(بدان ای سالک راه حق!) در نهج‌البلاغه آمده است: «قال عند تلاوه (یا ایها الانسان ما غرک بربک الکریم) علی(ع) هنگامی که این آیه شریفه را تلاوت می‌کرد، این جملات را فرمود: «و حقا اقول ما الدنیا غرتک» به حق به تو می‌گویم که دنیا یعنی این در و دیوار و باغ و بستان‌ها تو را فریب نداده است.» و  حقا اقول ما الدنیا غرتک و لکن بها اغتررت» دنیا تو را فریب نداده بلکه تو فریبش را خورده‌ای! دنیا به دنبال این نبود که تو را فریب دهد، این حماقت تو بود که تو را در این دام انداخت. «ولقد کاشفتک العظات» دنیا برای تو پندها و موعظه‌هایی را آشکار ساخت. «واذنتک علی سواء» و تو را به عدل و آگاهی که نه افراط در آن وجود دارد و نه تفریط هدایت کرد...»1
_____________
1-رسائل بندگی، آیت الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، ص 91