در ابتدای این جلسه محمد صادق باطنی پس از ارائه بحثی با موضوع معرفی آثار تولیدی داخل و خارج درباره فتنه گفت: از سال 88 تاکنون جریان سینمایی داخل کشور با بودجه دولتی شش فیلم سینمایی در حمایت از فتنه ساخته است.
وی با اشاره به عکس العمل رایج برخی در مواجهه با فیلم هایی نظیر «لکه» و «قلاده های طلا» افزود: اگر بخواهیم درباره فتنه روشنگری کنیم، عده ای با تعابیر مختلف می گویند «بابا تمامش کنید دیگر، چقدرگیر داده‌اید به فتنه، بگذارید به زندگی مان برسیم، چرا ول کن ماجرا نیستید» در حالی که خودشان در جشنواره فجر اخیر سه فیلم درباره فتنه و علیه جمهوری اسلامی شرکت داده بودند!
این فیلمساز جوان سینمای انقلاب خاطر نشان کرد: اگر لکه مفیدی‌کیا را کنار بگذاریم، آخرین حرف سینمایی درباره فتنه را نه قلاده های طلا، بلکه فیلم های حامی فتنه مثل «عصبانی نیستم»، «آشغال های دوست داشتنی» و «قصه ها» زده اند، آخرین حرف سینمایی درباره فتنه را «گلاب» می زند که الان در خارج کشور در حال ساخت است، وگرنه متأسفانه ما مدت هاست قضیه را رها کرده ایم.
در این نشست، محمد باقر مفیدی‌کیا کارگردان فیلم داستانی «لکه» در سخنان کوتاهی گفت: کاراکترها و شخصیت های به کار رفته در فیلم ترکیبی از آدم های واقعی بیرونی هستند، مثلاً کارکتری مثل مهندس رحمانی ترکیبی از شش هفت مصداق بیرونی است که بعضی هایشان ممکن است در حد وزارت باشند، این نکته درباره مادر فرد کشته شده در فتنه هم به همین شکل است.
در ادامه جلسه نوبت به ناصر هاشم زاده رسید. وی سخنان خود را با اشاره به توصیه رایج در عرصه سینما و هنر مبنی بر ورود غیر مستقیم و رمزنگاری شده به موضوعات آغاز کرد و افزود: «لکه» یک فیلم صریح و مستقیم محسوب می شود و من این نوع ورود سازندگان فیلم به موضوع فتنه را قابل دفاع می دانم، اگر ما پیش از ساخت «لکه» ده فیلم سیاسی دیگر ساخته بودیم من امروز از این فیلم دفاع نمی کردم و صریحاً می گفتم لکه یک مقاله سیاسی است، اما چون این فیلم یکی از اولین کارها در آغاز راه ورود سینما به سیاست است و همیشه اولین کارها دشوارند، از آن دفاع می کنم.
وی با تصریح بر اینکه سازندگان «لکه» با تلاش زیاد توانسته اند فیلمی بسازند که صراحت آن در ذوق مخاطب نزند خاطر نشان کرد: یکی از ویژگی های لکه آن است که مخالفانی که معمولاً با سکوت و بایکوت با این کارها برخورد می کنند این بار مخالفتشان را با سکوت بیان نکردند که این نشان می دهد که «لکه» اثرش را گذاشته است.
هاشم زاده در ادامه ضمن تشکر از نسلی که جسورانه وارد فضای سینما شده است گفت: به نظر من این فیلم هر چند انتقاداتی به آن وارد باشد قابل دفاع است و سینماگران ما باید جریان تولید آثار این چنینی را ادامه دهند تا در آینده به جایی برسیم که نیازی به بیان صریح مطالب نباشد.
در ادامه جلسه نیز نعمت الله سعیدی با اشاره به اینکه عامل نشستن مخاطبان پای فیلم ها دو چیز است، گفت: مخاطبان یا آن گونه که در تعلیق های سینمای غربی مرسوم است از سر کنجکاوی تماشای فیلم را ادامه می‌دهند که این حالت از نظر ما مردود است و یا با دغدغه تحقق حقیقت که مطلوب ماست. از این نظر یکی از ویژگی های فیلم «لکه» آن است که مخاطب از همان ابتدا با دغدغه محتوا و به خاطر حیرت فیلم را می بیند، نه از روی کنجکاوی.وی ویژگی دیگر فیلم لکه را جامعیت پیام آن عنوان کرد و افزود: اگر 200، 300 سال بعد تمام فیلم های مرتبط با فتنه از بین برود و فقط لکه باقی بماند همین یک فیلم هم برای گفتن همه آنچه در فتنه گذشت کافی است.
سعیدی در پایان گفت: فیلم لکه از نظر محتوا حائز اهمیت است ، اما از نظر توجه به مبانی و الفبا فوق العاده است. به نظر من جا دارد روی این فکر شود که چطور یک فیلمساز به اینجا می رسد که بدون ابزارهایی که سینمای مرسوم بر آن متکی است چنین فیلم جذابی می سازد.
گفتنی است، در بخش های دیگری از این جلسه علاوه بر پخش کلیپی از اکرانهای مردمی فیلم «لکه» در شهرهای مختلف، تعدادی از حاضران نیز به بیان نظرات خود درباره این فیلم پرداختند و بحث ها و گفتگوهایی پیرامون این فیلم شکل گرفت. همچنین این نشست به صورت اینترنتی برای اکران کننده ها و مخاطبین فیلم های عمار به صورت مستقیم پخش شد و عده ای به صورت غیرحضوری در جلسه شرکت کردند.