یک اندیشکده آمریکایی در تحلیلی با یادآوری اینکه سیاست‌های دولت‌های متوالی آمریکا علیه نظام ایران در ۴۰ سال گذشته ناکام مانده به سیاستمداران این کشور توصیه کرده که منتظر تغییر نظام ایران نباشد.
اندیشکده شورای آتلانتیک در تحلیلی به قلم «جک گلدستون»، استاد دانشگاه در دانشگاه «جورج میسون» نوشته است: «از زمان وقوع انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹، ایالات متحده منتظر فروپاشی جمهوری اسلامی بوده است.»
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرده، جمهوری اسلامی ایران در برابر جنگ هشت ساله با عراق، چندین دهه تحریم و ناآرامی‌های پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) دوام آورده و باثبات باقی مانده است.
به گزارش فارس در بخشی از این تحلیل آمده است: «[جمهوری اسلامی ایران] حتی در حالی که «انقلاب‌های رنگی» و قیام‌ها شرق اروپا، شوروی سابق، شرق آسیا و خاورمیانه را درمی‌نوردید، باثبات باقی مانده است. در واقع، به‌نظر می‌رسد با وجود همه این چالش‌ها قدرت نظام ایران افزایش یافته است و نیروهای نیابتی ایران در سراسر خاورمیانه، از حزب‌الله در لبنان گرفته تا حوثی‌ها در یمن، در کار دولت‌های خارجی اخلال ایجاد کرده و نفوذ گروه‌های مایل به ایران در سراسر منطقه را افزایش داده‌اند.»
تحلیلگر شورای آتلانتیک نوشته با ثبات ماندن نظام ایران تنها یک دلیل ندارد و ده‌ها عامل در اینکه تهران توانسته در برابر فشارهای عجیب خارجی و داخلی دوام بیاورد، نقش داشته‌اند.
گلدستون در ادامه به ذکر  عوامل فوق‌الذکر پرداخته است. مطابق این تحلیل، نخستین دلیل برای پایداری نظام جمهوری اسلامی این است که نظام‌های انقلابی که در زمان جنگ شکل می‌گیرند اغلب بادوام‌تر از حکومت‌های دیگر هستند.
تحلیلگر شورای آتلانتیک نوشته است: «حکومت‌های انقلابی که در آزمون جنگ قرار می‌گیرند مجبورند ارتش‌های قدرتمند و بوروکراسی‌های موثری ایجاد کرده و برای بقا اختلاف‌های داخلی‌شان را کمرنگ یا حذف کنند.»
گلدستون نوشته چنین نظام‌هایی مملو از سیاستمداران کهنه‌کار است که علی‌رغم اختلافاتشان هدفِ مشترک دفاع از نظام انقلابی، آنها را به هم پیوند می‌دهد.
او در توضیح درباره دومین دلیل، مدعی شده تحریم‌های اعمال‌شده علیه ایران موجب گردیده مقام‌ها در تهران بتوانند عملکرد اقتصادی ضعیف خود را توجیه کنند.
تحلیلگر شورای آتلانتیک سومین عامل استحکام نظام ایران را بروز جنگ‌ در کشورهای همسایه ایران دانسته و نوشته این جنگ‌ها به تقویت روحیه ملی‌گرایی در میان ایرانی‌ها منجر شده است.
گلدستون چهارمین دلیل را این دانسته که هنگام بروز اختلاف میان مقام‌های نظام جمهوری اسلامی ایران آنها اختلافات را «در چارچوب نظام» حل می‌کنند. او نوشته است: «همه مقام‌های ایران به نظام انقلابی و تقویت جمهوری اسلامی متعهد هستند.»
او در توضیح درباره پنجمین عامل پایداری نظام ایران به برگزاری انتخابات‌هایی که به گفته او «تا حد زیادی آزاد» هستند‌ اشاره کرده است. او نوشته که جمهوری اسلامی به جمعیت ایران اجازه داده تمایلات خود برای اصلاح رویه‌های کشور در چارچوب نظام اسلامی را ابراز کنند.
گلدستون در توضیح درباره عامل ششم و آخر نوشته است: «سرانجام اینکه، انقلاب‌ها دوره‌های عمر مخصوص به خودشان را دارند. آگر آنها از طریق جنگ‌های داخلی یا بین‌المللی در برابر آزمون‌های اولیه پیش روی خودشان ایستادگی کنند، به تدریج وارد مرحله‌ای پراگماتیک‌تر شده و دولت‌های باثبات‌تر و متوازن‌تر ایجاد می‌کنند.»