kayhan.ir

کد خبر: ۱۷۰۶۸۴
تاریخ انتشار : ۰۱ مهر ۱۳۹۸ - ۲۱:۲۰
مطالبه مردم از سخنرانی رئیس‌جمهور در سازمان ملل در مواجهه با «فشار حداکثری» دشمن

حفظ محور مقاومت و تکیه بر ظرفیت‌های داخلی




رضا الماسی
در آستانه سخنرانی رئیس‌جمهور کشورمان در نشست سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل، یک بار دیگر لزوم بازشناسی «منطق مقاومت» برای پیشبرد اهداف انقلاب خودنمایی می‌کند. منطقی که به تعبیر رهبر معظم انقلاب؛ یکی از خصوصیات برجسته حضرت امام خمینی(ره) بود. «آنچه امام را در هیئت یک مکتب و اندیشه و راه مطرح کرد، مقاومت است. امام در دوران مبارزه، محکم و بدون ذره‌ای عقب‌نشینی ایستاد. بعد از پیروزی انقلاب هم، امام باز اصل مقاومت و ایستادگی را از دست نداد. تهدید و تطمیع و فریب، مطلقاً در امام اثر نمی‌گذاشت. دشمن نمی‌توانست دستگاه محاسباتی امام بزرگوار را که متکی بود به بیانات دین مبین اسلام، دچار اختلال بکند.»(رهبر انقلاب 14/03/1398)
طبیعتاً با توجه به این اصل اساسی انقلاب، انتظار می‌رود در سخنرانی آقای روحانی در سازمان ملل به عنوان نماینده قلب محور مقاومت، منطق مقاومت جاری و نمایان باشد، خصوصاً در این مقطع زمانی که نقطه مقابل این منطق، یعنی سازش، علاوه‌بر مردم، هزینه گزافی بر روی دست خود آقای روحانی و تیم دیپلماسی‌اش گذاشته است.
البته پس از تجربه تلخ برجام، اخیراً بارها از زبان رئیس‌جمهور و مسئولان وزارت خارجه گفته و تاکید شده که به هیچ عنوان تحت فشار، مذاکره جدیدی با آمریکا صورت نخواهد گرفت و راهبرد مقاومت در کلیه سیاست‌های آنها دنبال خواهد شد. هرچند در کنار همه این تاکیدات هنوز از گوشه و کنار زمزمه‌هایی مبنی بر تحریک و ترغیب تیم کشورمان برای دیدار با یکی از مقامات آمریکایی در سفر نیویورک به گوش می‌رسد.
آقای روحانی در اولین واکنش‌های خود نسبت به خروج آمریکا از معامله برجام، آبان سال 96 در مجلس صراحتاً اعلام کرد: «امروز آمریکایی‌ها به بعضی از کشورهای شرق آسیا پیغام مذاکره می‌دهند که با ما مذاکره کن‌؛ مگر دیوانه شدند که با شما مذاکره کنند؛ شما مذاکره دیروز را علنی زیر پا می‌گذارید و به مذاکره امضا شده‌ای که به تأیید شورای امنیت سازمان ملل رسیده بی‌اعتنا هستید.»
هزینه مقاومت بیشتر است یا سازش؟
«معنای مقاومت چیست؟ مقاومت یعنی انسان یک راهی را که حق می‌داند، انتخاب کند و در آن حرکت کند و موانع نتواند او را متوقف کند. امام اینگونه بود. این راه چه بود که امام بر آن ایستادگی می‌کرد؟ حاکمیت دین خدا و مکتب الهی بر جامعه مسلمین و بر زندگی عموم مردم. این حرف امام از متن دین و قرآن گرفته شده؛ بدیهی است این حرف، دشمنان گردن‌کلفتی در عالم دارد، لذا دشمنی‌ها از روز اول شروع شد.»
رهبر انقلاب با بیان این جملات در سالگرد رحلت امام(ره) به تبیین منطق و گفتمان مقاومت پرداختند.
