(بدان ای سالک راه خدا!) در باب سازندگی انسان باید اهم و مهم را بفهمد... در نظر داشته باش که باید سطح شعور دینی طرف مقابل را بالا ببری، نه اینکه عمل او را بیشتر کنی. البته عمل باید باشد، اما ثقل را نباید روی عمل بیندازی، بلکه به شعور و استعداد درونی او تکیه کن و مقید باش. شعور دینی، او را در برابر آفات ایمنی  می‌بخشد. در تمام محیط‌های خانوادگی،‌ آموزشی، رفاقتی، شغلی و محیط فضای حاکم بر جامعه، باید این‌گونه باشد. دین یک امر فطری است، یعنی با سازمان وجودی انسان آمیخته و هم‌سو است. هر چه بیشتر و فهمیده‌تر روی فطرت کار شود شکوفاتر می‌شود. (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- ادب الهی (کتاب دوم مبانی تربیت)، آیت‌الله شیخ‌ مجتبی تهرانی (ره)،‌ ص279