نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
مشکلات کشور ناشی از سوءمدیریت در دولت است
سرویس سیاسی-
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «اگر در عرصه‌های مختلف فرصت‌ها را از دست می‌دهیم یا نمی‌توانیم کارها را به درستی انجام دهیم همه به سوء مدیریت باز می‌گردد. وقتی در بالای سازمانی سوء مدیریت وجود داشته باشد این مسئله تسری پیدا کرده و نیروهایی که خلاق، فعال و متخصص هستند آرام آرام منزوی می‌شوند و ناکارآمدی شکل خود را نشان می‌دهد. امروز اگر می‌بینیم که در دولت انسجامی وجود ندارد بدین دلیل است که نتوانستند نوعی هماهنگی و هارمونی در مجموعه مدیریتی دولت ایجاد کنند. لذا مجموعه دولت باید تلاش کند انسجام مدیریتی ایجاد کند و اگر قصد خانه تکانی دارد در انتخاب وزرا و مدیرانش خارج از نگاه سیاسی عمل کند. اگر همین رویه ادامه داشته باشد هیچ اتفاق مثبتی را شاهد نخواهیم بود».
این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه نوشت: «روسای‌جمهور وقتی در چارچوب اختیارات مدیریتی خود ضعف مدیریتی دارند و کارشناسان چه اصلاح‌طلب و چه اصولگرا همه به ضعف مدیریت دولت اذعان می‌کنند بحث افزایش اختیارات دولت معنایی ندارد».
اکنون 6 سال از عمر دولت روحانی سپری شده است. متاسفانه برخی مقامات ارشد دولت در کنار رسانه‌های زنجیره‌ای، تقصیرها و قصورهای دولت را به گردن «دولت قبل»، «دولت پنهان»، «تحریم ها»، «نداشتن اختیار» و...می اندازند. این در حالی است که همان‌طور که اصلاح‌طلبان نیز اذعان کرده‌اند، مشکل اصلی، سوءمدیریت در دولت است.
به سفر آبه بسنده نکنیم!
ارگان دولت در شماره روز پنج شنبه با اصرار بر رویه خیانت‌آلود و پلشت این روزهایش، باز هم ساز مذاکره با آمریکا را کوک کرد.
روزنامه ایران نوشت: «هر سه طرف؛ یعنی آمریکا، ژاپن و ایران به خوبی می‌دانند که این سفر و تلاش‌های صورت گرفته در قالب آن منتهی و منجر به معجزه نخواهد شد و بروز یک اتفاق بزرگ در این چارچوب به صرف زمان و انجام تلاش‌هایی به مراتب بیش از این نیاز دارد. اما ژاپنی‌ها برای اینکه بتوانند با توجه به پتانسیل و فاکتورهای لازم در این صحنه به صورت مستمر ایفای نقش کرده و تلاش‌های بیشتری انجام دهند، پتانسیل و فاکتورهای لازم را دارند. از جمله اینکه وضعیت اقتصادی این کشور این امکان را می‌دهد تا بتواند هزینه‌های لازم برای چنین پروژه‌ای را اختصاص دهد. دوم با توجه به رقابتی که ژاپن با چین دارد بسیار علاقه‌مند است در چنین صحنه‌ای حضور فعالی داشته باشد و سوم هم تلاش ژاپن برای اضافه شدن به لیست کشورهای عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد است که در این صحنه هم با کشورهایی نظیر آلمان و هند در رقابت است. چنین بازی در میدان تنش میان ایران و آمریکا می‌تواند شخصیت بین‌المللی جدیدی به ژاپن بدهد. در واقع ژاپن می‌خواهد نشان دهد صرفاً یک شخصیت اقتصادی در نظام
بین‌الملل نیست.»
