کنگره مسلمانان آمریکا با عنوان «اسلام دین بشریت» با پیام آیت‌الله جوادی آملی در ایالت میشیگان آمریکا برگزار شد.
در این پیام آمده است: محور بحث در این کنگره و نشست «اسلام دین بشریت» است. این پیام را ذات أقدس الهی در آغاز بعثت اعلام داشت در سوره مبارکه «مدّثّر» و مانند آنکه در اوایل بعثت نازل شدند، فرمودند که اسلام دین بشریت است و حقوق بشر را تضمین می‌کند. برخی‌ها که جزء مخالفان وحی و توحید بودند، در اتاق فکرشان سعی و کوشش کردند که درباره اسلام سخن بگویند، این «فَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ» و فکر کرد: «فَكَّرَ وَ قَدَّر» و گفت: «إِنْ هذا إِلاَّ قَوْلُ الْبَشَرِ»، این سخن خدا نیست، این وحی به وسیله فرشته‌ها نیست، این بر قلب مطهّر رسول گرامی(علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) نازل نشده؛ این حرف یک انسان عادی است: «إِنْ هذا إِلاَّ قَوْلُ الْبَشَرِ». در سوره «مدّثّر» که در اوایل بعثت نازل شد.
این مرجع تقلید ادامه داد: در همین سوره خدای سبحان دو بار می‌فرماید این «ذِكْری‏ لِلْبَشَرِ» است، این «هُدی» برای بشر است؛ یعنی حقوق بشر را خدا تعیین می‌کند، هدایت بشر و راه مستقیم بشر را خدا تعیین می‌کند: «ذِكْری‏ لِلْبَشَرِ»، «نَذیراً لِلْبَشَرِ» و مانند آن. این تذکره بشریت است، این حقوق بشریت است. سرّش آن است که بشر گرچه در زبان و زمان، عصر و مصر و مانند آن مختلف هستند؛ ولی در ساختار انسانیت یک حقیقت هستند. بدن‌های اینها گرچه ممکن است رنگ‌های گوناگون داشته باشد؛ ولی یک حقیقت از طرف خدای سبحان به همه اینها داده شد و آن «نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی» است و همگان را با نفْسی آفرید که این نفس یک لوح زرّینی است و نانوشته نیست، فرمود: «وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها» «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها»؛ خدای سبحان هیچ‌کسی را یک لوح نانوشته نداد، در دل‌های همه این لوح زرّین را با قلم الهامی خود مرقوم داشت، خیر هر کسی را و شرّ هر کسی را به او گفت و چون بشر یک حقیقت است، خیر بشریت را، فجور و تقوای بشریت را در نهاد هر کسی ذخیره و تعبیه کرده است.
مفسر قرآن کریم خاطرنشان کرد: این علم میزبان است، ما چه در حوزه‌ها چه در دانشگاه‌ها علمی فرا بگیریم، باید با علم صاحبخانه هماهنگ باشد. اگر علم میزبان با علم صاحبخانه هماهنگ بود، انسان نه بی‌راهه می‌رود نه راه کسی را می‌بندد؛ نه جنگ جهانی اوّل است نه جنگ جهانی دوم است و نه جنگ‌های نیابتی فعلی است؛ نظیر یمن، سوریه، فلسطین و بخش‌های دیگر. هیچ‌گاه انسان بی‌راهه نمی‌رود و راه کسی را نمی‌بندد، زیرا انسان یک حقیقت است، گرچه به‌صورت میلیاردها درآمده است. همه از یک حقیقت است و قرآن حقوق بشر است، تذکره و یادآوری بشریتِ بشر است که این معارف وحیانی در درون هر کسی نهادینه شده است. این «ذِكْری‏ لِلْبَشَرِ»، یک؛ «نَذیراً لِلْبَشَرِ»، دو؛ هر دو تعبیر در سوره «مدّثّر» در قبال کسانی که گفتند: «إِنْ هذا إِلاَّ قَوْلُ الْبَشَرِ» نازل شده است.