نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
اگر به آمریکا امتیاز بدهیم دولتمردان انگیزه کار پیدا میکنند!
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم جعفر گلابی نوشت: «اگر دولت در زمینه رفع برخی از تحریمها دارای اختیارات لازم شود و بتواند میانجیگری چون ژاپنی را مثمرثمر سازد هم فضایی تازه متوجه اقتصاد کشور میشود و هم مجموعه قوه اجرائیه انگیزه بسیار بیشتری برای کار و تلاش خواهد یافت و هم مردم دلگرمی جدید پیدا میکنند. نرمش قهرمانانه برای عبور از گردنههای سخت و نفسگیر یک استراتژی است، نه یک توصیه صرف و تاکتیک مقطعی».
سرویس سیاسی-
رسانههای زنجیرهای در اقدامی مسبوق به سابقه و رویکردی خسارتبار، معیشت مردم را به مذاکره با آمریکا گره زده و مدعی هستند که مذاکره و توافق با آمریکا، همه مشکلات کشور را رفع میکند.
این در حالی است که این ادعا در موضوع برجام، عیار خود را نشان داد. تجربه تلخ برجام بیش از پیش ثابت کرد که اعتماد به آمریکا نه تنها هیچ گشایشی در امور کشور ایجاد نکرده بلکه خسارتهای فراوانی در پی خواهد داشت.
کاهش ارزش پول ملی و کوچک شدن سفره مردم در کنار ایجاد محدودیت گسترده در صنعت هستهای، تنها بخشی از نتایج خسارتبار توافق با آمریکا است.
کارنامه اصلاحطلبان در مدیریت شهری؛ هیچ!
روزنامه شرق در شماره دیروز خود ضمن گزارشی به موضوع مدیریت شهر تهران و عملکرد سه ساله شهرداری و شورای شهر پرداخت و نوشت: «علیخانی و هاشمی هردو [از اعضای شورای شهر تهران و] از منتقدان معاونت حملونقل شهرداری و عملکرد آن در سی سال اخیر بودند...»
این گزارش افزوده است: «انتقادهایی که [این دو عضو شورای شهر] داشتهاند با نگاهی به کارنامه شهرداری تهران در این حوزه چندان هم بیراه بهنظر نمیرسد بهویژه آنکه در حدود سه سال گذشته که مدیریت شهری به دست مدیران جدید [از طیف اصلاحطلب] اداره شده است نه تنها هیچ اتفاق جدیدی در حوزه حملونقل شهری رخ نداد بلکه بر اساس آمار و ارقام مستند منتشر شده حتی یک دستگاه اتوبوس نیز به ناوگان اتوبوسرانی تهران اضافه نشده و خطوط ۶ و ۷ مترو تهران هم که قرار بود بعد از رفع اشکال خیلی زود بهطور کامل به بهرهبرداری برسد هنوز در نوبت افتتاحهای ماهانه است.»
در ادامه این نوشتار میخوانیم: «تنها خروجی و عملکرد شهرداری در حوزه حملونقل یکی طرح جدید ترافیکی پرحاشیه برای تهران بود که البته عملکرد آن مساوی با کل شهرداری تهران است و دیگری تلاش برای افزودن دوچرخه به سامانههای حملونقل شهری و فراگیر کردن آن. منتقدان طرح ترافیک جدید پرشمار هستند از دل خود شورای شهر گرفته تا بیرون از آن؛ بهویژه پلیس راهنمایی و رانندگی. منتقدان از بیاثر بودن این طرح گلهمندند و ادعا میکنند تأثیری بر کنترل وضعیت ترافیک پایتخت و آلودگی هوای شهر نداشته است. در عین حال در این یک ماه پس از گران شدن بنزین و افزایش تعداد مسافران حملونقل عمومی نیز محدودیتها و اشکالها و نگرانیها درباره این طرح جدید بیشتر شده است.»
