محمدحسین ادیب در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم افزود: همه پول‌ها ابتدا می‌رود بانک‌های نیویورک و لندن و بعد مجددا در دنیا به صورت وام توزیع می‌شود. منتهی بانک‌های نیویورک و لندن به شرکت‌هایی وام می‌دهند که بهره‌وری آنها در سطح جهانی باشد لذا یک دسته از شرکتها نمی‌توانند تامین مالی شوند و از بازار حذف می‌شوند.
کارشناس اقتصاد بین‌الملل گفت: در 20 کشور هنوز بانک ملی وجود دارد که در معرض رقابت بانکداری جهانی است و هدف از تحریم ایران، حذف بانکداری ملی است.
وی با ‌اشاره به بحران اقتصادی بعدی درجهان، درباره آینده اقتصاد ایران گفت: بدهی خارجی ایران فقط دو میلیارد دلار است و بحران بعدی جهان بحران کشورهای بدهکار است و در این بحران، ایران نقش تماشاچی را دارد. برنده بحران اقتصادی بعدی ایران است. در ایران فقط 100 هزار نفر بالای صد میلیون تومان بدهی دارند منهای این صد هزار نفر ، ایرانیان بدهی جدی‌ای ندارند. در ایران سه میلیون پرونده مالیاتی وجود دارد که فقط 100  هزار نفر آنان بدهکارند. ما یک بخش خصوصی بدون وام بانکی داریم که در دنیا بی‌نظیر است. دو میلیون و 900 هزار نفری که بدهی ندارند با یک خیزش، اقتصاد را وارد فاز رونق می‌کنند منتهی حالا زمان مناسب این کار نیست.
کارشناس اقتصاد بین‌الملل  افزود: ماهانه سه میلیارد دلار صادرات غیر نفتی وجود دارد و 90 درصد صادرات غیرنفتی صادرات مشتقات نفت و گاز است و متوسط قیمت نفت در هشت ماه گذشته 30 دلار بوده است. اگر قیمت نفت در سطح ماقبل کرونا بود صادرات شش میلیارد دلار در ماه بود یعنی صادرات ایران نسبت به قبل از تحریم فرقی نکرده است. فقط مساوی با کاهش قیمت نفت، ارزش آن کاهش یافته است. افزایش قیمت دلار به سبب نصف شدن قیمت نفت است و نه تحریم.
 ادیب تصریح کرد: این چه تحریم بانکی است که ایران امسال ٣6 میلیارد دلار صادرات و ٣6 میلیارد دلار واردات انجام داده است؟ من به عنوان یک بانکدار می‌گویم تحریم بانکی فقط هزینه انتقال پول را بالا برده است.