گفت: آقای آشنا گفته است؛ محمدجواد ظریف موفق‌ترین، معتبرترین و متخصص‌ترین وزیر امور خارجه ایران از زمان شکل‌گیری این وزارت‌خانه تاکنون است!
گفتم: آقایان درباره برجام هم می‌گفتند؛ برجام بزرگ‌ترین دستاورد تاریخ ایران، معجزه قرن، فتح‌الفتوح، آفتاب‌تابان و نشانه تسلیم همه قدرت‌های بزرگ جهان در مقابل ایران است!
گفت: ما هم برای آقای ظریف احترام قائلیم ولی تعریف‌های آقای آشنا به زیان ایشان است چون مردم چشم دارند و می‌بینند که اصلی‌ترین ماموریت آقای ظریف برجام بود که نه فقط هیچ دستاوردی نداشت بلکه فاجعه‌بار هم بوده و هست.
گفتم: تعریف‌های آقای آشنا، آدم را به یاد ملیجک دربار ناصرالدین‌شاه می‌اندازد که وقتی شاه قاجار یک شعر دم دستی می‌سرود، ملیجک می‌گفت؛ اعلیحضرتا، قربانت گردم! کاش سعدی و حافظ و فردوسی و مولوی و نظامی و... زنده بودند و شعر‌های شما را می‌دیدند تا به خاطر ‌اشعار بی‌مغزی که سروده‌اند از خجالت آب می‌شدند و به زمین فرو می‌رفتند!
گفت: اگر در میان این جماعت یک آزاد‌اندیش دلسوز پیدا می‌شد، برای خدمت به ظریف ‌اشتباهات ایشان را گوشزد می‌کرد.
گفتم: از قضا، می‌گویند ناصرالدین شاه شعری سروده بود و نظر ملک‌الشعرا را جویا شد. ملک‌الشعرا که یکصد و هشتاد درجه با امثال آقای آشنا تفاوت داشت گفت؛ قربان خیلی دم‌دستی است. شاه دستور داد او را در زیرزمین قصر زندانی کنند و چند روز بعد که شعر دیگری سروده بود باز هم نظر ملک‌الشعرا را پرسید. ملک‌الشعرا سرش را پایین ‌انداخت و قصد خروج از درب‌خانه سلطنتی را داشت. شاه پرسید کجا می‌روی؟ گفت؛ به زیر‌زمین قصر!