هنوز چندماهی از تصدی اصلاحطلبان بر پستهای مدیریت شهری تهران نگذشته بود که یکی از روزنامههای همین طیف (آفتاب یزد) در یادداشتی خطاب به شورای شهر و شهرداری تهران نوشت که باید حواسمان جمع باشد چرا که مردم تهران کارنامه اصلاحطلبان را با کارنامه 12ساله دوره قالیباف مقایسه میکنند. دورهای که مدیریت شهری در تهران هم ثبات داشت و هم پروژههای عمرانی نظیر خطوط مختلف مترو و بزرگراه صدر و امام علی(ع) و... به سرعت انجام میشد.
طیف موسوم به اصلاحطلب وقتی انتقادها را نسبت به عملکرد ضعیف دولت میبینند میگویند که در دولت یازدهم و دوازدهم ما مشارکت کردیم؛ اما در حوزه مدیریت شهری همه 30 نفر اعضای شورای شهر از اصلاحطلبان هستند و شهردار نیز توسط همانها انتخاب میشود. چنانکه خواندید روزنامه طیف موسوم به اصلاحطلب (شرق) در نقد عملکرد هم قبیلههای خود میگوید که در این سه سال تقریبا هیچ کاری صورت ندادهاند. حتی خطوط 6 و 7 مترو که در زمان قالیباف ساخته شده و تنها رفع اشکالی باید صورت میگرفت و افتتاح میشد؛ همین اندازه هم کار در این سه سال انجام نگرفته است. اگرچه عملکرد اصلاحطلبان در حوزه مدیریت شهری برای اهالی شهر تهران بعینه قابل درک و لمس است.
لزوم یادآوری برجام و کلاه گشاد آن
روزنامه دولتی ایران دیروز در مطلبی نوشت: «نگارنده با تأیید برخی مصادیق سلطهجویی در روابط ایران با بیگانگان که در طول تاریخ رخ داده، سیطره یافتن این بیم و هراس را بر مسائل دیپلماسی مضر و نامناسب میدانم. چرا که اگر اعتماد و اطمینان به دستگاه دیپلماسی کشور و ایمان به نخبگان اجرایی و سیاسی کشور وجود داشته باشد که دارد، باید بدانیم که آنان در راستای منافع ملی روابط خارجی را دنبال خواهند کرد؛ ولو اینکه طبق آنچه در چند روز اخیر و در آستانه سفر رئیسجمهوری ایران به ژاپن رخ داده و برخی رسانهها از خطدهی آمریکاییها برای این دیدار میگویند، گفتوگویی هم صورت بگیرد و در آن آمریکاییها به کشور طرف مقابل ایران مسائلی را پیشنهاد داده و یا حتی دیکته کرده باشند. این اتفاق لزوماً به معنای پذیرش شرایط آنها از طرف ایران نیست.» ضمنا باید یادآوری کرد که نقد و نظارت بر کارگزاران نظام نشانه عدم اعتماد نیست بلکه همواره نهیب زدن موجب هوشیار ماندن است. مگر در مورد برجام همین اواخر رئیسجمهور خطاب به آمریکاییها نگفت که دیگر کلاه سرمان نمیرود؟ نویسنده یادداشت و همفکرانش باید بدانند که پذیرش اشتباه نیمی از راه اصلاح است. جالب اینجاست که نویسنده در ادامه تصریح میکند که شرایط اقتصادی کشور راهحل داخلی دارد؛ «سفر حسن روحانی به ژاپن در حالی صورت میگیرد که اوضاع اقتصادی ناشی از اعمال تحریمها خیلیها را در انتظار گشایش اوضاع نگه داشته است. این در حالی است که حل مسائل و راه برون رفت از بحران اقتصادی در دستان هیچ کشوری ولو ایالات متحده آمریکا نیست.»
ترساندن مردم از رخ دادن تحولی در مجلس!
