امروز سومین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم،پاسدار مهدی بیدی است. او یکی از بازماندگان غافله شهادت از دوران دفاع مقدس است که مطاع خود را در راه دفاع از حرم اهل بیت(ع) یافت. سال 50 متولد شد و در دوران انقلاب، با وجودی که کودکی خردسال بود اما عصبانیت ساواک را برانگیخته و تحت تعقیب قرار گرفته بود. سال 66 و درحالی که فقط 15 سال سن داشت عازم جبهه شد اما قسمت نبود که به شهادت برسد.
پس از جنگ، به سپاه پاسداران پیوست تا همیشه آماده شهادت باشد. همسرش می‌گفت، وقتی تلویزیون عکس شهدای دفاع مقدس را نشان می‌داد،‌گریه می‌کرد و می‌گفت: «ما جاماندیم. هر وقت دوباره دری باز شود من اولین نفر خواهم بود.» این گونه بود که وی بال پرواز خود را آماده نگه داشته بود تا فتنه تکفیری‌ها، فرصت دوباره جست وجوی شهادت را برای وی فراهم نمود. بیش از سه دهه صبر کرد و دوری از دوستان شهیدش را تحمل نمود تا بالاخره به آرزویش رسید.
همسر و فرزندانش نمی‌گذاشتند تا به سوریه برود. اما می‌گفت خواب حضرت زینب(س) را دیده و باید به آن حضرت لبیک بگوید. 11 ماه تمام هم دوندگی کرد تا بتواند خود را صحنه نبرد با داعش برساند. تا اینکه 28 خرداد سال 95 در خط آفندی ۳۵ کیلومتری جنوب شهر حلب سوریه و در اثر اصابت ترکش به پشت سر و کمر به یاران شهیدش پیوست.
اگر آه تو از جنس نیاز است   در باغ شهادت باز باز است