سیده رقیه آذرنگ
  سریال نجلا در حالی که روایتی عاشقانه و درام را به تصویر می کشد اما یک هدف غایی در خلال موضوع آن نهفته است و آن رسیدن به کربلاست.
نجلا، بانویی است که می‌خواهد فرزندش را در شهری بیابد که مسیر رسیدن به آن شهر اکنون در چنگال صدام و لشکر بعثیان است و در این راه چند نفر از آشنایان و خواستگارش(عبد) که نقش برجسته‌ای را در فیلم دارد با او همراهند.
سیر داستانی فیلم در قسمت‌های نخست توانسته خیل مخاطبانی را جذب کند که نشان از انتخاب سوژه‌ای ناب و موضوعی است که تا کنون به آن پرداخته نشده است. موضوعی بین سال‌های ۵۵ تا ۵۸ و برگزاری اربعین که خیلی از شیفتگان اباعبدالله الحسین‌(ع) توسط ارتش بعث در این راه حتی جانشان را از دست می‌دهند.
چراغِ سریال نجلا را همین مسیر ایران تا عراق روشن کرده است. اگرچه موضوع فیلمنامه مهر مادرانه‌ای است که بیننده را در فراسوی نقش بسیار زیبای هنرمندان سریال به تصویر می‌کشد اما هدفِ درام عاشقانه این روزها رسیدن به کربلا و زیارت است.
در کل بیننده در این سریال با روایتی تاریخی هم روبه‌روست. که در دو لایه عاشقانه و تاریخی بنا نهاده شده است از اینها که بگذریم لهجه عربی و فارسی نشان از وحدت قدیم‌الایام بین کشور ایران و عراق دارد. که به نظر نگارنده توسط بازیگران سریال به خوبی اجرا گردیده است. حتی انتخاب برخی تکه‌کلام‌های ایرانی و عربی به جذابیت سریال افزوده است.
 ایفای نقش هنرمندانه خانم‌ها، سارا رسول‌زاده(نجلا) و آزیتا حاجیان(عمه نجلا) به شکوه و باورپذیری این نقش‌ها کمک کرده و در چشم بینندگان و به زیبایی هرچه تمام در روال سریال تاثیر بسزایی داشته است.
بیننده قدم به قدم در یک مسیر دو سویه قرار گرفته که به یک نقط ختم می‌گردد و آن کربلاست.
به جرات می‌توان گفت سریال نجلا خواهد توانست تا اینجا خلأ سریال‌های تاریخی مربوط به زیارت اربعین را تا حدی پر کند.
سریال نجلا، در اوج دراماتیک بودنش مخاطب را با یک قصه پر از فراز و نشیب و حوادث تاریخی تلخ و معنا دار، ملموسانه همراه می‌شود و این نشان از تحقیق زیبابین محقق و نویسنده اثر و تلاش مضاعف کارگردان و تهیه‌کننده این اثر است.