«جنگ و مذاکره» دو روی یک سکه قلابی
مجتبی باجلان
ورود دوگانه‌انگاری و دوگانه‌سازی به دنیای سیاست و سیاست‌ورزی امر تازه‌ای نیست و سابقه‌ای طولانی دارد. دوگانه‌ها گاهی صحیح و روایتگر واقعیت‌های موجود هستند و گاهی‌اشتباه، ساختگی و من‌درآوردی با اهداف خاص، ازجمله القای تصویری مشوش و معوج از واقعیت.این روزها و پس از تجربه خسارت بار برجام و اثبات غیر قابل اعتماد بودن آمریکا در مذاکره متأسفانه باز هم عده‌ای به دوگانه‌انگاری و دوگانه‌سازی جنگ – مذاکره روی آورده‌اند.
طراحان این دوگانه درصددند بار دیگر به جامعه القا کنند که اگر گزینه مذاکره مجدد با آمریکا را نپذیریم، گزینه بعدی جنگ است؛ یا باید مذاکره را با همین شرایط بپذیریم و هرچه دشمن گفت قبول کنیم، یا لباس رزم بپوشیم وبرای جنگ آماده شویم!
این در حالی است که بعد از روی کارآمدن «دونالد ترامپ» در کاخ سفید، و اعلام خروج از توافق هسته‌ای ، اساسا تاکتیک اصلی که تیم امنیتی و سیاست خارجی وی دنبال کرد ایجاد همین فضاسازی دوقطبی رسانه‌ای و روانی به نام مذاکره یا جنگ بوده است.
در این تاکتیک ترامپی هر کشوری یا حکومتی اگر پای میز مذاکره آن هم باب طبع آمریکا بیاید می‌تواند نجات پیدا کند و هر حاکمیتی هم که میل به مذاکره نداشته باشد باید منتظر عواقب تحریم، تهدید یا جنگ علنی و مستقیم باشد.
تاکتیک‌های ترامپ یک وجه غالب دیگر هم دارد و آن عناصر داخلی است. باید در این جنگ رسانه‌ای-روانی و دوگانه مذاکره –جنگ افرادی از داخل هم کمک کنند. تیم ترامپ هم این ضعف یا خیانت داخلی در ایران را به خوبی درک کرده است و با استفاده از ظرفیت پیاده‌نظام رسانه‌ای در رسانه‌های معاند خارج نشین و همچنین برخی رسانه‌های داخل در تلاش است این سیاست را پیش ببرد که نمونه آن را طی روزهای اخیر در یکی از نشریات وابسته به جریان اصلاحات به وضوح مشاهده کردیم.
مجله صدا در اتفاقی نادر تصویری لانگ‌شات از خلیج‌فارس منتشر کرد که در دور دست آن یک ناو هواپیمابر و چندین ناوچه نظامی بر روی آب، در حالی که آسمان بالای سرشان هم با انواع هواپیماهای جنگنده پر شده، به سمت ایران در حال حرکتند.این هفته‌نامه اصلاح‌طلب به تحلیل اقدام ایران پرداخته و این سؤال را مطرح کرده بود که «میانه‌روها شکست خوردند یا بار دیگر ایران را از جنگ نجات می‌دهند؟»
این در حالی است که خود آمریکایی‌ها به وحشت جنگ با ایران و تبعات سنگین آن اذعان دارند و امکان وقوع آن را رد کرده‌اند. چند روز بعد از اظهارات تند پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا علیه ایران، وی در سفری غیرمنتظره وارد بغداد شد. برخی از منابع خبری در عراق اعلام کردند که او برای دیدار با برخی از مقامات ارشد این کشور به بغداد آمده بود تا بتواند امنیت سربازان آمریکایی در عراق و حتی منطقه را با میانجی‌گری عراق تأمین کند. از طرفی، وزیر امور خارجه آمریکا به صراحت اعلام کرد که هدف از اعزام ناو آبراهام لینکلن به خلیج فارس درگیری یا جنگ با ایران نیست.
نکته حائز توجه این است که با مقاومت و پایداری ایران در مواضع ضدآمریکایی خود و انتخاب فرمانده جدید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به واشنگتن این پیام ارسال شده است که جنگ با ایران عواقب بسیار خطرناکی برای آمریکا و متحدانش در منطقه دارد. ایران در سوریه، لبنان و فلسطین متحدان زیادی برای مقابله به مثل با اقدامات آمریکا دارد.
واقعیت این است که دوگانه مذاکره ـ جنگ دوگانه‌ای جعلی و ساختگی از سوی دشمنان بیرونی و شبکه رسانه‌ای همکار آنان در داخل است که هدفی جز ایجاد حس نا امید، ترس و تسلیم طلبی ندارد. القا کنندگان دوگانه جعلی جنگ -مذاکره همان‌هایی هستند که تا پيش از اين همواره يكي از دستاوردهاي مذاکرات هسته‌ای را دور كردن سايه جنگ از كشور عنوان مي‌كردند.
اهميت اين عناصر داخلي يا شبكه رسانه‌اي همكار غرب در داخل كشور از آنجاست كه اين جريان كه تا ديروز با دادن آدرس هاي غلط به افكار عمومي و با بزك كردن آمريكا، كليد حل مشكلات را مذاکره با غرب نشان می‌داد، اكنون و پس از نقض عهدهاي مكرر آمريكا و عدم دستيابي ايران به منافع حداقلي در مذاکرات قبلی با هراس افكني و ايجاد فضاي رعب و وحشت در جامعه و القاي ادعاهاي مراكز استراتژيك آمريكايي مبني بر قريب الوقوع بودن جنگ به دنبال زمينه چيني براي مذاكرات مجدد با آمريكا هستند تا اين بار دیگر مولفه‌های قدرت و اقتدار کشور قرباني شود.
به واقع آمريكا به اين جريان اميد بسته تا بتواند با كمك آنها دوران جديدي از فشار را دوباره آغاز و كشور را به موافقان سازش و امتيازدهي بيشتر و مخالف آن دو پاره كند. جرياني كه آمريكا طمع كرده كه دوباره تلاش خواهند كرد تسليم را تئوريزه كنند و آنها مهم‌ترين سرمايه‌هاي ترامپ در ایران هستند.