ریچارد نفیو، مشهور به معمار تحریم‌های ضدایرانی گفت: آمریکا برای درخواست مکانیسم ماشه، یک توجیه را ارائه می‌کند و آن اینکه براساس توافق برجام و همچنین قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل، این کشور به‌عنوان یکی از اعضای مشارکت‌کننده در برجام به شمار می‌رود و در برجام نیز خیلی صریح و واضح گفته شده است که آمریکا به‌عنوان بخشی از توافق است و خود آمریکا نیز چنین چیزی را قبول دارد.
نفیو در ادامه گفت: آمریکا در می‌۲۰۱۸ (اردیبهشت ۹۷) اجرای برجام را متوقف کرده است و در این شرایط واشنگتن توجیه می‌کند که‌ اشاره به دولت‌های مشارکت‌کننده در توافق برجام فقط برای پرهیز از اطاله‌کلام بوده و «دولت‌های مشارکت‌کننده» در توافق برجام تعاریف متنوع و بسیار گسترده‌ای دارد و برای جلوگیری از تکرار چندباره نام دولت‌ها در برجام، به‌طور خلاصه به‌عنوان «دولت‌های مشارکت‌کننده»‌ اشاره شده است. وی افزود: با این توجیه تعاریف بسیار مختلفی از کشورهای «مشارکت‌کننده» در برجام ارائه خواهد شد و با توجه به این تعارف مختلف برخی معتقدند که آمریکا صلاحیت درخواست برای اجرای «مکانیسم ماشه» حتی با وجود خروج از برجام را خواهد داشت، چون تعریف کشورهای مشارکت‌کننده بسیار وسیع است. اما به‌نظر من این توجیه کمی نامربوط به نظر می‌رسد، چون اجرای «مکانیسم ماشه» متکی بر درخواست اعضای باقی مانده در برجام است که قطعنامه شورای امنیت را نیز پذیرفته‌اند.
به گزارش مهر، نفیو تاکید کرد: در این شرایط اگر از توجیه مذکور به‌عنوان یک حقه و کلک قانونی استفاده شود، اعتبار و درستی تصمیمات اعضای دائمی شورای امنیت زیر سؤال خواهد رفت و این موضوع به شدت به اعتبار شورای امنیت و دیگر اعضای دائم این شورا آسیب خواهد زد. وی در ادامه گفت: ممکن است ترامپ چنین چیزی را بخواهد، اما به‌نظرم چنین تصمیمی اعتبار نخواهد داشت و این تصمیم با اعتراض دیگران رو‌به‌رو خواهد شد و همین موضوع اجرا و بازگشت تحریم‌ها را دچار مشکل خواهد کرد. نفیو افزود: توافق برجام از مدت‌ها پیش به‌صورت ساختاری مرده است.