مسئله، مسئله خدمتگزارى دولت به ملت است؛ نه فرمانفرمايى دولت به ملت. همين فرمانفرمايى جدا مى‏كند شما را از ملت، و ملت را از شما و منشأ مفاسد زياد مى‏شود. اگر جورى باشد كه وقتى رئيس دولتى، نخست‌وزيرش، رئيس جمهورش بيايد توى مردم، با مردم باشد؛ فواصل نباشد،... مردم از كارهاى شما احساس [می]كنند كه شما از خودشان هستيد و مى‏خواهيد خدمت كنيد بهشان، نمى‏خواهيد فرمانفرمايى كنيد و نمى‏خواهيد مردم را تحت فشار قرار بدهيد.
صحیفه امام؛ ج9؛ ص119| قم؛ 26 تیر 1358