سرویس سیاسی-

سردبیر اعتماد دیروز در ستون کرگدن‌نامه این روزنامه نوشت: «...خوبی دیگر سیل این بود که حنای شبکه‌های معاند ماهواره‌ای را بی‌رنگ‌تر از قبل کرد. من خیلی‌ها را از دوست و آشنا دیدم که گفتند دیگر حوصله دیدن این همه کینه و عناد را که در لفافه رسانه پیچیده شده، ندارند... در قضیه سیل اما برای... مردمی که از مناسبات پشت پرده بی‌خبرند، معلوم شد که رسانه‌های معاند بدخواه‌اند و نه تنها در جنگ ایران با آمریکا آتش بیار معرکه‌اند، بلکه در سیل و زلزله هم هر جا جرقه‌ای از دعوا و تفرقه داخلی ببینند، با شدت و حدت رویش نفت می‌ریزند. نفت که سهل است، باروت می‌پاشند.»
کاخ سفید اظهارات مخالفان FATF را تایید کرد
روزنامه شرق دیروز در یادداشتی با عنوان «جنجال بیهوده بر سر 2معاهده» به روند بررسی لوایح FATF پرداخت و در نوشتار خود به جای ارائه مستندات و دلایل در بیان چرایی حمایت خود از لوایح استعماری همچنان به هیاهو کردن همانند دیگر حامیان این لوایح ادامه داد.
یکی از این دستاویزهایی که مستمسک جریان موسوم به اصلاح‌طلب قرار گرفت پیامک‌هایی بود که با عنوان
 دهن پر‌کن «پیامک‌های تهدید» در سطح جامعه آن را منتشر کردند. در یادداشت دیروز شرق نیز آمده بود: «جنجال رسانه‌ای و پیامکی در فرایند رسیدگی به معاهده نقش و اهمیت خاصی داشت. از ارسال حجم عظیم پیامک‌های تهدیدآمیز به نمایندگان تا ارائه خطابه‌های پر شور و احساسی از سوی برخی فعالان سیاسی و سخنوران همه و همه ماجرای بررسی و تصویب این دو لایحه را به یک پرونده ویژه مبدل کرد...»
بارها آنچه رسانه‌های موسوم به اصلاح‌طلب آن را «پیامک‌های تهدید» می‌خوانند پرداخته شده است اما متاسفانه این طیف اصرار دارد که از وانموده‌سازی به نفع خواسته‌های حزبی سود جوید. اما در واقعیت محتوای این پیامک‌ها چیزهایی از این قبیل بوده: شهدا ناظر عملکرد ما هستند.
یکی از مواردی که مخالفین FATF در تصویب کنوانسیون‌هایی مثل CFT مطرح می‌کردند این بود که در صورتی که پیوستن به لایحه منع مالی تروریسم را در داخل به تصویب برسانیم و آنگاه نظام سلطه یکی از نهادهای ایران را در لیست گروه‌های تروریستی قرار دهد چه باید کرد؟ چرا که در این هنگام دیگر نهادها و بانک‌های خودمان در داخل کشور نیز موظف می‌شوند آن نهاد را تحریم کنند! پاسخ موافقان این بود که هنوز چنین چیزی اتفاق نیافتاده و از ترس مرگ نباید خودکشی کرد!
نکته تاسف‌آور آنکه یادداشت شرق درست در روزی منتشر شد (دیروز) که خبر اقدام دولت آمریکایی‌ در قرار دادن نام سپاه در لیست گروه‌های تروریستی منتشر شد. این اقدام آمریکا مهر تاییدی بر اظهارات مخالفین کنوانسیون‌های مرتبط با FATF است.
در یادداشت دیروز شرق آمده: «با بررسی نظرات نمایندگان موافق و مخالف و نیز نظرات سخنوران و فعالان سیاسی که در آن ایام درباره آثار و تبعات پیوستن به معاهده سخن گفته‌اند می‌توان دریافت که گویی طرفین درگیر بحث به جای مذاکره درباره متن یک متن مشخص حقوقی به فکر برگزاری یک شهرآورد بسیار حساس و پرتنش هستند»!
