جاودانگی در خدمت به محرومان(درمکتب امام)
آنچه كه مىماند آن جهات معنوى است كه انسان در كارش انجام مىدهد. جهات معنوى، كه يكى از بزرگترين جهات معنوى خدمت به خلقالله است، خدمت به انسانهاى محروم است. اين است كه براى انسان جاودان مىماند و در عالم ديگر به درد انسان مىخورد. اموالى كه انسان بگذارد و برود به درد انسان نمىخورد. اموالى كه پيش بفرستد به درد انسان مىخورد. و اميدوارم كه آنهايى كه داراى يك مكنتى هستند توجه داشته باشند كه به اين مستمندان، كه ولىنعمت ما هستند، رسيدگى كنند.
صحیفه امام؛ ج17؛ ص427 | جماران؛ 18 اردیبهشت 1367