روزنامه هفت صبح می‌نویسد: مشخص نیست که قرار است اینستکس از چه منابع مالی استفاده کند. برخی نگران این هستند که راه‌اندازی اینستکس تنها برای آرام کردن جوی باشد که علیه بی‌اعتنایی و کم‌کاری اروپایی‌ها به راه افتاده است.
وال‌استریت ژورنال می‌گوید، خط اعتباری‌ای که برای ایران و اروپا در نظر گرفته شده، چند میلیون یورویی است. اما مشخص نیست این رقم دقیقاً چقدر است و آیا کفاف میزان مبادلات ایران با کشورهای اروپایی را می‌دهد یا نه. آمریکا هم می‌گوید که اینستکس نباید اقلام نفتی را شامل شود و روی این حساب به نظر نمی‌رسد که اروپا بتواند از این خواسته سرپیچی کند و تنها باید تمرکز بر همان خط اعتباری چند میلیون یورویی باشد. در واقع قرار است از پول و دارایی‌ای که ایران در کشورهای اروپایی دارد، یا یک خط اعتباری برای مبادلات تجاری با ایران استفاده شود اما مشکل این است که ایران در سه ماهه اول 2019 با مشکل صادرات به اروپا مواجه بوده و واردات اروپا از کشورمان هم تنها به 200 میلیون یورو محدود می‌شود که این رقم اصلاً برای اینستکس کافی نیست. سرنوشت خط اعتباری هم تقریباً نامشخص است زیرا هنوز رقمی برای آن مشخص نشده است.
در حال حاضر منابع مالی برای ایران در اروپا موجود نیست که بخواهد برای واردات کالا دست به کار شود یا باید خط اعتباری با مبالغ بالا به ایران داده شود یا نفت خریداری شود.
گزارش روزنامه هفت صبح و اشاره به گزارش وال‌استریت ژورنال درباره خط اعتباری چند میلیون یورویی در حالی است که به عنوان مثال پول خرید یک هواپیمای ایرباس، بین 75 تا 430 میلیون یورو و ارزش قرارداد بازیکنان فوتبال در باشگاه‌های اروپایی 25 تا 220 میلیون یورو می‌باشد. به عبارت دیگر رقم چند میلیون یورو، عملاً رقمی معادل هیچ است.