هر وقت هم كه ايشان وكيل مى‏خواست بشود، وكيل اول؛ در تهران وكيل اول مدرس بود. ايشان در مقابل ظلمْ تنها مى‏ايستاد و صحبت مى‏كرد، و اشخاص ديگرى از قبيل ملك‌الشعرا و ديگران همه دنبال او بودند اما او بود كه مى‏ايستاد و برخلاف ظلم، برخلاف تعديات آن شخص[رضا پهلوی]، صحبت مى‏كرد.
صحیفه امام؛ ج3؛ ص245 | نجف؛ 10 آبان 1356