امام علی(ع) در توصیف شاخص‌های فسق و فجور جامعه فرمود: خداوند شما را رحمت کند.
بدانید شما در روزگاری زندگی می‌کنید که گوینده حق اندک و زبان از راستگویی عاجز، و حق طلبان بی‌ارزشند، مردم گرفتار گناه و نافرمانی، و سازشکاری- در پیروی از شهوات و هواهای نفسانی- همدست یکدیگرند. جوانانشان بد اخلاق، و پیرمردانشان گناهکار، و عالمانشان منافق و دورو، و نزدیکانشان سودجو و منفعت‌طلبند.
نه خردسالانشان بزرگان را احترام می‌کنند و نه توانگرانشان دست مستمندان را می‌گیرند.(1) همانا پس از من روزگاری بر شما فرا می‌رسد که چیزی پنهان‌تر از حق و آشکارتر از باطل و فراوان‌تر از دروغ بستن به خدا و پیامبرش نباشد. و نزد مردم آن زمان کالایی زیانبار‌تر از قرآن نیست، اگر آن را درست بخوانند و تفسیر کنند، متاعی پرسودتر از قرآن یافت نمی‌شود.(2)
ـــــــــــــــــــــــــــــ
1- نهج‌البلاغه- خطبه 233         2- همان، خطبه 147