لزوم درک جایگاه واقعی کشتی (نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
مجمع انتخاباتی فدراسیون کشتی چهارشنبه هفته گذشته در سالن مرحوم قاسم فارسی یکی از عکاسان به نام ورزشی برگزار و علیرضا دبیر به عنوان رئیس‌انتخاب شد.
انتخابات فدراسیون کشتی طبق انتظار بسیار نزدیک و فشرده بود ولی بر خلاف تصور رایج به جای دو قطبی دبیر و بنی تمیم شاهد رقابت نزدیک دبیر با چهره ناشناخته‌ای به نام دکتر نصیرزاده بودیم. این رقابت تا آنجا پیش رفت که در پایان دور نخست دبیر 18 رای، نصیرزاده 12 رای، بنی تمیم 11 رای و آزوره 2 رای کسب کردند تا علیرضا دبیر و عبدالمهدی نصیرزاده به دور دوم بروند.
در دور دوم شرایط به گونه‌ای شد که آرای بنی تمیم و آزوره به سبد دبیر ریخته شد تا قهرمان المپیک سیدنی با 31 رای در مقابل 12 رای نصیرزاده به عنوان رئیس‌فدراسیون کشتی انتخاب شود.
اگرچه نفراتی چون امیرخادم، عباس جدیدی به دلایل غیر ورزشی نتوانستند در مجمع انتخابات شرکت کنند و کشتی نتوانست از تمام ظرفیت‌های خود را برای انتخاب رئیس‌جدید استفاده کند ولی 31 رای مجمع به دبیر آن هم در دور دوم معانی بسیاری در دل خود داشت که از جمله آن می‌توان به جایگاه ویژه قهرمانان نزد اهالی کشتی‌اشاره کرد. دبیر از قهرمانان به نام کشتی ایران است که قطعا این موضوع در انتخاب شدنش به عنوان رئیس‌نقش بسیار پررنگی داشت.
به هر ترتیب پس از 9 ماه بلاتکلیفی، کشتی رئیس‌خود را شناخت تا راه دشوار دبیر برای ریاست و کسب موفقیت در ورزش اول کشورمان آغاز شود.
از علیرضا دبیر به عنوان قهرمان المپیک و یکی از بزرگان تاریخ کشتی ایران که علاوه‌بر سابقه درخشان ورزشی، به واسطه سالها حضور در شورای اسلامی شهر تهران با امور اجرایی نیز آشناست، انتظار می‌رود حالا که جامعه کشتی به او اعتماد کرده، پیش و بیش از همه قدردان و حافظ جایگاه واقعی کشتی باشد.
کشتی فخر ورزش ایران است، خیلی از رشته‌هایی که امروز در ورزش ما فعال هستند - بعضی از آنها هم خیلی پرسروصدا و پرطرفدار هستند - در یک نگاه واقع بینانه و کارشناسانه هنوز در مرحله« هیاهو» هستند. از نظم و ساختار حرفه‌ای وبایسته برخوردار نیستند. ساده‌تر بگوئیم هنوز ریشه در خاک ورزش ما ندوانده و هنوز ورزشی تقلیدی و وارداتی به حساب می‌آیند و فاقد
« اصالت» هستند ولی وضع کشتی کاملا فرق دارد.
کشتی ريشه در تاريخ كهن اين سرزمين بزرگ و تاريخي دارد. كشتي بي‌گمان و به حق ورزش اول كشورمان است تا جایی که همین چند هفته قبل در رقابت هاي انتخابی تیم ملی کشتی آزاد، سالن دوازده هزار نفري آزادي مملو از جمعيت علاقه مند بود.
كشتي مردم را دارد و مردم كشتي را دوست دارند و به آن علاقه و پيوندي فراتر از صرف يك رشته ورزشي دارند. كشتي و قهرمانانش نيز همواره سعي كرده و مي كنند دين خود را به اين مردم علاقمند ادا كنند. اين است كه كشتي پرافتخارترين ورزش ايران در صحنه هاي جهاني و المپيكي است.
قهرمانان كشتي ايران مرداني چون غلامرضا تختي، امامعلي حبيبي، عبدالله موحد، رسول خادم، حميدرضا سوريان و... نام آشناترين ورزشكاران ايراني در جهان ورزش به حساب مي آيند و...
خلاصه كلام اينكه با وجود پيشرفت‌ها و افتخارات و افتخارآفريناني كه طي سال هاي اخير در چند رشته ديگر به نام ورزش ايران ثبت شده است هنوز كه هنوز است دنيا ورزش ايران را با «كشتي» مي شناسد و روي آن حساب مي كند.
درک جایگاه واقعی کشتی باعث می‌شود مدیری که امروز در راس این رشته ورزشی قرار گرفته که اتفاقا از جنس همین رشته نیز است با حساسیت و دقت بیشتری تصمیم گیری و عمل نماید و در هر تصمیم خود منافع ملی را بر منافع شخصی، باندی و جناحی ارجحیت دهد.
البته این رشته بزرگ، در دل خود نیز مشکلات ریز و درشتی دارد؛ فراموش نکنیم رسول خادم که در ورزش ما نام کوچکی نبود و نیست و در جایگاه مدیریتی افتخارات بزرگ و ارزشمندی را برای کشتی ایران به دست آورد، با آن شناخت عمیقی که از کشتی ایران و جهان داشت و درایت و لیاقتی که در کار مدیریت از خود نشان داد ، در برابر مشکلات و کمبودها و عدم حمایت لازم و... که کشتی با آن روبرو است استعفای خود را اعلام کرد.
موضوع مذکور نشان دهنده دشواریها و پیچیدگی‌های کار در کشتی است ولی امید می‌رود علیرضا دبیر به عنوان یکی از بزرگان تاریخ کشتی با توکل به خدا و بهره‌گیری از تجربیات گذشتگان، کار را در همه بخش‌ها و کمیته‌ها به دست افراد لایق و کاردان بسپارد تا قطار کشتی در ریل درست و اصولی خود حرکت کند.
و نکته پایانی اینکه انتظار می‌رود رئیس‌جوان فدراسیون کشتی در همه برنامه‌ها و فعالیت‌ها در چهار سال آینده مقدم بر همه امور حفظ حرمت و جایگاه تماشاگر را در نظر گیرد زیرا به واقع تماشاگر صاحب اصلی کشتی و ورزش است و همه این کارها باید در جهت رضایت او صورت پذیرد.