دیدگاه‌ها را در فضای غیرعلنی‌تری مطرح کنیم
ایران افزود: «در همین چارچوب ما نیز برای این دور از تلاش‌های دیپلماتیک نباید صرفاً در انتظار نتایج مشخص در بازه زمانی کوتاهی باشیم؛ همین که این مسیر تبادل پیام و گفت و شنود صرفاً از طریق رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی جریان پیدا نکند و بتوان دیدگاه‌هایی را در فضای غیرعلنی‌تر مطرح و مبادله کرد، احتمال رسیدن به راه‌حل‌های مشخص افزایش می‌یابد و در عین حال می‌تواند زمینه‌ساز بده بستان‌هایی در برخی چارچوب‌ها باشد. لذا برای نتیجه این مسیر نباید صرفاً به یک سفر در ابعاد سفر آقای آبه به تهران بسنده کرد. مضافاً اینکه ما در شرایط فعلی باید با دقت فراوان از موقعیت پیش آمده بهره ببریم. چرا که از یک سو افرادی قوی برای مذاکره داریم و از سوی دیگر در فضای منطقی در چارچوب اختلافاتی که با آمریکایی‌ها پیش آمده، با خروج یکجانبه ترامپ از برجام در موقعیت منطقی و استدلالی
قوی‌تری هستیم.»
رویه عهدشکنانه آمریکا در معاهدات بین‌المللی نمایانگر استفاده این رژیم شیطانی از مذاکره به‌عنوان اهرم فشار، گستاخی، یکجانبه‌گرایی و تسلط بر کشورهاست و قوی یا ضعیف بودن مذاکره کنندگان توفیری برایش ندارد. پافشاری آمریکا بر تغییر رفتار ایران پس از ادعای مذاکره بدون پیش شرط هم نشان می‌دهد به کمتر از شروط 12 گانه‌‌اش به‌ویژه دست کشیدن ایران از توان موشکی و نفوذ منطقه‌ای قانع نیست. اینجا هم مدعیان اصلاحات یا سرمایه‌های آمریکا و اسرائیل، در نقش پیاده نظام رسانه‌ای تقلایشان تکمیل این پازل زهرآلود است. کاری هم به این ندارند که به موازات ادعای مذاکره از سوی آمریکا، هنوز جوهر تحریم اخیر ایران در حوزه پتروشیمی تازه و تروریسم اقتصادی‌اش پابرجا باشد.
فرهنگ سیاسی ایرانیان با خودمداری و توهم توطئه همراه است
روزنامه مردم سالاری در سرمقاله خود نوشت: « حوزه سیاست در ایران در طول تاریخ در اختیار افراد یا گروه‌های خاصی بوده و ایرانیان همیشه با حکومتی متمرکز و اقتدارگرا سروکار داشته‌اند، لذا فرهنگ سیاسی ایرانیان با ویژگی‌های گوناگونی چون اقتدارگرایی، خودمداری، بی‌اعتمادی، توهم توطئه و ارادت سالاری همراه است.»
ماجرای نجفی در جامعه باعث شکل‌گیری تئوری توطئه در اذهان مردم شده
مردم سالاری نوشته: «قتل همسر شهردار سابق تهران و حواشی و سناریوهایی که در جامعه هر روز افکار عمومی رو به خود مشغول کرده است نمونه‌ای از آن سنخ موضوعات سیاسی- جنایی است که جامعه را منفعل و سرخورده کرده است لذا سؤال اینست که با ماجراهایی نامتعارف در عالم سیاست – چه آنها که علنی می‌شود و چه آنهایی که در شایعات به گوش مردم می‌رسد و دهان به دهان می‌چرخد- چگونه جامعه ایران دچار تئوری‌های توطئه نباشد؟ و این آسیب‌های مهلک و خوفناک چه زمانی ایران و ایرانی را رها می‌کند؟»
در ادامه این مطلب آمده: «در دوره جمهوری و برقراری دموکراسی چنانچه خشونت و حوادثی که حوزه سیاست را مخوف جلوه می‌دهد تکرار شود، یقینا افراد جامعه دچار این‌همانی با دوره‌های استبداد پیشین می‌شوند و به همان میزان در اذهان مردم تئوری‌های توطئه قوت می‌گیرد.»
گویا روزنامه مردم سالاری وقتی دیده تئوری نخ نمای توهم توطئه به مسئولین ارشد نظام نمی‌چسبد! در صدد این است آن را هر جوری هم که شده منتسب به مردمی‌کند که همواره در صف اول انقلاب بوده و هستند.
