۱- شکست ترامپ در انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا که با افتضاح و رسوایی این «احمق درجه یک» همراه بود، بی‌تردید رخدادی مسرت‌بخش و بایسته شادمانی است. ترامپ در دوران ۴ ساله ریاست خود بر کاخ‌سفید هیچ فرصتی را برای دشمنی و کینه‌توزی علیه جمهوری اسلامی ایران و مردم این مرز و بوم از دست نداد و یکی از وحشیانه‌ترین جنایات او ترور ناجوانمردانه و منجر به شهادت سرداران
رشید اسلام، شهید سلیمانی و ابو‌مهدی المهندس بود که انتقام خون پاک آنان هرگز از فهرست اقدامات ضروری و غیر‌قابل انصراف نظام و ملت غیرتمند این مرز و بوم پاک نمی‌شود. همین یک نمونه از جنایات دونالد ترامپ کافی است تا همه ملت‌های مسلمان (غیر از دو فرقه شیعه انگلیسی و سنی آمریکایی) از شکست توأم با خواری و ذلت او شادمان باشند و پیشانی شکر بر زمین بسایند، اگرچه داغ شهادت سردار سلیمانی و همرزم پاکباخته‌اش سردار ابو‌مهدی جز با قصاص خون آن عزیزان و بر زمین ریختن خون ناپاک ترامپ از دل‌ها زدوده نمی‌شود.
۲- و اما، به همان ‌اندازه که شادی ملت‌ها و مخصوصاً ملت شریف ایران از شکست مفتضحانه ترامپ، طبیعی و بایسته است، شادی و کف و سوت جماعت غربزده برای پیروزی
جو بایدن، مضحک و غیر‌قابل توجیه و شانه به شانه بلاهت است. این ابراز خوشحالی از جانب هواداران جو بایدن و برخی از کشورهای اروپایي می‌تواند تا حدودی قابل توجیه باشد چرا که احمق درجه یک، بسیاری از مناسبات تعریف شده آمریکا با اروپا و شماری از کشورهای دیگر را برهم زده و فروریخته بود اما، ابراز خوشحالی مدعیان‌اصلاحات و برخی از دولتمردان با هیچ منطقی سازگار نیست چرا که جو بایدن در تمامی دوران مسئولیت خود، چه هنگامی که معاونت اوباما، رئیس‌جمهور سابق آمریکا را بر عهده داشت و چه طی ۳۰ سالی که یکی از سناتورهای مطرح و فعال بود، هیچ فرصتی را برای مقابله و دشمنی با ایران اسلامی از دست نداده است و بسیار بدیهی است که در جایگاه جدید یعنی ریاست جمهوری آمریکا از اهرم‌های فراوان دیگری که پیش از این در اختیارش نبود برای مقابله با نظام و ملت ایران استفاده خواهد کرد.
جماعتی که این روزها از آمدن بایدن ابراز خوشحالی می‌کنند باید به این سؤال بسیار ساده و همه فهم پاسخ بدهند که او با ترامپ چه تفاوتی دارد؟ تنها تفاوتی که برخی از ذوق‌زدگان به آن اشاره می‌کنند این است که ترامپ قاتل شهدای بزرگوارمان سردار سلیمانی و ابو‌مهدی است که به یقین می‌دانند جو بایدن بعد شهادت آن عزیزان ضمن حمایت از جنایت ترامپ، تاکید کرد که هیچ آمریکایی از کشته شدن آنها متاسف نیست! و باید کشته می‌شدند! و... کاش آقایان سرمست از پیروزی بایدن فقط به یکی از تفاوت‌های بایدن و ترامپ در مقابله با ایران اشاره می‌کردند و سپس به سوت و کف خود برای روی کار آمدن او ادامه می‌دادند!
۳- بسیار بعید به نظر می‌رسد که جماعت یاد شده
-برخی از مدعیان اصلاحات و شماری از دولتمردان- از هویت جو بایدن و کینه عمیق و بارها اعلام شده او علیه ایران اسلامی و مردم این مرز و بوم بی‌خبر باشند و پرسش این است که با وجود اطلاع از خباثت بایدن چرا اصرار دارند آمدن او را به فال نیک! بگیرند؟! تنها پاسخ این سؤال (تاکید می‌شود که تنها پاسخ این سؤال) آن است که قصد دارند از این رهگذر، بر ناکارآمدی هفت سال و چند ماهه خود در اداره امور کشور و خسارت‌های فراوانی که به ملت تحمیل کرده‌اند سرپوش بگذارند و همه مشکلاتی که آفریده‌اند را به حساب ترامپ فاکتور کنند! البته داستان به این نقطه ختم نمی‌شود و از اظهارات گاه و بیگاه آنها می‌توان حدس زد درپی آنند که بار دیگر پای مذاکره با آمریکا را پیش بکشند و فاجعه دیگری نظیر برجام را به ملت تحمیل کنند که در این خصوص باید گفت آب در ‌هاون می‌کوبند، چرا که مذاکره با آمریکا به هیچ‌وجه اتفاق نخواهد افتاد و بازگشت آمریکا به برجام که بعضاً به آن دل‌بسته‌اند تنها با سه شرط امکان‌پذیر خواهد بود؛ اول آنکه تمامی تحریم‌ها لغو شود و ثانیاً دارایی‌های بلوکه ایران بازگردانده شود و ثالثاً خسارت‌های وارده جبران شود، یعنی آنچه از برجام انتظار می‌رفت و بدون آن اساساً برجامی وجود ندارد و مانند امروز فقط یک جسد متعفن است. و صد البته مجازات قصاص برای ترامپ و سایر عوامل شهادت شهید سلیمانی و شهید ابو‌مهدی که جای خود دارد و هرگز صرفنظر کردنی نیست.
حسین شریعتمداری