این روزنامه می‌نویسد: برجام برای کشور ما یک دستاورد بزرگ برآمده از مذاکرات پراهمیت با قدرت‌های بزرگ جهان است و حفاظت از آن وظیفه دولت و بخش دیپلماسی خارجی است.
منظور از موفق بودن دیپلماسی خارجی در حفاظت از برجام این نیست که به هر قیمتی برجام حفظ شود، بلکه منظور اینست که با حفظ اصول و کرامت کشور و تأمین حقوق ملت، بتوانیم برجام را حفظ کنیم. اگر بخواهیم مشخصاً درباره بعضی مصادیق اصول و کرامت و حقوق کشور و ملت سخن بگوییم، برخورداری از اقتدار دفاعی کشور و کوتاه نیامدن در موضوع موشک‌ها، که از موارد مورد اعتراض غربی‌هاست، باید مورد تأکید ما باشد و در این زمینه به هیچ وجه عقب‌نشینی نکنیم.
این روزنامه می‌افزاید: اینکه مخالفان دولت این روزها در شیپور تمجید از سفر رئیس‌جمهور به سازمان ملل می‌دمند، نشانه تغییر نظر آنها نسبت به دولت و رئیس‌جمهور نیست. آنها از اینکه احساس می‌کنند برجام به ایستگاه آخر رسیده و سفر رئیس‌جمهور به سازمان ملل و تلاش دست‌اندرکاران سیاست خارجی کشور برای حفاظت از برجام به نتیجه نرسیده، خوشحالند. این خوشحالی که وجه مشترک مخالفان داخلی برجام با دشمنان خارجی است، نشانه روشنی از عدم موفقیت سیاست خارجی در حفاظت از برجام است.
دولت، شخص رئیس‌جمهور و دست‌اندرکاران سیاست خارجی کشورمان برای جلوگیری از نابودی برجام باید تلاش بیشتری به عمل آورند. راه‌های نرفته‌ای در بخش سیاست خارجی وجود دارد که می‌توان با پیمودن آنها همراه با حفاظت از عزت و کرامت و اصول و آرمان‌ها، از برجام نیز حفاظت کرد.
تحلیل عجیب و غریب روزنامه مذکور با همین جمله تمام می‌شود، بدون این که بگوید کدام راه نرفته برای نجات برجام مانده است؟! آیا هنوز گردانندگان این روزنامه باور نکرده‌اند آمریکا شیطان بزرگ است و ذات کار شیطان، فریب و بدعهدی است؟!
ثانیاً مگر آقای روحانی تصریح نکرده بود اروپایی‌ها آقا اجازه هستند و آمریکا کدخداست و بستن با کدخدا راحت‌تر است. وقتی آمریکا رسماً از برجام خارج شده و زیر تعهداتش زده و اروپا هم 16 ماه است گربه‌رقصانی می‌کند، برجام را با کدام طرف‌ها و برای چه باید حفظ کرد؟ دادن امتیازهای یکطرفه؟
اصلاً اگر برجام دستاورد بزرگی است، چرا به این سرانجام پرخسارت و عبرت‌آموز منتهی شد؟ چگونه توافق فاقد ضمانتی بود که براحتی توانستند بعد از گرفتن همه امتیازات، آن را زیر پا بگذارند؟ به تعبیر رهبری «دشمن خرشان از پل گذشت؛ به ریش شما می‌خندند، این قدر اینها وقیح‌اند.»
اگر قرار نیست برجام را به هر قیمت حفظ کنیم، چرا باید آن را به هر قیمت حفظ کنیم؟! نویسنده روزنامه مذکور چرا به جای آن که از آمریکا عصبانی باشد، از منتقدانی که سخنان رئیس‌جمهور علیه راهزنی آمریکا را مورد تحسین قرار داده‌اند، عصبانی شده است؟ خدای ناکرده آمریکایی هستند یا این که از پیش‌بینی درست منتقدان درباره عاقبت برجام ناراحت هستند؟