آقای ظریف در جریان سفر به نیویورک، با شبکه دولتی انگلیس گفت‌وگو کرد اما کمترین اشاره‌ای به خباثت دولت راهزن انگلیس در توقیف نفتکش حامل نفت ایران در تنگه جبل‌الطارق نکرد.
او در عین حال در پاسخ به سوال مجری بی‌بی‌سی مبنی بر اینکه به چه دلیل شما حاضر به مذاکره مجدد نیستید، گفت: «به چه دلیل باید مجددا وارد مذاکره شویم؟»
ظریف تصریح کرد: «ما میز مذاکره را ترک نکردیم این آمریکا بود که میز مذاکره را ترک کرد. آنها باید به میز مذاکره بازگردند. ما مجددا وارد مذاکره نمی‌شویم.»
این اظهارات در حالی است که مذاکره با آمریکا، محدود به مذاکرات هسته‌ای بود و به واسطه اعلام توافق پایان یافت. بنابراین، گفتن اینکه آمریکا باید به میز مذاکره برگردد، خلاف سیاست قطعی نظام است، ضمن اینکه ابراز تمایلی اینچنین به مذاکره، این پالس را به حریف می‌دهد که دولت ایران با وجود بدعهدی، به ادامه مذاکرات برای برجام‌های 2 و 3 بی‌میل نیست. آیا آقای ظریف قرار بوده درباره واگذاری برنامه نظامی و نفوذ منطقه‌ای ایران هم مذاکره کند که می‌گوید آمریکا باید به میز مذاکره برگردد؟ اگر نه، برجام که جای مذاکره دوباره ندارد!
آنچه شائبه‌ها را بیشتر می‌کند، اظهارات اخیر آقای روحانی در جلسه شورای اداری خراسان شمالی است که گفت: اگر آنها (آمریکایی‌ها) به کاهش تعهدات عمل کنند ما هم تعهدات خود را کاهش می‌دهیم، اگر برجام را نقض کنند ما هم نقض می‌کنیم. اگر هم تعهدات خود را به صورت کامل اجرا کنند ما نیز کامل اجرا خواهیم کرد. البته در این میان مذاکرات زیادی هم این روزها داریم اما مسیر درستی را که انتخاب کرده‌ایم، پیش می‌بریم.
وی افزود: ما همیشه برای مذاکره آماده‌ایم، همین ساعت و همین لحظه شما از زورگویی و تحریم دست بردارید و پای منطق و عقل برگردید ما آماده‌ایم.
یادآور می‌شود اکنون سخن از نقض برجام نیست بلکه آمریکا به‌طور کامل از توافق خارج شده است. ضمن اینکه حتی برداشتن (فرضی) تحریم‌ها نیز باعث نمی‌شود آقای روحانی بگوید «ما برای مذاکره آماده‌ایم». آقای روحانی پارسال مذاکره مجدد را دیوانگی خوانده بود. در همین حال سایت دیپلماسی ایرانی (وابسته به صادق فرامرزی) در تحلیلی نوشت: حسن روحانی، رئیس جمهور در سخنان اخیر خود از آمادگی برای مذاکره با آمریکا به شرط بازگشت آن به برجام خبر داده است. با این حال، او مشخص نکرده که در صورت بازگشت آمریکا به برجام ایران در مورد چه مسائلی حاضر به مذاکره با آمریکاست.
اگر سخنان روحانی به معنای آمادگی برای مذاکره بر سر دستیابی به توافق‌های تازه‌ای تحت عناوین برجام 2 و 3 و 4 ... باشد، در آن صورت تلاش دیپلماتیک اروپا برای پل زدن بین مواضع ایران و آمریکا احتمالا شانسی برای موفقیت خواهد داشت [!؟] اما اگر منظور او از مذاکره صرفاً گفت‌وگو درباره چگونگی اجرای برجام هسته‌ای باشد ولاغیر، قاعدتاً اروپایی‌ها ابتکار عمل خود را شکست‌خورده خواهند دید. آیا روحانی از جانب خود سخن گفته یا از جانب نظام سیاسی؟ واقعیت این است که قرائن، عکس این را نشان می‌دهد».
گفتنی است فرستادن پالس مذاکره با وجود اصرار آمریکا و اروپا بر پایمال‌کردن تعهدات برجامی، قطعاً کار را برای وزارت خارجه برای دفاع از حداقل حقوق ایران طبق برجام دشوارتر می‌کند.