قیمت بلیت سینما در سال 98 قطعا افزایش خواهد یافت؛ این خبری بود که چند روز قبل به نقل از سخنگوی کارگروه اکران در رسانه‌ها منتشر شد. هر چند که میزان افزایش این قیمت هنوز مشخص نشده، اما احتمالا قیمت هر بلیت برای دیدن فیلم در سینما، بسته به درجه کیفی سالن‌ها، بین 15 تا 20 هزار تومان خواهد رسید. به این ترتیب، سینما رفتن نیز تبدیل به یک رفتار فرهنگی ‌اشرافی و طبقاتی خواهد شد. وقتی دیدن فیلم‌هایی که البته اکثر آنها ارزش تماشا روی پرده عریض سینما را ندارند چون در قالب تلویزیونی ساخته می‌شود برای خانواده‌ای پنج نفره، 100 هزار تومان هزینه در پی داشته باشد، باید گفت که در عمل، ورود خانواده‌های کم‌درآمد به سالن‌های سینما ممنوع خواهد شد.
این مسئله که از ابتدای سال 98 رخ خواهد داد، علاوه ‌بر جنبه اقتصادی، تبعات فرهنگی هم خواهد داشت. مخاطب سینما همواره «عامه» مردم به لحاظ اقتصادی بوده‌اند؛ حتی در دهه 60 و تا اوایل دهه 70 سینما اصلی‌ترین تفریح اقشار فقیر جامعه بود. اما بالا رفتن هزینه سینما رفتن، موجب می‌شود که مخاطب سینما بیش از پیش «خاص» شود. با توجه به اینکه سلیقه و تقاضای مشتری تأثیر مستقیم بر کیفیت و محتوای آثار سینمایی دارد، وقتی مخاطب فیلم‌ها به اقشار متوسط و مرفه جامعه منحصر شود، مضامین و جهت‌گیری این فیلم‌ها نیز به سمت نیازهای این اقشار متمایل خواهد شد.
یکی از دلایل دور بودن بخش اعظم تولیدات سینمایی ایران با مسائل اصلی جامعه در دو دهه اخیر نیز، فاصله‌گیری انبوه مردم و اقشار مختلف از سالن‌های سینما بوده است. با گران‌تر شدن این فعالیت فرهنگی-تفریحی، قطعا شاهد دورتر شدن سینما از مردم خواهیم بود.