نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
اصلاح‌طلب‌ها از ابتدا بازنده انتخابات هستند /خوشحالم که وارد گود نشدم!
سرویس سیاسی-
روزنامه سازندگی در یادداشتی به قلم مریم باغی عضو شورای استانی حزب کارگزاران نوشت: «برخی دوستان و عزیزان اصلاح‌طلب خواسته بودند که من نیز در این دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی نام‌نویسی کنم اما تا آخرین لحظه هم تردید رهایم نکرد و نتوانستم ثبت‌نام کنم.»
در این مطلب آمده است: «حال که نام‌نویسی تمام شده و فهرست اولیه اصلاح‌طلبان را دیده‌ام آه از نهادم برخاست و تنها ازاین‌جهت خرسند شدم که در این رقابت احتمالاً از ابتدا بازنده وارد نشدم.»
نویسنده در این یادداشت با بیان اینکه «باید اصلاح‌طلبی را اصلاح کرد» دوباره تأکید کرد «حتی اگر انتخابات را نبریم شاید بتوانیم اصلاحات را اصلاح کنیم.»
شایان ذکر است که مدعیان اصلاحات از یکسو در مورد «شورای عالی سیاست‌گذاری» و «سرا» دچار اختلافات تشکیلاتی داخلی هستند و از سوی دیگر از این نگران‌اند که کسی را در قد و قواره سرلیستی و یا ریاست مجلس ندارند!
قانع نشدند که نشدند!
مدیر روابط عمومی و امور بین‌الملل هلدینگ صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس دیروز در روزنامه دولتی ایران نوشته است: «در پایان نشست کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی با وزیر نفت، جمله‌ای به‌نقل از وزیر در رسانه‌ها با این مضمون منتشر شد: قانع نشدند و قصد قانع شدن هم ندارند! اینکه نمایندگان مردم قانع نشوند، اتفاقی دور از ذهن و عجیب نیست و در سال‌های گذشته وزیران زیادی به‌کمیسیون‌های تخصصی مجلس شورای اسلامی رفته‌اند و با عدم اقناع نمایندگان مواجه گردیده‌اند؛ اما نکته مهم در این جمله بخش دوم آن است که نمایندگان قصد قانع شدن
داشته باشند.»
وی سپس با برشمردن شروطی برای قانع شدن مانند پرهیز از پیش‌داوری و باور به شنیدن و عدم انتفاع از نتیجه تصمیم، نوشت: «امیدوارم آنچه برشمرده شد، دلایل عدم قانع شدن نمایندگان محترم کمیسیون انرژی در مواجهه با وزیر نفت نباشد؛ چه اینکه با وزیری روبه‌رو هستیم که نمی‌خواهد «وجیه‌المله» باشد.»
وزیر نفت با برچیدن کارت سوخت و سهمیه‌بندی بنزین در سال 94 مسبب افزایش مصرف بنزین و قاچاق گسترده‌ای است که ارگان دولت خسارت روزانه آن را 100 میلیارد تومان اعلام کرده است که ظرف 4 سال بالغ بر 144 هزار میلیارد تومان می‌شود. کار از اینکه وزیر نفت با این حرف‌ها- نمایندگان قصد قانع شدن ندارند- دست پیش بگیرد تا پس نیفتد، گذشته است.
دولت سامانه یکپارچه اطلاعات راه انداخت؛
اما خالی از اطلاعات است
روزنامه شرق دیروز در گزارشی به موضوع بودجه شرکت‌های دولتی پرداخت و نوشت: «امسال برای اولین‌بار برخی جزئیات بودجه شرکت‌های دولتی که بیش از ۷۴ درصد از کل بودجه کشور را شامل می‌شود، به مجلس ارائه شد.»
در ادامه این گزارش می‌خوانیم: «اگرچه بررسی‌های مرکز پژوهش‌ها هنوز ادامه دارد، اما ظواهر امر نشان می‌دهد بعید است این اطلاعات بتواند به‌طور کامل از این اسرار دولتی پرده بردارد. گفتنی است سامانه یکپارچه اطلاعات شرکت‌های دولتی که قرار بود شفافیتی در دل حقوق‌های نجومی دولتی‌ها ایجاد کند، همچنان خالی از اطلاعات است.»
اطلاعات ارائه‌شده از بودجه 99 نواقص و کاستی‌هایی دارد
همچنین در این گزارش آمده است: «این جعبه سیاه دولت که آبان امسال به مجلس فرستاده شد، حاکی از افزایش 16 درصدی بودجه شرکت‌های دولتی بود. در لایحه بودجه سال 1399 بالغ‌بر هزار و 483 میلیارد تومان به‌عنوان بودجه این شرکت‌ها در نظر گرفته شده که 206 هزار میلیارد تومان نسبت به سال گذشته رشد داشته است. با اینکه انتظار می‌رفت امسال با ارائه جزئیات این شرکت‌ها، درِ حیاط خلوت دولت به روی مردم و نمایندگان باز شود، اما ظاهراً اطلاعات ارائه‌شده به مجلس نواقص و کاستی‌هایی دارد و اطلاعات شرکت‌های بزرگی مثل شرکت نفت و شرکت پخش و پالایش، ناقص یا مخدوش است.»
اگر ما تأیید صلاحیت نشویم، انتخابات پرشور نمی‌شود!
