کجای قرآن از علی(ع) گفته است؟
روزی معاویه وارد مکه شد، گروهی بر او وارد شدند و گفتند: آیا می‌دانی که ابن عباس تفسیر قرآن می‌کند؟
معاویه گفت: خب ابن عباس پسرعمه پیغمبر بوده، او از هاشمیان است! اگر او نکند که تفسیر کند؟!
گفتند: آیات را به نفع علی‌بن ابیطالب تفسیر می‌کند و ما از این قضیه شاکی هستیم!
معاویه گفت: خودم رسما وارد مجلس می‌شوم و جمعشان را بر هم می‌زنم.
معاویه وارد مجلس تفسیر ابن عباس می‌شود، ابن عباس با چنان کیفیتی تفسیر آیات می‌کرد که معاویه هیچ جای اعتراضی برخود ندید!
بعد از مجلس، معاویه رو به ابن عباس کرد و گفت: ابن عباس؛ تو تفسیر آیات می‌کنی یا فضائل علی‌بن ابیطالب را بازگو می‌کنی؟!
ابن عباس گفت: معاویه؛ به من بگو کجای قرآن است که فضائل علی‌بن ابیطالب نیست؟ از خودت هم سؤال کنم جواب می‌دهی؟
«آیه: انَّما اَنتَ مُنذِرُ و َلِکُلِ قَومِ هاد»، برای کیست ؟
معاویه گفت: رسول خدا فرمود: منذر این امت منم و هادی، وجود علی‌بن ابیطالب است! ولی ابن عباس حتما باید این آیه را بخوانی؟!
ابن عباس گفت: آیه: «اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرا» برای کیست؟
معاویه گفت: این هم قصه طهارت و عصمت علی بن ابیطالب و اهل بیتش است، درست! ولی حتما باید این را بخوانی؟
ابن عباس گفت: آیه: «اِنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُه وَالَّذینَ یُقیمونَ الصَّلوهًَْ وَ یُوتونَ الزَّکوهًْ وَ هُم راکِعون» برای کیست؟
معاویه گفت: زمانی که علی‌بن ابیطالب انگشتر را در راه خدا داد، این آیه در حق علی نازل شد، قبول دارم! ولی حتما این را باید بخوانی؟
ابن عباس گفت: آیه: «عَمَّ یَتَساءَلون عَنِ النَّبَاِ العَظیم» در حق کیست؟
معاویه گفت: رسول خدا فرمود؛ خبر عظیم، علی‌بن ابیطالب است که هم مردم از او می‌پرسند و هم من از علی خواهم پرسید، ولی ابن عباس حتما باید این را بخوانی؟
ابن عباس گفت: آیه: «وَاعتَصِموا بِحَبلِ‌اللهِ جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا» برای کیست؟
معاویه گفت: پیغمبر فرمود؛ حبل‌الله علی‌بن ابیطالب است، دست به دامن علی بزنید و جای دیگر نروید که گمراه می‌شوید. ولی باید همین را تفسیر کنی؟
ابن عباس گفت: آیه: «کَفی بِاللهِ شَهیدا بَینی وَ بَینَکُم» برای چیست؟
معاویه گفت: این قصه، قصه علم علی‌بن ابیطالب است که خدا همه علم جاری را در سیره او تعریف می‌کند، ولی لازم است حتما این را بخوانی؟
ابن عباس گفت: «قُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا و َأَبْنَاءَکُمْ و َنِسَاءَنَا و َنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ» بگو به من که این آیه برای کیست؟
معاویه گفت: این هم ماجرای مباهله با اهل نجران است که خدا در این آیه، علی‌بن ابیطالب را نفس پیغمبر می‌خواند، ولی برای مردم حتما باید همین را بخوانی؟
ابن عباس گفت: آیه: «ساَلَ سائِلٌ بِعَذابِ واقِع» برای چیست؟
معاویه گفت: روز غدیر شخصی نزد رسول خدا آمد و گفت این سخنان از خودت بود یا از خدا؟ پیغمبر فرمود: امر رسالت بود، شخص رو به پیغمبر کرد و گفت: به خدا بگو بر من عذاب وارد کند که تحمل ولایت علی را ندارم و خداوند جلوی همگان دشمن علی را هلاک کرد، ابن عباس قبول دارم! آیا باید فقط همین آیه را بخوانی؟
ابن عباس گفت: «یا اَیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَیک» این آیه، دیگر برای چیست؟
معاویه گفت: این هم ماجرای ابلاغ ولایت علی‌بن ابیطالب است قبول دارم! ولی این را حتما باید بازگو کنی؟
ابن عباس گفت: «اَلیومَ اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم» به من بگو این برای کیست؟
معاویه گفت: این آیه هم اکمال دیانت در پرتو ولایت علی‌بن ابیطالب است، ولی آیه‌ای دیگر بخوان نه این را!
ابن عباس از جا بلند شد و گفت: معاویه به من بگو کجای قرآن را بخوانم که فضل علی‌بن ابیطالب نباشد؟! کجا را بخوانم که از علی بیان نشده باشد؟!
معاویه گفت: اصلا ابن عباس بخوان «اِذا زُلزِلَتِ الارض زلزالها ابن عباس گفت: این آیه هم فضل علی‌بن ابیطالب است!
معاویه گفت: علی در این آیه دگر چه می‌کند ابن عباس؟!
ابن عباس گفت: نشنیدی بعد از رسول خدا هنوز یک سال نگذشته بود که زلزله‌ای بر مدینه آمد که همه مردم از شدت وحشت از خانه به در شده بودند و علی در میانشان حاضر شد و این آیه را خواند و پایش را بر زمین کوبید و فرمود: زمین! ابوتراب بر تو امر می‌کند آرام گیر!
معاویه که از غضب بر خود می‌پیچید، گفت: ابن عباس راحت بگو، تا قرآن باشد، علی هم خواهد بود...
* بحار‌الانوار ج ۴۴ ص ۱۲۵.