سال 1346 در گلریزان یاس‌های سپید بهاری، مردی از تبار خورشید در خاک «خوراسگان» تولد یافت و در سال‌های سرشار از سرور کودکانه در کنار پدر و مادری متعهد خرقه ایمان و همدلی برتن کرد. هماره جام وجودش، لبریز از باده عشق به حق بود و مزرعه درونش را با چشمه زهد سیراب می‌ساخت. حضور او در مدرسه عشق و معرفت، مصادف بود با شراره‌های ظلمت‌شکن انقلاب. با وجود هوش بسیار و علاقه به تلمذ، دوره سیکل را تمام کرد و به زائران آفتاب پیوست و خزان ستم را کوبید.عضو بسیج شد و به فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی در مساجد پرداخت. با ریزش تگرگ خصومت و نفرت از سوی بعثیان بر ایران اسلامی، به خیل تشنگان «الست» پیوست و  چون رعشه‌ای بر جان دشمن فرود آمد.او مظهر مردانگی و شجاعت بود و طایر عفاف و خوش خلقی و ققنوس شهادت و «علی اکبر» کارزار کربلا.نهایت در عنفوان نوجوانی به تاریخ 1361/8/11 در منطقه «عین خوش» در عملیات «محرم»،‌به مهمانی فرشتگان آسمانی وارد شد؛ در حالی که قبل از شهادت با الهامی عارفانه، آگاه شده بود که به زودی به سوی کرانه‌های سر سبز حیات ابدی بال و پر خواهد گشود.