احمد مازنی نماینده اصلاحطلب مجلس در گفتوگو با روزنامه اعتماد درباره اعلام عدم مشارکت برخی اصلاحطلبان در انتخابات مجلس گفت: «وقتي نيروهاي افراطي كه همسو با ترامپ تلاش ميكنند، كشور را به سمتي هدايت كنند كه از قواعد و قوانين علمي براي اراده كشور تبعيت نشود و رابطه ما با دنيا بدتر از آن شود كه هست و توسعه كشور با مشكلات عديده مواجه و در نهايت به سمت فروپاشي اجتماعي پيش برويم، مسلم است در صورت كنارهگيري نيروي رقيب و خانهنشيني مردم و عدم مشاركت در انتخابات باعث ميشود آنها ميدان را تمام و كمال در اختيار خود بدانند و بگويد الحمدلله اين ميدان از هر رقيبي خالي است. با همان ادبيات موهن كه در طول اين سالها از آن استفاده ميكردند، بدون هيچ مانعي كار خود را به پيش ميبرند. مجلس دهم برخلاف مجالس قبلي كه حتي كتككاري در آن مشاهده ميشد، مجلس گفتوگو محور بود و شعار گفتوگوي ملي در اين مجلس مطرح شد؛ لذا اگر برگرديم به شرايط مجالس قبل و آنها به آرزويشان برسند، شرايط بسيار تلختر از گذشته خواهد بود؛ آنجاست كه ديگر گفتوگو كه نه؛ كوفتوكوب بر فضاي سياسي كشور حتما حاكم خواهد بود.» باید به این نماینده مجلس دهم گفت شما در این مجلس چه کاری صورت دادهاید که مردم را از تغییر در روند مجلس میترسانید؟ باید به او یادآوری کرد که حتی هم طیفهای او در میان اصلاحطلبان لیست امید مجلس دهم را بسیار ضعیف دانستهاند و کار تا آنجا پیش رفت که کرباسچی اخیرا گفت که خاتمی از اینکه پای لیست امید را امضا کرد پشیمان است. حالا این فرد مردم را از مجلسی دیگرگونه نسبت به مجلس دهم میترساند؛ مجلسی که با اکثریت اصلاحطلبان و حامیان دولت ضعیفترین مجلس پس از انقلاب نام گرفته است
گفتنی است مدعیان اصلاحات در آستانه انتخابات در حالی برای پوشش ناکارآمدی و بیکفایتی خود در مجلس بار دیگر به رقیبهراسی و سیاهنمایی علیه رقبا روی آوردهاند و مدعی اخلاق و گفتوگو شدهاند که همین جریان آشوبهای سال ۷۸ و ۸۸ را رقم زدند اما رافت اسلامی نظام باعث شد تا بار دیگر به عرصه سیاسی بازگردند و به تفسیر وارونه تاریخ بپردازند و خود را ناجیان کشور جا بزنند.
دولت، انسجام درونی ندارد و روحانی بیتدبیر و ناسپاس است!
روزنامه سازندگی در یادداشتی به قلم شهربانو امانی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران نوشت: «الآن با توجه به اینکه به هر دلیل، هم دولت کارکرد خودش را ندارد و هم وعدهها و تدابیری که باید اندیشیده میشد روی زمین مانده و... با شرایط دشواری مواجه شدهایم، در این شرایط عملکرد درونی دولت نیز با چالشهایی مواجه شده و دولت از انسجام درونی که باید، برخوردار نیست. اگرچه کموبیش این امر در دولتهای دوم رخ میدهد اما در دولت دوازدهم این موضوع از همان روزهای اول مشهود بود یعنی در انتخاب هیئتوزیران اشتباهات استراتژیکی اتفاق افتاد و انسجام درونی دولت از بین رفت و به یک معنا از همان ابتدا ناسپاسی نسبت به رأی مردم آغاز شد. در دولت اول آقای روحانی معاون اول رئیسجمهور در بخش داخلی قدرت اجرایی و قدرت اثرگذاری داشت. آقای جهانگیری در انتصاب استانداران نقش داشت اما متأسفانه در دولت دوازدهم این ناسپاسی ابتدا از همینجا شروع شد و نقش آقای جهانگیری در دولت کمرنگ شد آنهم در شرایطی که ایشان تمامقد در کنار آقای روحانی قرار گرفت و بعد از همراهی با ایشان در مبارزات انتخاباتی، صادقانه کنار رفت تا رأی آقای روحانی در دور دوم از رشد بیشتری برخوردار شود. بهعلاوه یک هنر بیتدبیری آقای روحانی و هیئتوزیران این بود که مجلسی که اکثریت آن با زحمات اصلاحطلبان اکثریت موافق دولت بود را به اقلیت موافق تبدیل کردند آنهم بدون آنکه انتخاباتی برگزار شده باشد.»