روزنامه سازندگی در یادداشتی با عنوان «ضعف شورای عالی اصلاحات» که به قلم یکی از اعضای حزب کارگزاران نوشته شده است، آورده: «با توجه به شرایطی که کشور در آن قرار دارد و وضعیتی که در حوزه‌های سیاسی و اجتماعی با آن روبرو هستیم استراتژی و راهبرد مشارکت حداکثری باید مدنظر باشد»
این یادداشت افزوده است: «همواره مقام معظم رهبری بر مسئله مشارکت حداکثری تأکید داشتند بر این منوال باید خیل عظیمی از دوستانی که ثبت‌نام کرده‌اند تأیید صلاحیت بشوند تا زمینه رقابت جدی وجود داشته باشد اما اگر عرصه سنجش و تأیید، سخت و تنگ رفته شود و تعداد کثیری از افراد نتوانند از این چرخه عبور کنند طبیعی است که ذهنیت مردم برای حضور در یک انتخابات پرشور و رقابتی مهیا نمی‌شود.»
در ادامه آمده است «مسئولین نظام و کسانی که در تأیید صلاحیت‌ها نقش دارند باید تمام تلاش خود را بکنند تا امید اجتماعی را به مردم برگردانند آنها باید بتوانند افراد واجد صلاحیت را انتخاب کنند»
مدعیان اصلاحات گویا دست پیش را گرفته‌اند که پس نیفتند. آنها که در برهه‌هایی نشان داده که اهل برهم زدن بازی هستند، معتقدند اگر در انتخابات پیروز نشدند آن را باید بر گردن نظارت استصوابی بیندازند! سؤال اساسی آن است که مگر در مجلس قبلی یا مجلس‌های قبلی رادیکال‌ترین چهره‌های اصلاح‌طلب به مجلس راه پیدا نکرده‌اند؟ سؤال مهم‌تر آنکه پس دیدگاه مردم کجای تحلیل‌های آنان است؟ آیا آنان قبول ندارند که افکار عمومی به مجلس و فراکسیون امید انتقادات جدی داشته و به آنان رأی نخواهند داد؟
دولت دچار سردرگمی شده و سلیقه‌ای عمل می‌کند
روزنامه زنجیره‌ای ابتکار در مطلبی در شماره اخیر خود نوشت: «این‌روزها شاهد کاهش قدرت خرید بسیاری از خانوارها هستیم. مسئله‌ای که به یک چالش و دغدغه اساسی در جامعه تبدیل شده و هرازگاهی مسئولان را به فکر ارائه راه‌حل برای جبران کاهش قدرت خرید مردم می‌اندازد. اما اینکه راه‌حل‌های ارائه‌شده تا چه میزان می‌تواند مُسکن دردهای خانوارها باشد پرسشی است بی‌پاسخ».
این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه نوشت: «متاسفانه دولت دچار یک سردرگمی شده است و عدم استفاده از نظر کارشناسان خبره و صاحب‌نظران باعث شده است که در برنامه‌نویسی‌های اقتصادی برخی از افراد به شکل سلیقه‌ای عمل کنند، این سلیقه‌ای عمل کردن باعث شده است که ما از واقعیت جامعه دور بمانیم».
مردم نباید از اعترافات شبکه سازمان یافته آشوب باخبر شوند!
محمود صادقی، نماینده اصلاح‌طلب فراکسیون امید مجلس روز گذشته در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: «اخیراً شاهد بودیم که رئیس‌جمهوری از احتمال پخش اعتراف‌های تلویزیونی بعضی بازداشت‌شدگان اعتراض‌های آبان‌ماه ۹۸ سخن گفت؛ حال آنکه سخنگوی دولت در نشست روز گذشته خود این موضوع را تکذیب و تاکید کرده که رئیس‌جمهوری به دنبال این مسئله نیست...پخش اعتراف‌های تلویزیونی از آنجا که می‌تواند به هتک حرمت افراد بینجامد با اصول قانون اساسی در تغایر است. حال آنکه قانون اساسی اساساً اعترافی که در شرایط فشار به متهم اخذ شده باشد را فاقد ارزش و اعتبار می‌داند و اجازه نمی‌دهد از متهم تحت فشار و در شرایطی که هتک حرمت اتفاق بیفتد، اعتراف اخذ شود. در حالی که بعضاً از نقش برخی کشورهای بیگانه در ماجرای اعتراض‌های آبان‌ماه ۹۸ صحبت می‌شود، لازم است توجه داشته باشیم که اولاً دست‌کم تاکنون، هیچ شاهد و مدرکی که به‌طور مستقیم از نقش‌آفرینی خارجی‌ها در این اعتراض‌ها حکایت داشته باشد، ارائه نشده است.»
گفتنی است برخورد با اغتشاشگران سازمان یافته و ابسته به دشمن یک ضرورت است؛ همچنان که پخش اعترافات آنها و مستندات ارتباطشان با بیگانه برای آگاهی افکار عمومی. طبعاً سیا و موساد و ام‌آی‌سیکس یا استخبارات سعودی، از این موضوع نگران می‌شوند، سؤال این است که چرا یک نماینده مجلس باید از پخش اعترافات شبکه وابسته به سرویس‌های جاسوسی بیگانه که دنبال تخریب و آشوب و براندازی بوده‌اند، اظهار ناخرسندی کند و نوعی از نگرانی و نارضایتی را بروز دهد؟! چرا مردم نباید بدانند که هماهنگی اشرار و اوباش و تروریست‌ها کجاها و چگونه انجام می‌شده، و نقشه و برنامه آنها چه بوده است؟! این قصه که شبیه ماجرای نفوذ گاندو (جیسون رضائیان جاسوس ارشد سیا) به دفتر برخی مدیران و ناراحتی بعدی مدیریت مذکور از افشاگری بعدی نیست؛ هست؟