یک شهید، یک خاطره

 امام قلب من است
 مریم عرفانیان

حسین از یک خانواده روحانی و آشنا به مسائل اسلامی و مذهبی بود. به انقلاب، رهبر، نیروهای مذهبی و حزب‌اللهی، روحانیت و کلاً مسائل اخلاق و انسان‌ساز علاقه داشت. علاقه ایشان به امام فراتر از این‌ها بود طوری که در سخنی فرموده بود: «امام قلب من است و پدر و مادر چشم من. بدون چشم می‌توانم زندگی کنم؛ ولی بدون قلب زندگی برایم میسر نیست.»
از لحظه‌ای که امام را شناخت همه زندگی‌اش امام بود و بس.
خاطره‌ای از شهید حسین قائنی، از مجموعه ایثار نامه جلد63
راوی: سید محمد مبرقعی، دوست و همرزم شهید