چشم به راه سپید
تو را غایب نامیده‌اند، چون «ظاهر» نیستی، نه اینکه «حاضر» نباشی.
«غیبت» به معنای «حاضر نبودن»، تهمت ناروایی است که به تو زده‌اند و آنان که بر این پندارند، فرق میان «ظهور» و «حضور» را نمی‌دانند، آمدنت که در انتظار آنیم به معنای «ظهور» است، نه «حضور» و دلشدگانت که هر صبح و شام تو را می‌خوانند، ظهورت را از خدا می‌طلبند نه حضورت را. وقتی ظاهر می‌شوی، همه انگشت حیرت به دندان می‌گزند با تعجب می‌گویند که تو را پیش از این هم دیده‌اند. و راست می‌گویند، چرا که تو در میان مائی، زیرا امام مائی، جمعه که از راه می‌رسد، صاحبدلان «دل» از دست می‌دهند و قرار ازکف می‌نهند و قافله دل‌های بی‌قرار روی به قبله می‌کنند و آمدنت را به انتظار می‌نشینند...
و اینک ای قبله هر قافله و ای «شبروان را مشعله»، در آستانه آدینه‌ای دیگر با دلدادگان دیگری از خیل منتظرانت سرود انتظار را زمزمه می‌کنیم.
پس چرا...؟
این همه مدعی و لاف‌زن اهل ظهور
پس چرا یار نیامد که کنارش باشیم؟
سال‌ها منتظر سیصد و اندی مرد است
آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم
اگر آمد، خبر رفتن ما را بدهید
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم
مرحوم آیت‌الله بهجت(ره)
* * *
در آن طرف که تو هستی
برای او که برایم نماد خورشید است
ندیدمش ولی او سال‌ها مرا دیده‌ست
ندیدمش ولی از پشت پرده‌ها حتی-
دلم برای نگاهش همیشه لرزیده‌ست
سلام مهدی من! روز و ماه و سال بخیر
نگو که لحن سلامت! چه قدر شوریده‌ست
نگو که لحن سلامت چه قدر غمگین است
که در حوالی من غم همیشه خندیده‌ست
در این طرف که منم فصل‌ها همه سردند
در آن طرف که شمایی... بهار روییده‌ست؟
در آن طرف که شمایی در این زمستان‌ها
بگو که عطر بنفشه دوباره پیچیده‌ست؟
هوای سمت شما ابری است یا آرام؟
در این طرف که هوا سال‌هاست خشکیده‌ست
چه ساعتی‌ست در آنجا؟ شب است یا روز است؟
در این طرف که «زمان» سمت کعبه چرخیده‌ست-
برای این که هوای تو در تنش جاری‌ست
که سال‌هاست «ندیده» فقط تو را «دیده»ست!
- و گفته‌اند: تو از سمت کعبه می‌آیی
ولی «چه وقتش» را هیچ کس نفهمیده‌ست...
مطهره عباسیان
* * *
میهمان او
مهمان شدن به خوان شما مزه می‌دهد
افطار و لقمه نان شما مزه می‌دهد
در هر سحر دعای فرج بر لبم نشست
این‌العجل به جان شما مزه می‌دهد
قرآن پشت پرده بخوان سوره‌ای که وحی
با لهجه و بیان شما مزه می‌دهد
هرچند خواب روزه مومن عبادت است
رویا پر از نشان شما مزه می‌دهد
بر سفره سحر که نبودم نماز صبح
بیدار کن تکان شما مزه می‌دهد
تعجیل کن بیا که شب قدر می‌رسد
احیاء چه با دهان شما مزه می‌دهد
ای کاش تو اقامه کنی این نماز عید
قد قامت و اذان شما مزه می‌دهد
حسین ایمانی
* * *
دعای زهرا(س)
در کل جهان شما، نه همتا داری
در قلب تمام عاشقان، جا داری
از فرط گناهم، شده چشمت خونبار
غصه به دلت، مثال دنیا داری
در هر شب جمعه به کنار مقتل
بر سینه زدی، ذکر غریبا داری
هر جمعه، کنار علقمه می‌آیی
بر روی لبت، روضه سقا داری
وقتی که شوی زائر قبر مادر
در سینه خود، ماتم زهرا داری
در گوشه سرداب، بسی ناله زدی
با خالق شیعیان، تو نجوا داری
دستان دعا، بهر ظهورت بردار
در مسجد سهله، تو که ماوا داری
ای منتقم حسین زهرا، برگرد
در پشت سرت، دعای زهرا داری
محمدمهدی عبداللهی