مرعشی: در ماجرای نجفی، یکی از نهادهای اطلاعاتی هشدار داده بود
روزنامه سازندگی در مصاحبه‌ای با سید حسین مرعشی در تیتر خود نوشت: «مهم‌ترین‌اشتباه زندگی نجفی، پذیرش شهرداری بود»
مرعشی در این مصاحبه در واکنش به اینکه «کرباسچی در آخرین اظهارات خود تأکید کرده بود که بیشتر اعضای حزب و حتی خود شما در جریان بوده اید» گفت: «صحبت‌هایی از حضور زنی در زندگی ایشان بود. خبر اولیه توسط یکی از نهادهای امنیتی مطرح شده بود. ما جلسه تشکیل دادیم و از ایشان سؤال کردیم و ایشان تکذیب کردند. ما هم تکذیبیه ایشان را مبنا قرار دادیم. نه من بلکه همه روی حضور ایشان در منصب قدرت اتفاق نظر داشتند»
وی درخصوص این موضوع افزود: «خیلی زود مشخص شد که آقای نجفی در مخمصه بزرگی افتاده است. مخمصه‌ای دونفره که یک سوی آن خانم میترا استاد بود و سوی دیگر آن آقای دکتر؛ ازدواجی که از ابتدا به صلاح هیچکدام نبود. هر دو متوجه اشتباهشان شده بودند...کاملا مشخص بود ایشان در یک فشار بزرگ روانی قرار دارند اما در تمام یک‌سالی که ایشان درگیر این مشکلات بود، مطلقا از کسی کمک نخواست. همه ما آمادگی کمک کردن به ایشان
را داشتیم»
این اظهارات مرعشی و سابق بر آن کرباسچی، مبنی بر اینکه اولاً) از یک‌سال گذشته مشکلات زندگی نجفی و همسرش در میان دوستان هم حزبی‌اش ظهور و بروز داشته و ثانیاً) اینکه در ماجرای نجفی، یکی از نهادهای اطلاعاتی هشدار داده بود کافی است تا عده‌ای مانند علی مطهری که به دنبال کلاف پیچیدن و گل‌آلود کردن فضا و بهره‌برداری سیاسی از این ماجرا بوده‌اند به حقیقت ماجرا پی ببرند و در دفاع از دیگری جانب حق بگیرند نه اینکه به تهمت و افترا به قربانی روی آورند.
اروپا وقت‌گذرانی می‌کند
روزنامه شرق در یادداشتی به سفر وزیرخارجه آلمان به ایران پرداخته و ابتدا به این موضوع تاکید کرده که تا پیش از این مثبت و امیدوارانه به وعده اروپایی‌ها نگریسته است»
این نوشتار در ادامه آورده است: «... نگاه مزبور [نگاه امیدوارانه به اروپا] به‌ویژه بعد از طولانی‌شدن مصنوعی فرآیند وفای به عهد قاره سبز، از جمله وقت‌گذرانی دو، سه ماهه برای راضی‌کردن اتریش و بلژیک و لوکزامبورگ به قبول مسئولیت میزبانی سازوکار یاد شده در حالی که زمان‌بری مزبور از ابتدا هم معلوم بود که چیزی جز پرسه‌زدن نیست و مقر سازوکار همان پاریس قرار می‌گیرد...»
این یادداشت در ادامه تاکید کرده است: «اکنون بعد از گذشت بیش از 13ماه از خروج آمریکا از برجام به راحتی می‌توان اظهار کرد که کارنامه سه کشور اروپایی در راه‌اندازی سازوکاری برای دورزدن تحریم‌ها به هیچ وجه مثبت نیست و از این بابت جامعه اروپایی و به‌ویژه E3 [سه کشور اروپایی حاضر در مذاکرات هسته‌ای] نباید از خود رضایت داشته باشند.»
به قول خاقانی، شاعر قصیده پرداز بلندآوازه: «هان ای دل عبرت بین از دیده نظر کن هان» تاریخ محل عبرت گرفتن است و منتقدان و از آن جمله کیهان اگر از ابتدا به اروپا نگاهی امیدوارانه نداشتند و می‌گفتند که دولت نباید با طناب اروپا در چاه از دست دادن زمان بیافتد نه به آن خاطر بود که منتقدان به پیشگویی مجهز شده‌اند بلکه با نگاهی به گذشته و رفتار اروپایی‌ها به شیوه و سیاق آنها آشنا شدند اما متاسفانه طیفی در کشورمان گویا به فریب خوردن عادت دارند.