هفت سال داشت که انقلاب اسلامی پیروز شد. هفده سالش شده بود که عاشق معارف اهل بیت(ع) گردید و برای  تبلیغ دین خدا به حوزه علمیه رفت. شش ماه بعد شور عاشقی خدا وجودش را فرا گرفت و راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل گردید. سه ماه در کوهستان‌های غرب کشور آبدیده شده بود. محور بانه - ماهوت شاهد جانفشانی او شد و پس از دو سال رزمی بی‌امان و ادای تکلیف در همان محور بر اثر اصابت گلوله توپ به شهادت رسید.
شهید اقبالی جوانی پرجوش بود. شرکت در مجالس مذهبی، نمازهای جماعت، کلاس‌های قران و امور فرهنگی و کار کشاورزی او را جوانی پرتکاپو ساخته بود. حال و هوای شهادت و جبهه داشت. گاهی خودش می‌گفت: «ببینید در پیشانی من شهادت نوشته شده است»...
پنج روز قبل از شهادت، هنگامی که عازم جبهه بود کتاب‌‌هایش از جمله قرآن و نهج‌البلاغه را به مسجد محل اهدا نمود و... گویی خبرها داشت پنهانی!
طلبه بسیجی شهید «حسنعلی اقبالی» سال 1350 در فلاورجان متولد شد و در 6/4/1367 در محور بانه - ماهوت به شهادت رسید.