نویسنده یادداشت اگر کمی وقت صرف می‌کرد و به مرور یادداشت‌های دو طرف پیرامون موافقت یا مخالفت توجه می‌کرد درمی‌یافت که در برآیند جمیع نظرات هر طرف تا چه اندازه بحث کارشناسانه و مستند و مستدل مطرح شده و در مقابل کدام طیف با داد و فریاد و برای به کرسی نشاندن نظر خود به تهدید شدن و مظلوم‌نمایی پرداخته است. طیف مخالف این لوایح حتی یادداشت‌های بسیاری با رویکرد انتقادی در مورد متن ارائه شده از سوی FATF (41بند) تحریر و منتشر کرد. قطعا اگر نویسنده یادداشت چنین جست‌وجویی می‌کرد حتی به اندازه انگشت‌های یک دست نیز یادداشت مستند و مستدل با رفرنس‌های دقیق در موافقت با این لوایح پیدا نمی‌کرد و در نوشته‌های موافق به جز ترساندن مردم از عدم تصویب این لوایح چیزی نمی‌یافت.
باید واقع‌بین بود، اروپا با آمریکا همصداست
روزنامه همشهری در مطلبی نوشت:«اروپا روابط اقتصادی با آمریکا را فدای ایران نمی‌کند...در عین حال کشورهایی مثل چین و روسیه قدرت مانور بیشتری برای دور زدن تحریم‌های آمریکا دارند، چون هم آمریکا نفوذ کمتری در این کشورها در مقایسه با اروپا دارد، هم شفافیت کار اقتصادی در چین و روسیه به مراتب پایین‌تر از اروپاست و هم با جمعیتی بالا، شرکت‌ها و مسیرهای متنوع‌تری برای تجارت دارد؛ باید واقع بین بود».
این روزنامه زنجیره‌ای در اعترافی دیرهنگام تاکید کرده است که نگاه خوشبینانه به اروپا جواب نمی‌دهد و باید با واقع بینی، از ظرفیت‌های ارتباط با دیگر کشورها بهره‌مند شویم.
دستگاه دیپلماسی و طیف حامی دولت، در سال‌های اخیر مدعی بود که با اعتماد به آمریکا و اروپا و مذاکره در موضوع هسته‌ای می‌توان مشکلات اقتصادی را رفع کرد! اما در نهایت هم در صنعت هسته‌ای محدودیت‌های گسترده ایجاد شد و هم سفره مردم کوچک شد.
متاسفانه دولت در سال‌های اخیر به اقتصاد مقاومتی کم توجهی کرد و سیاست خارجی را نیز به چند کشور معدود غربی محدود کرد.
لازم به ذکر است که برخلاف ادعای این روزنامه زنجیره‌ای مبنی بر شفافیت اقتصادی در اروپا، ۴۷ درصد پولشویی دنیا در آمریکا و ۲۳ درصد در اروپا انجام می‌شود و اروپا و آمریکا سهم ۷۰ درصدی در پولشویی دنیا دارند و انگشت اتهام پولشویی پیش و بیش از هرکس به سمت آمریکا و اروپا دراز است.
سیل؛ بهانه جدید تخریب صدا و سیما
روزنامه اعتماد دیروز در مطلب دیگری نوشت: «رسانه‌ای که داعیه «ملی بودن» دارد، به همان اندازه که بنا بر رسالت اطلاع‌رسانی نیاز است کمبودها و کاستی‌ها را نشان دهد، به همان اندازه هم باید امدادرسانی‌ها و خدمات ارایه شده از هر گروه و دسته و ارگان و نهادی از دولت گرفته تا دیگر نهادها را منعکس کند. وظیفه‌ای که به نظر می‌رسد دست‌کم تلویزیون در بخش‌های مختلف خبری آن را نادیده گرفته است. عملکرد صدا و سیما و نادیده گرفتن دولت تازگی ندارد و اولین بار نیست که صدا و سیما رسالت تدوین و تهیه نمایش تقابل را بر عهده می‌گیرد...»
