شهاب‌الدین بی‌مقدار در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس درباره لایحه بودجه 99 اظهار داشت: اولاً پیش‌بینی‌شان در مورد نفت خیلی رویایی است چون واقعیت چنین چیزی را اعلام نمی‌کند، علاوه بر نفت در مورد مالیات هم خیلی عدد بالایی را گذاشتند.
وی افزود: اگر می‌توانند از محل فرار مالیاتی‌ها و پولشویی و اینها مالیات‌ها را بگیرند تحویل بدهند ما حرفی نداریم ولی آن هم نشدنی است. من راه حلی که می‌دانم این است که باید هزینه‌ها را کم کنند. یکی از هزینه‌هایی که می‌توانیم از آنها بزنیم هزینه محافظت‌ها است.
این نماینده مجلس ادامه داد: در مجلس دوره اول هم ترور بود، اما این همه برای محافظتش پول خرج نمی‌شد. یا مثلاً فرض کنید فلان آقا نوشته بودند 18 نفر مسئول محافظت از وی هستند. ماهی 100، 120، 150 میلیون تومان هزینه دارد. خب این‌ها را می‌توانیم کم کنیم.
بی‌مقدار درباره وضعیت اصلاحات ساختاری در لایحه بودجه 99 گفت: هیچ اصلاح ساختاری نشده است. بودجه اصلاً عملیاتی نیست و به نظر من یک بودجه توهمی است. به نظر من این بودجه را ما اگر تصویب نکنیم بهتر است. دولت واقعا قدرت ندارد و نمی‌تواند 48 هزار میلیارد تومان از محل فروش اموال مازاد دولتی در سال آینده درآمد کسب کند.
گفتنی است، روز سه‌شنبه در نشست کمیسیون تلفیق بودجه 99 مجلس، کلیات لایحه بودجه به رای اعضای کمیسیون گذاشته شد که نمایندگان عضو این کمیسیون با ٢١ رای موافق از مجموع ٣٩ نماینده حاضر با آن موافقت کردند و بر همین اساس کلیات بودجه در این کمیسیون تصویب شد.
بودجه 99 کشور را به ورطه سقوط می‌کشاند
در همین زمینه، بسیج دانشجویی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران طی بیانیه‌ای در مورد لایحه بودجه 99 اعلام کرد: در شرایطی که کشور در جنگی همه‌جانبه به‌سر می‌برد و دشمنان از هر فرصتی برای ضربه زدن به آن استفاده می‌کنند، انتظار می‌رود دولت به‌جای تاکید مداوم بر لزوم مذاکره، قدری به داخل کشور نگاه کند.
نتیجتا باید لایحه بودجه به عنوان عملکرد مالی یک‌ساله دولت، به گونه‌ای نوشته شود که راه اصلاحات اقتصادی را باز کند. اما در کمال تعجب و تاسف دولت لایحه‌ای تقدیم مجلس کرده ‌است که نه تنها وضعیت کشور را بهبود نمی‌بخشد، بلکه خود به عنوان تکه‌ای از پازل دشمنان عمل کرده و کشور را به ورطه سقوط می‌کشاند.
این لایحه دارای اشکالات متعددی است که برخی از آن‌ها در ادامه آمده‌اند: اول. بر خلاف توصیه اکید عموم کارشناسان اقتصادی، سیاست دلار 4200 تومانی در سال بعد نیز کماکان ادامه خواهد داشت و 10/5میلیارد دلار از پول فروش نفت صرف واردات با دلار 4200 تومانی خواهد شد.
دوم. در لایحه بودجه سال 1399، فروش روزانه یک‌ میلیون بشکه نفت پیش‌بینی شده است با توجه به اینکه فروش نفت ما در سال قبل به طور میانگین روزانه کم‌تر از 500 هزار بشکه بوده، بنظر می‌رسد حدود از 30 هزار میلیارد تومان کسری از این ناحیه متوجه دولت شود.
سوم. در حالی که در لایحه بودجه سال 98، رقم درآمد حاصل از فروش اموال دولت حدود 4000 میلیارد تومان بود، این رقم در لایحه بودجه سال 99 بیش از دوازده برابر شده و به حدود 50 هزار میلیارد تومان رسیده ‌است! این کار نه تنها راه بسیار غلطی برای جبران کسری بودجه است، که اجرایی شدن آن نیز دور از انتظار به نظر می‌رسد.
چهارم. فلسفه ایجاد صندوق توسعه ملی این بوده که محل ذخیره درآمدهای نفتی باشد، تا درآمد کشور از فروش نفت در مخارج جاری دولت وارد نشود و تبدیل به سرمایه‌ای مولد شود. اما در کمال تاسف شاهد آن هستیم که این صندوق در سال‌های اخیر تبدیل به قلکی برای دولت‌ها شده تا کمبود منابع خود را از آن جبران کنند. موضوعی که در بودجه سال آینده وخیم‌تر نیز شده است.
پنجم. درحالی که در برنامه ششم توسعه حجم مجاز برای انتشار اوراق در سال 1399 حداکثر50 هزار میلیارد تومان تعیین شده ‌است، در لایحه فعلی این عدد 80 هزار میلیارد تومان ذکر شده که خود تخلفی واضح است.
ششم. به طور معمول اصلی‌‌ترین راه تامین مالی دولت‌ها، مالیات است. متاسفانه در ایران تا حد زیادی نسبت به این ظرفیت کم‌توجهی شده‌.