نویدرضا عرفانیان، فعال فرهنگی- سیاسی در این باره به گزارشگر کیهان می‌گوید: «مقاومت و سازش دو راهبرد اجرایی هستند که هر کدام مخالفین و موافقینی دارد؛ منتها نگاهی کوتاه و مدبرانه در تحولات چند دهه اخیر کشور، منطقه و سطح جهان، پاسخی روشن به ما می‌دهد. کافی است سرگذشت و اتفاقات امثال حسنی‌(نا) مبارک و محمد مرسی و مصر، بن علی و تونس، صدام و عراق، لیبی و همین عربستان و حتی افغانستان و کره شمالی را دید و نتیجه گرفت! همان طور که امام جامعه هم اخیرا فرمودند هم سازش و هم مقاومت هزینه‌هایی دارد که بنا بر تجربه عقلایی، هزینه مقاومت به مراتب کمتر و البته بدون تاراج عزت است.»
مردم چه می‌گویند؟
برای اطلاع از نظرات مردم در این خصوص همراه عکاس روزنامه به حوالی دانشگاه تهران و خیابان انقلاب می‌رویم تا بازتاب نگاه بخشی از آنها که صاحبان اصلی انقلاب هستند را روایت کنیم.
علیرضا حاجی‌ها که روی نیمکتی در پیاده‌رو خیابان انقلاب نشسته مخاطب سؤالاتم قرار می‌گیرد. او که کارشناس IT است، شرایطِ چگونگی مقابله با دشمنان و مخالفین را متفاوت می‌داند و می‌گوید: «شما ببینید در صدر اسلام هم، پیامبران و ائمه(ع) با برخی مخالفین و دشمنان شان مصالحه می‌کردند و با عده‌ای دیگر می‌جنگیدند. در مصداقِ رویارویی کشورمان در مقابل آمریکا، بنده علیرغم اینکه با بسیاری از سیاست‌های کشورمان موافقت ندارم ولی در این مورد خاص لذت می‌برم وقتی می‌بینیم مقابل کسانی ایستادگی می‌کنیم که در بلوف‌هایی که می‌زنند و بسیاری از کشورها را وادار به تسلیم شدن می‌کنند توخالی و پوچ هستند. در این مورد به خصوص (مقابله ایران و آمریکا) یک بار ساختیم و هزینه‌اش را هم پرداختیم و نتیجه نگرفتیم.»
وی تاکید می‌کند: «همان‌طور که حضرت آقا هم ‌اشاره کردند، شرط مذاکره با آمریکا این است که برگردد به پیمان برجام. البته برجام از اول هم خیلی امتیازات ویژه‌ای برای ما نداشت. بحث اینجاست که برگشتن آمریکا به این پیمان، صرف نظر از اینکه چه آورده‌ای برای ما دارد، شکستن هیمنه آمریکا خواهد بود. هرچند در حال حاضر هم بسیاری از هم پیمانان آمریکا در دنیا تره‌ای برای این کشور خرد نمی‌کنند. چرا که آنها هم فهمیده‌اند همه سیاست‌های آمریکا منوط به منافعش است. اخیراً آمریکا به یکی از کشورهای غرب آسیا وعده داده بود که در جنگ احتمالی با ایران پشت شان خواهد بود به شرط اینکه هزینه‌اش را بپردازند! یعنی غیرمستقیم به تمام دنیا می‌گوید که شما بروید مقابل ایران بایستید و هزینه‌اش را هم بپردازید تا من بدون درگیری پشت سرتان حمایت کنم!»
مصطفی نجاری شاغل در بازار آهن شهروند دیگری است که چند کلامی با ما هم صحبت می‌شود. نجاری می‌گوید: «دشمن همیشه به دنبال ضربه زدن است. هرچقدر هم در مقابل آن عقب بنشینید کار خودش را انجام می‌دهد. به نظر من ایستادگی مقابل دشمن بهتر از کوتاه آمدن و سازش با آن است. قصد دشمن نابودی شماست و باید مقابل او ایستاد. من بسیار طرفدار مذاکره بودم اما تجربه اخیر نشان داد که آنها بدعهد هستند.»
