در دومین روز از عزای عمومی به مناسبت شهادت سردار دل‌ها و شهیدان بزرگوار حاج قاسم سلیمانی و ابو مهدی المهندس، این ستون را به سروده‌ای از شاعر متعهد و انقلابی جناب آقای علی‌محمد مودب اختصاص می‌دهیم:
تو از فریادها، شمشیرهای صبح پیکاری
که در شب‌های دهشَت تا سحر با ماه بیداری
تو دهقان زاده از فضل پدر مهری‌ست در جانت
که می‌روید حیات از خاک، هرجا پای بگذاری
دم روح خدا آن‌سان وجودت را مسیحا کرد
که بالیدند بر دستت کبوترهای بسیاری
چه خوش رم می‌کند از پیش چشمت لشکر پیلان
ابابیل است و سجیل است هر سنگی که برداری
دلت را سر به‌زیری‌ها، سرت را سربلندی‌ها
خوش آن معنا که بخشیده است چشمانت به سرداری
ز ما، در‌گریه‌های نیمه شب یاد آر ‌ای همدرد
تو از شمشیرها، لبخندهای صبح بیداری