بهرام قاسمی تا اواخر سال گذشته، سخنگوی وزارت خارجه بود اما با طراحی خاص دولت و وزارت خارجه، به سفارت ایران در پاریس رفت. این در حالی بود که دو کشور از شهریور 97 فاقد سفیر بودند. اما قاسمی 9 ماه پس از عزیمت به پاریس و تلاش برای واداشتن فرانسه به عمل به تعهدات برجامی خود یا وساطت میان ایران و آمریکا، درباره نقش فرانسه اظهار ناامیدی و بی‌فایدگی می‌کند.
او در گفت‌وگو با روزنامه لوموند تصریح کرد: ایران تلاش کرد نشان دهد که به امانوئل مکرون رئيس‌جمهوری اعتماد دارد، هرچند طرح وی هنوز به نتایج لازم و ملموسی نرسیده است. البته برخی نیز گمان دارند که این طرح ناکارآمد است.
این روزنامه فرانسوی در مقاله‌ای با عنوان «شکست فرانسه در میانجی‌گری میان ایران و آمریکا»، بخش‌هایی از گفت‌وگوی کوتاه خود با بهرام قاسمی را منتشر کرد و به نقل از این دیپلمات ایرانی نوشت:  تهران تلاش‌های خیرخواهانه فرانسه را با نگاهی مثبت و سازنده مورد استقبال قرار داد و در این چارچوب در چندین ماه گذشته مذاکراتی فشرده و طولانی میان تهران و پاریس به انجام رسید، هر چند که ایران می‌دانست با توجه به تمامی شرایط موجود نمی‌توان کاملا به نتایج مورد نظر در این طرح امید بست.
یادآور می‌شود در مذاکرات منتهی به برجام، فرانسه حتی بیش از آمریکا علیه ایران سخت‌گیری کرد. پس از آن همه با وجود انعقاد قراردادهای پرسود با ایران، شرکت‌های توتال و ایرباس و پژو، اولین شرکت‌هایی بودند که با تحریم‌های آمریکا همراهی کرده و زیر تعهدات خود زدند.
در تابستان امسال نیز فرانسه ژست میانجی‌گری بین ایران و آمریکا گرفت اما مرور زمان معلوم کرد آنها در واقع مهره شطرنج آمریکا هستند و همان مطالبات ترامپ برای ابطال عملی برجام و تنظیم توافق هسته‌ای جدید با تعهدات بیشتر برای ایران، و واگذاری قدرت موشکی و نفوذ منطقه‌ای ایران در قبال مشتی وعده نسیه را دنبال می‌کنند! این فریبکاری در سفر روحانی به نیویورک به اوج رسید. ماکرون در نیویورک به خواست ترامپ، تنها دنبال ایجاد صحنه عکس یادگاری روحانی- ترامپ برای مصارف سیاسی و  انتخاباتی ترامپ بود و به همین دلیل پروژه فریب او پس از 6-7 ماه فرصت‌سوزی علیه ایران شکست خورد.
پس از این ناکامی و فرصت‌سوزی، ژاپن به عنوان مهره دیگر آمریکا و ترامپ، وارد بازی فریب جدیدی شد اما این کشور حتی از فرانسه هم سلوب‌الاختیارتر و بی‌اراده‌تر بود و به همین دلیل هم در سفر اخیر روحانی به ژاپن، نخست‌وزیر این کشور تنها اجرای کامل تعهدات برجامی را از ایران (و نه آمریکا) مطالبه کرد! عجیب این که این بار روحانی پیشگام سفر به توکیو و واسطه‌کردن آبه شینزو بود؛ کسی که چند سال قبل با سفر به آمریکا و در کنگره‌ آن کشور، از آمریکایی‌ها به خاطر مسائل جنگ جهانی دوم عذرخواهی کرد. و این در حالی بود که 180 هزار شهروند ژاپنی با بمب‌های اتمی آمریکا کشته شدند و منطقا این آمریکا بود که باید از ژاپنی‌ها عذرخواهی می‌کرد.
اکنون گفته می‌شود ژاپنی ها نیز مانند فرانسوی‌ها مشغول فریب کاری و وعده درمانی با روحانی هستند و به گفته آقای عراقچی مذاکراتی که در توکیو به نتیجه خاصی نرسیده، همچنان ادامه خواهد داشت. مفهوم دیگر این سخن، چند ماه فرصت‌سوزی دیگر است و این در حالی است که اردیبهشت 98، دومین سالگرد خروج آمریکا از برجام و بازگشت همه تحریم‌هاست. آیا روحانی بعد از این همه آزمون و خطا متوجه نشده که فرانسه و ژاپن، نقش طعمه سر قلاب را ایفا می‌کنند و نباید فرصت‌های موجود را با این سرگرمی باطل هدر دهد؟!