بیاتی، دانشجوی رشته معماری هم در گفت‌وگو با گزارشگر کیهان اظهار می‌دارد: «با توجه به خط فکری ما به عنوان شیعه علی(ع)، هیچ وقت سرمان در مقابل حرف زور پایین نمی‌آید. ایستادگی و مقاومت قطعاً هزینه دارد، اما انسان نباید در برابر زور کوتاه بیاید. ما با نظام و ساختار سیاسی آمریکا مشکل داریم، چون سعی می‌کند به ما زور بگوید و مشکل ما مردم آمریکا نیستند. گره زدن همه مشکلات به تعاملات خارجی قطعاً‌اشتباه است. برای تعامل با دیگر کشورها حتماً باید یک بازدارندگی وجود داشته باشد. ما باید با دنیا تعامل داشته باشیم اما به شرط حفظ حقوق متقابل.»
آقای مهدی رضوانی که به حرفه حسابداری‌اشتغال دارد، برایمان توضیح می‌دهد: «در مذاکره طبیعتاً ما باید هزینه‌هایی بدهیم و متقابلاً امتیازهایی بگیریم اما با توجه به تجربیات اخیر اصلاً با مذاکره جدید موافق نیستم. مقابل حریف هرچه شل بگیریم، ضربات سفت و محکمی خواهیم خورد و به همین دلیل بهترین دفاع حمله است. با توجه به شرایط فعلی و تجربه برجام اصلاً مذاکره دوباره با آمریکا عاقلانه نیست.»
در ادامه گفت و شنود با رهگذرهایی که هرکدام به فراخور به دنبال کارهای روزانه خود می‌روند، در پارک دانشجو به خانم محجبه‌ای برمی‌خورم که روی نیمکتی در گوشه‌ای از پارک مشغول زمزمه و ذکر و دعاست. خانم بهمنی که در خیاطی تخصص دارد، مذاکره با آمریکا در شرایطی که نقض عهد کرده و فقط فشار می‌آورد را اصلاً عاقلانه نمی‌داند. او تاکید می‌کند: «ما این همه شهید دادیم تا زیر سلطه آمریکا نرویم و با مستکبرین رابطه نداشته باشیم. با کسانی که دشمن خدا و دین خدا هستند چه لزومی به برقراری رابطه و مذاکره است. اگر به این فشارها و مذاکره‌ها تن بدهیم به دوران قبل از انقلاب بازخواهیم گشت که به تمام مقدسات دینی بی‌حرمتی می‌شد. این همه خون بهترین جوانان ما ریخته شد تا با ستمگران ارتباط نداشته باشیم و با ظلم مبارزه کنیم.»
عرفانیان، فعال فرهنگی می‌افزاید: «به مصداق آیه شریفه قرآن، دشمن هرگز از ما راضی نخواهدشد مگر آنکه ما را به آیین خودش دربیاورد! اولا مذاکره با آمریکا بر سر چه؟ اگر منافع ما، که قطعا آنها زیر بار نخواهند رفت و اگر منافع آنها، که غیرت دینی مسلمان اجازه نمی‌دهد مجاز به رعایت آن باشیم. ثانیا چه کسی می‌تواند ادعا کند اگر نشستیم و توافق کردیم، سری بعد آنها بهانه موشکی، صنایع دفاعی و احتمالا بعدتر حجاب نوامیس و همجنس‌بازی و گوساله‌پرستی را نگیرند و سر این مسائل هم نخواهند ما را پای مذاکره بکشانند؟ کشور در برجام و طی ۶ سال اخیر این همه هزینه نداد تا دوباره روز از نو و روزی از نو!»
راه حل مسائل کشور چیست؟
در کنار قطعیت ترجیح راهبرد مقاومت در مقابل راهبرد تسلیم و سازش، برخی مایوسانه به این موضوع می‌نگرند و می‌گویند؛ در شرایطی که کشور تحت فشار حداکثری آمریکا و کشورهای غربی است، راه حل مسائل کشور چیست؟ آقای حاجی‌ها در پاسخ به این سؤال به گزارشگر کیهان می‌گوید: «راه‌حل مسائل کشور این است که ما در مسئله تولید، کار را از پایه دنبال کنیم و در عین حال با همه دنیا تعامل کرده و از تجارب دیگر کشورها نیز استفاده کنیم. اگر اراده جدی برای این امر باشد، بالطبع روی پای خودمان بایستیم خیلی بهتر است. متاسفانه پشت این اهداف، تفکر، اراده جدی و متولی دلسوزی وجود ندارد. این قابلیت در کشور ما موجود است، بسیاری از نخبه‌های ما در کشورهای دیگر پیشتاز هستند و بسیاری هم در داخل کشور حضور دارند. اما متاسفانه از نخبگان علمی حمایت کافی صورت نمی‌گیرد. بنده بسیاری از جوانان تحصیل کرده و نخبه را دیده‌ام که به دلیل عدم حمایت مسئولان به کارهای دیگر مثل رانندگی مشغول هستند. قطعاً مسئولان کشور اگر بیشتر روی جوانان تکیه کرده و ارزش بیشتری برای آنها قائل باشند، ما می‌توانیم بسیاری از مسائل‌مان را حل کنیم.»
