چندی پیش بود که «مایک پومپئو»، وزیر خارجه آمریکا در سخنرانی غیر مرسومی در کتابخانه «نیکسون» یکی از تند‌ترین سخنرانی‌های خود علیه چین را ایراد کرد که توسط برخی کارشناسان یک سخنرانیِ کاملاً غیردیپلماتیک تفسیر شد. او چین را «غولِ فرانکشتاینی» خواند که دست کسانی که عسل در کامش می‌گذارند را گاز می‌گیرد!
حالا او در ادامه این حملات لفظی خود به چین، در پیامی توئیتری نوشته: «حزب کمونیست چین به دنبال اعمال قانون امنیت ملی خود در هنگ‌کنگ بر مردم سراسر جهان است که تلاشی گسترده برای تضعیف حقوق بشر و آزادی‌های اساسی به شمار می‌آید.» به گزارش فارس، او در ادامه نوشته، به پکن اجازه داده نمی‌شود که مدل حکمرانی مستبدانه خود را به جهان صادر کند. این حملات عجیب آمریکا به چین در حالی صورت می‌گیرد که در سند استراتژی امنیت ملی این کشور در سال 2017، چرخش به سمت شرق، جزو برنامه‌های دولت ترامپ آمده است.
اینکه او چرا این سخنرانی‌ها را می‌کند، علل مختلفی دارد. از یک سو می‌توان به گرایش‌های ایدئولوژیک جریانی اشاره کرد که پمپئو از آن می‌آید، از این رو بخشی از کشمکش‌های اخیر آمریکا-چین را می‌توان اختلافاتِ ایدئولوژیک خواند. از طرف دیگر باید توجه داشت، به طوری کلان‌تر آمریکایی‌ها چند سالی است که استراتژی امنیتی خود را از غرب آسیا به شرق آن چرخانده است، که یکی از علل آن، قدرت روز افزون چین بوده است. آمریکا نگران است که این توان اقتصادی چین به سمت بخش نظامی سرازیر شود و....حرکت چین و ایران به سمت گسترش بی‌سابقه روابط که سندهمکاری 25 ساله نمود آن است نیز می‌تواند، از دلایل واکنش‌های عصبی آمریکایی‌ها علیه این کشور باشد. بسیاری از رسانه‌های معتبر آمریکایی بارها اعلام کرده‌اند، این سند می‌تواند تحریم‌های آمریکا علیه ایران را نیز خنثی و از آن سو، نفوذ چین به منطقه را منجر شود، مسئله‌ای که نه آمریکایی‌ها و نه سعودی‌ها و اماراتی‌ها تحمل آنرا نخواهند داشت!
اما اینکه این حملاتِ تند چه پیامدهایی خواهد داشت، باید توجه کرد که با این روند ممکن است اختلافات ایدئولوژیک عمیق‌تر شوند و به مرور تبدیل به اختلافاتِ هویتی شوند، از این رو چیزی شبیه جنگ سرد یا حتی بدتر از آن نیز نامحتمل نیست. از سوی دیگر باید توجه داشت که با تشدید تخاصم این دو، کشورهای دیگر نیز تحت شعاع قرار خواهد گرفت و ممکن است اقتصاد در بخش‌هایی از جهان صدمه ببیند.