محمود جامساز با بیان اینکه در چند دهه گذشته سیاست‌های اقتصادی بر مبنای آزمون و خطا طراحی شد، اظهار داشت: در سال‌های گذشته چندین وزارت‌خانه جدید تاسیس شد و چندین بار هم چند وزارت‌خانه از هم منفک شدند اما در عمل این اقدامات چون در راستای یک استراتژی درست نبود نتیجه مطلوبی در پی نداشت. برای مثال همین وزارت بازرگانی معلوم نشد آخر چرا از همان ابتدا ادغام شد و بعد دوباره حالا قرار است از وزارت  صنعت جدا شود.
وی با‌اشاره به هزینه‌هایی که ایجاد یک وزارت‌خانه جدید می‌تواند برای دولت داشته باشد، بیان کرد: اگر قرار باشد یک وزارت‌خانه جدید با عنوان وزارت بازرگانی تشکیل شود این وزارت‌خانه نیاز به کارمندان و مدیران زیادی خواهد داشت که تا بخواهند به کار خود آشنا شوند مدتی طول خواهد کشید که همه اینها هزینه‌بر خواهد بود.
این کارشناس اقتصادی تشکیل وزارت بازرگانی را یک تغییر شکلی و ظاهری توصیف کرد و گفت: ما در شرایط تحریمی به سر می‌بریم که باعث فشارهای اقتصادی زیادی شده است، حتی بانک مرکزی و صندوق توسعه ملی هم تحت تحریم قرار دارند؛ در چنین شرایطی پرداختن به موضوعاتی مانند تشکیل وزارت بازرگانی امری حاشیه‌ای به شمار می‌رود.
جامساز با بیان اینکه می‌توان در این شرایط تمرکز منابع مالی و فکری کشور را روی مسائل مهم‌تری مانند خروج از رکود و ایجاد ‌اشتغال گذاشت، ادامه داد: تعطیلی کارخانه‌های ریشه‌دار، افزایش حجم نقدینگی و گسترش فساد اداری از مهم‌ترین موضوعاتی هستند که دولت می‌تواند انرژی و توان کارشناسی خود را در این شرایط روی آن بگذارد.
وی در ادامه اولویت‌بندی خود از مسائل روز اقتصاد ایران به مسئله مالیات‌ها نیز‌ اشاره کرد و گفت: مالیات‌ستانی تنها یک منبع درآمد برای دولت نیست بلکه ابزاری برای ایجاد عدالت اقتصادی و اجتماعی هم هست؛ این در حالی است که در سیستم مالیاتی ما از اقشار ضعیف مالیات گرفته می‌شود اما بنگاه‌های بزرگ به راحتی می‌توانند از زیر بار آن فرار کنند.