حضرت فاطمه(س) در وصیت‌نامه خود به جنبه‌های مختلفی اشاره می‌فرماید: بخشی از وصیت حضرت جنبه عاطفی داشت و به امام‌علی(ع) فرمود: بعد از من با خواهرزاده‌ام «امامه» ازدواج کن، زیرا او نسبت به فرزندانم مثل من با محبت است، از طرفی مردان نیاز به زن دارند. بخشی از وصیت جنبه حقوقی داشت به امام‌علی(ع) عرض کرد: ای پسر عمو! از روزی که با من زندگی کردی از من دروغ و خیانت ندیدی و هیچ‌گاه با تو مخالفت نکردم (پس مرا حلال کن. تا مرا حلال نکنی قلبم آرام نمی‌گیرد). بخش مهمی از وصیت حضرت فاطمه(س) جنبه سیاسی داشت و به امام علی عرض کرد: به تو وصیت می‌کنم هیچ یک از کسانی که به من ظلم کردند و حقم را چپاول نمودند، در کنار جنازه‌ام حاضر نگردند، زیرا دشمن من و رسول خدا هستند. نگذار هیچ یک ازآنان و پیروانشان بر جنازه‌ام نماز بخوانند.
مرا شبانه در آن هنگام که چشم‌ها را خواب فراگرفته است دفن کن.(1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- بحارالانوار، ج 43، ص 192