با پایان سریال پر افت و خیز انتخاب رئیس‌فدراسیون کشتی و اتفاقات حاشیه‌هایی که در یکسال گذشته‌گریبانگیر پرافتخارترین رشته ورزشی ایران شد، به نظر می‌رسد دوران جدید و پرامیدی در حال آغاز است. دوره‌ای که اهالی کشتی و متولیان ورزش امیدوارند کشتی ایران را دوباره به روزهای اوج خود بازگرداند.  علیرضا دبیر در شرایطی فدراسیون کشتی را تحویل گرفت که این مجموعه در اوج اعزام‌های بین‌المللی تیم‌های نوجوانان، جوانان، امید و بزرگسالان قرار دارد. تیم‌هایی در دو رشته آزاد و فرنگی با تعداد زیادی کشتی‌گیر و اعضای کادر فنی که هم هزینه سنگین برای حضور در اردو دارند و هم هزینه‌های کمرشکن اعزام به میادین رسمی بین‌المللی که با توجه به قیمت ارز، به یک عدد نجومی خواهد رسید. در نتیجه رئیس‌تازه از راه رسیده فدراسیون کشتی بیشتر از آنکه به مدیریت و تدوین و استارت برنامه‌های بلندمدت و مدنظر خود بپردازد، در حال رایزنی و تهیه مخارج اعزام و اداره تیم‌های ملی است که مثل یک چاه عمیق، پایانی ندارد و هر روز نیز بر عمقش اضافه می‌شود! بدین ترتیب می‌توان دغدغه‌های مالی فدراسیون کشتی را مهمترین و بزرگترین چالش رئیس‌جدید خواند که به محض ورود به عرضه مدیریت با آن مواجه شد. در واقع ورود دبیر به عنوان سکاندار تازه نفس کشتی، مواجه شد با شلوغ‌ترین روزهای تقویم اجرایی فدراسیون که هم اعزام‌های بین‌المللی به میادین رسمی و تدارکاتی را در پیش داشت و هم انبوهی از بدهی‌های مالی داخلی و بین‌المللی که باید به هر شکل ممکن از پس پرداخت آنها بر‌آید.