این دروغ‌پردازی در شرایطی است که رسانه ملی در هر دو بخش صدا و سیما، در پی سیل اخیر ساعت‌ها گفت‌وگوی زنده با مقامات دولت اعم از وزیر، استاندار، فرماندار و... داشته و آنتن تلویزیون را برای بیان خدمات دولت و شرایط مناطق درگیر سیل در اختیار آنها قرار داده است. «نمایش تقابل» پروژه مدعیان اصلاح‌طلبی و متخصصان فریب مردم و جنگ روانی علیه آنهاست که فضای انتخابات را مملو از دوقطبی‌‌های دروغین کردند. تخریب صدا و سیما البته سکه رایج محافل خبری مدعی اصلاح‌طلبی است. علیرغم اینکه تنها در مورد برجام، سهم موافقان آن نزدیک دو برابر سهم منتقدانش در صدا و سیما بوده است و این در شرایطی بود که حامیان برجام در مجلس اجازه هیچ‌گونه اظهارنظری به مخالفان نداده بودند.
حمایت روزنامه دولت از شرایط مستعد فساد
روزنامه ایران ارگان دولت روز گذشته در سرمقاله‌ای به قلم یکی از وزرای سابق دولت نوشت: «من فکر می‌کنم در شرایط کنونی، دولت باید از نهادهای مدنی برای ایفای نقشی پررنگ‌تر در مقابله با بحران، حمایت بیشتری به عمل آورد.پس از زلزله کرمانشاه با یک تصور غلط که من ریشه آن را درک نکردم فعالیت چهره‌ها، افراد و گروه‌های مرجع را در کمک‌رسانی با علل نامعلوم محدود کردند. اتفاقاً حضور این گروه‌ها به نوعی موجب «احساس توجه» حادثه‌دیدگان را در میان آنها تقویت می‌کند. حضور مردم از آلام روحی کاسته و سبب همبستگی اجتماعی فزاینده خواهد شد.»
وی همچنین در ادامه نوشت: «در میان این کنش‌های ایجابی که ‌اشاره کردم ما همچنین نیازمند پیشگیری کردن از وقوع برخی از کنش‌هایی هستیم که نمایشی، اعتمادسوز و بیشتر شبیه تسویه حساب‌های سیاسی است. آنها که در گل و لای سیل اخیر در پی دنبال کردن مقاصد سیاسی خود هستند و برای به دست آوردن یک منفعت کوتاه مدت، دولت و یا یک جریان سیاسی را تخریب می‌کنند از این نکته غافل هستند که نفع کوتاه مدت و ناچیز آنها، اثرات درازمدت در تاریخ باقی می‌گذارد.»
چنین ادعایی در حالی مطرح می‌شود که هنوز هم در مورد عملکرد برخی افراد که در زلزله کرمانشاه به جمع‌آوری پول از مردم اقدام کردند ابهاماتی وجود دارد که در مواقع مختلف در سال گذشته توسط نمایندگان استان کرمانشاه چه در صحن علنی و چه در مصاحبه‌ها مطرح شد. این نمایندگان در مشخص نبودن محل هزینه‌کرد این پول‌ها ابهامات فراوانی داشته و احتمالا هنوز هم دارند. ضمن آنکه دست کم در مورد یک فرد صورت نگرفتن هیچ اقدامی محل پرسش‌ها و حرف‌های زیادی شد.
نکته دیگر اینکه افرادی که این یادداشت آنها را گروه‌های مرجع نامیده (یا به عبارتی سلبریتی‌ها) از انجام چنین اقدامی منع نشده‌اند و تنها هرج و مرج قبل شکلی نظام‌مند به خود گرفته و خواسته شده تا کسانی که می‌خواهند از مردم پول جمع‌آوری کنند ضمن اعلام آن به مراجع ذی‌صلاح به این کار را صورتی قانونمند دهند. چرا که چنین اقدامی آن هم در فضایی بدون نظارت به شدت مستعد ایجاد فساد از طریق سوءاستفاده از احساسات و اعتماد مردم است. چرا که در مبالغ بالا حتی اگر فردی نخواهد به پول جمع‌آوری شده از مردم دست‌اندازی کند اما از روش‌های دیگری می‌تواند به سودجویی بپردازد؛ برای نمونه کافی است فردی در هزینه کردن این پول کمی تعلل کند تا از سود آن پول به پر کردن جیب خود بپردازد.
نکته دیگر اینکه در این موارد حتی اگر افراد مختلفی به جمع‌آوری پول بپردازند اما برای هزینه کردن آن و ساخت و ساز قطعا باید مرجعی دولتی باشد که همه پول‌ها را در یک مسیر به کار گیرد.