آقای نجاری هم در این باره اظهار می‌دارد: «مهم‌ترین عامل برای حل مشکلات کشور، اصلاح ساختار اقتصادی است. اکثر مشکلات ما در داخل است و با توجه به امکانات متنوعی که داریم باید روی داشته‌هایمان تمرکز کنیم.»
 رضوانی شهروند دیگر تهرانی می‌گوید:«مشکلات ما بیشتر از خارج کشور، به داخل برمی‌گردد. به نظر من برای اصلاح وضع کنونی اولین تغییرات را باید از خودمان شروع کنیم.»
 نویدرضا عرفانیان نیز معتقد است: «حل مشکلات کشور وابسته توجه به ظرفیت‌های داخل کشور و اقتصاد درون‌زاست. از بیرون و از غرب برای این ملت آبی گرم نشده و نمی‌شود. جنگ تحمیلی با همین فرمول به نتیجه رسید؛ جنگ امروز هم همین نگاه را می‌خواهد.»
انتظارات مردم از رئیس‌جمهور در نطق سازمان ملل
آقای حاجی‌ها انتظار خود از رئیس‌جمهور کشورمان را در نطق سازمان ملل اینگونه بیان می‌دارد که تعامل با دنیا را با رعایت حفظ منزلت دنبال نماید. آقای نجاری هم در این باره تاکید می‌کند: «مواضع آقای رئیس‌جمهور در چند ماه اخیر مقابل آمریکا خوب بوده و از ایشان می‌خواهم در سفر به آمریکا هم به همین ترتیب عمل کرده، مقاومت کنند و پشت سر رهبری حرکت کنند.»
خانم بهمنی از آقای رئیس‌جمهور می‌خواهد که دیگر هیچ وقت اجازه ندهد با آمریکا رابطه برقرار شود و به هیچ عنوان زیر بار زور دشمنان خدا و دین خدا نروند تا نتوانند به کشور و جوانانمان فشار بیاورند. او می‌افزاید: «هدف نهایی ما و انقلاب ما نابودی مستکبرین و زورگویان و دشمنان خداست.»
عرفانیان فعال فرهنگی درخصوص انتظارات مردم از رئیس‌جمهور می‌گوید: «مردم انتظار زیادی ندارند؛ همین که متناسب با شعارهای انتخاباتی سال ۹۲ سخن بگویند؛ همراه با «تدبیر» و توام باغیرت دینی یک مسلمان و هم لباس با پیامبری که «اشداء علی الکفار» بود. آقای روحانی حواسشان باشد «امید» را در قلب ملت‌هایی که نگاهشان به جمهوری اسلامی و مواضع عزت‌مندانه‌اش هست، از بین نبرند که دور از «تدبیر» است.»
و به‌یاد آوریم سخنان حکیمانه رهبر فرزانه انقلاب را که می‌فرمایند: «باید توجّه داشته باشیم که اگر دشمنِ ما توانست اثبات کند که فشار حدّاکثری، علاج کار ایران است و روی ایران مؤثّر است، ایران دیگر و هرگز روی آسایش را نخواهد دید؛ هر چیزی را که قلدرانه از جمهوری اسلامی مطالبه کنند، اگر جمهوری اسلامی گفت چشم، که خب تمام است؛ اگر گفت نمی‌کنم، فشار حدّاکثری [خواهند آورد]. اگر برای آنها معلوم شد، ثابت شد که فشار حداکثری کار می‌کند و اثر می‌گذارد، دیگر جمهوری اسلامی و کشور عزیز ما و ملّت عزیز ما واقعاً روی آسایش را نخواهند دید...»(رهبر انقلاب 26/06/1398)