نظر گرفته شده برای آن نیز این جمله بود؛ «6 ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری به نظر می‌رسد تعداد زیادی از عناصر سیاسی- اجتماعی قصد دارند نامزد ریاست جمهوری شوند. به نظر شما چه کسانی نباید در انتخابات نامزد شوند؟»
صرف نظر از رویکرد سلبی‌ای که مدت‌ها است مدیران شبکه خبر در خصوص انتخابات مهم ریاست جمهوری 1400 در نظر گرفته‌اند، گزینه‌هایی که برای این نظرسنجی نیز ارائه کرده‌اند، بسیار عجیب و غیرحرفه‌ای طراحی شده است که عبارت بودند از:
1- کسانی که فکر می‌کنند اختیارات ریاست جمهوری قانوناً و عملاً کافی نیست.
2- کسانی که بعد از انتخاب احتمالی ضعف عملکرد خود را به حساب دولت قبلی می‌گذارند.
3- کسانی که در عمل نشان دادند به علت روحیات تجملی و غیره، خود را خادم مردم نمی‌دانند.
خبر آنلاین، این نظرسنجی را انتقام از روحانی(!؟) خوانده و نوشت: رویکرد سیاسی صدا و سیما اگرچه در این 7 و نیم سال بر محور مخالفت با دولت حسن روحانی چرخیده؛ به طوری که بارها انتقاد و گلایه دولتی‌ها را در پی داشته است اما اینکه از چند ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری 1400، شبکه خبر بخش نظرسنجی و سؤال روز خود را هم به این سمت بچرخاند که بخواهد فقط قوه مجریه را با گزینه‌هایی عجیب در معرض نظرسنجی بگذارد؛ حاکی از آن است که نگران نتایج انتخابات پیش‌رو هستند. برای همین از هیچ ظرفیتی برای تخریب دولت و انتقام از حامیانش که در سال‌های 92 و 96 پای صندوق رأی آمدند، چشم‌پوشی نمی‌کنند.
نگرانی خبر آنلاین و استناد به رأی چهار سال پیش روحانی در حالی است که وی به خاطر سوءمدیریتش، از کمترین محبوبیت اجتماعی برخوردار است و مورد انتقاد شدید اکثریت قریب به اتفاق مردم می‌باشد؛ چنان که علی صوفی (مشاور خاتمی- وزیر دولت اصلاحات و عضو شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان) 27 اسفند 97 در برنامه شناسنامه تصریح کرد «دولت آن اعتبار را که در جریان انتخابات 96 داشت؛ به سرعت از دست داد و ارزیابی از محبوبیت روحانی خیلی پایین است من زیر 10 درصد شنیدم.»
عصبانیت خبر آنلاین حاکی از این است که گردانندگان این طیف بهتر از هر کس می‌دانند بهانه‌جویی و ادعای نداشتن اختیارات یا نوشتن ضعف‌های خود به پای عملکرد دولت قبلی، به محور عملیات روانی طیف متبوع‌شان در 7 سال گذشته تبدیل شده و برای مردم مشمئز کننده شده و از همین جهت یادآوری این اشمئزاز عمومی را ناگوار تلقی می‌کنند. به عبارت دیگر اگر این شگرد قابل دفاع بود، نباید خبرگزاری دولتی از پرسیدن نظر مردم درباره چنان رفتاری، ترش می‌کرد.
همشهری: لایحه بودجه تقدیمی دولت تورم‌زاست
یک روزنامه حامی دولت تأکید کرد؛ لایحه بودجه سال آینده، با توجه به انبساطی بودن، تورم‌زاست و نه تورم‌زدا، آن‌گونه که رئیس‌جمهور می‌گوید.
همشهری در گزارشی با عنوان «بودجه 1400؛ تورم‌زا یا تورم‌زدا؟» نوشت: حسن روحانی، رئیس‌جمهور بار دیگر به انتقادهای مجلس از لایحه بودجه 1400 پاسخ داد و با اشاره به کاهش نرخ رشد تورم ماهانه و نقطه به نقطه در آذر ماه امسال، آن را نشانه‌ای از پیام بودجه سال آینده اعلام کرد. همزمان انتقادهای نمایندگان و به ویژه چهره‌های شاخص مجلس ادامه دارد و آنها می‌گویند به بودجه‌ای که بر تورم بیفزاید، مهر تصویب نمی‌زنند اما دولت هم در پاسخ راز رشد هزینه‌های دولت را به صراحت افزایش حقوق کارمندان به ویژه معلمان، پرستاران و بازنشستگان اعلام می‌کند.
رشد هزینه‌های جاری دولت در سال آینده از یک سو و کسری تراز عملیاتی بودجه از سوی دیگر این خطر را به همراه دارد که دولت برای جبران کسری بودجه خود دست به استقراض بیشتر بزند و از بانک مرکزی مستقیم یا غیر مستقیم وام بگیرد. البته در بخشنامه بودجه 1400 رئیس‌جمهور همه دستگاه‌ها را موظف کرده بود تا دخل و خرج سال آینده شان را براساس نرخ تورم هدف‌گذاری شده 22 درصدی بانک مرکزی در نظر بگیرند و حالا رئیس سازمان برنامه و بودجه می‌گوید دلیل رشد هزینه‌های جاری دولت ترمیم حقوق حقوق‌بگیران و بازنشستگان و البته حمایت از معیشت مردم است.
سؤال جدی اما این است که آیا با بودجه به شدت انبساطی دولت در سال آینده می‌توان امیدوار به تقویت ارزش پول ملی بود؟ منتقدان از جمله محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس و علیرضا زاکانی رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس مخالف نظر دولت هستند تا جایی که زاکانی از کسری 344 هزار میلیارد تومانی بودجه در سال آینده خبر می‌دهد و مرکز پژوهش‌های زیر نظر او می‌گوید: کسری بودجه نشان دهنده ضعف اساسی لایحه بودجه 1400 است و می‌تواند آثار تورمی اساسی به دنبال داشته باشد. به گفته زاکانی هر 10 هزار میلیارد تومان خلق پول توسط بانک مرکزی، 2/5 درصد تورم به دنبال خواهد داشت، در حالی که دولت می‌تواند با یک نگاه عادلانه، توزیع ثروت را به نحوی انجام دهد که منجر به کسری افسارگسیخته و جدی نشود و همچنین کمک کند تا کیک اقتصادی و امکانات کشور به درستی تقسیم و طبقات پایین جامعه بهره‌مند شوند.
موضع‌گیری‌های نمایندگان مجلس نشان می‌دهد که دست کم چهره‌های اقتصادی حاضر در خانه ملت بر این باورند که بودجه به دلیل تورم‌زا بودن، قدرت خرید مردم را کاهش می‌دهد.
مشخص است که کم کردن از میزان افزایش حقوق پیش‌بینی شده توسط دولت در بودجه سال آینده، چالش برانگیز خواهد بود و دولت هم تمایلی به این کار ندارد.
به گزارش همشهری، اگر سیاست‌های مالی در بودجه 1400 نتواند کسری بودجه دولت را پوشش دهد، انبساط در سیاست‌های پولی گزینه روی میز خواهد بود و این همان انتشار پول پرقدرت و قبول رشد تورم است.