kayhan.ir

کد خبر: ۱۵۶۳۰۷
تاریخ انتشار : ۱۷ اسفند ۱۳۹۷ - ۲۰:۱۵

عجب حکایتی دارد این پل... (یادداشت خبرنگار)



در سال 1386 عملیات اجرایی ساخت پل روگذر منطقه «سند» فومن در ورودی این شهر و بر روی جاده ترانزیتی فومن- سراوان رشت آغاز شد.
ساخت این پل که از آغاز با اما و اگر همراه بود، با گذشت بیش از 11 سال نه تنها ساخته نشده بلکه در سال 97 شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور تازه به فکر بازنگری در اجرای پروژه مذکور افتاده است.
این بازنگری با تخریب و تخلیه بخش عمده‌ای از خاک کوبیده شده که به منظور عبور ترافیک از روی پل روگذر در دو طرف آن تعبیه شده بود، آغاز شد.
صدها تن خاک در دو طرف پل روگذر، برداشت و احداث یک میدان برای انجام گردش ترافیک در دستور کار قرار گرفت.
جالب اینکه صدها تن خاکی که هم‌اکنون از دو طرف پل روگذر، تخلیه شده، ناشی از تخریب جنگل هیرکانی در منطقه «کمادول» واقع در جاده فومن- ماسوله است.
تخریب بدون مجوز کوه و برداشت خاک آن در همان ابتدای کار با ممانعت یگان حفاظت منابع طبیعی و آبخیزداری فومن روبرو، اما با حضور فیزیکی مدیرکل وقت منابع طبیعی استان گیلان و دستور شفاهی وی، یگان حفاظت از منطقه خارج و کار تخریب کوه، و پوشش جنگل هیرکانی مجددا ادامه یافت.
برداشت غیرمجاز خاک از کوه منطقه «کمادول» نه تنها تخریب جنگل هیرکانی را به دنبال داشت، بلکه موجب رانش کوه در منطقه و بلاتکلیف ماندن وضعیت ناحیه رانشی پس از سالها شده است.
پیمانکار ساخت پل روگذر «سند» فومن پس از اتمام کار برداشت خاک از کوه منطقه «کمادول» محل برداشت را بدون گابیون‌بندی به حال خود رها و هم‌اکنون نه اداره راهداری و نه منابع طبیعی فومن هیچکدام مسئولیت مهار رانش و ساخت دیواره را نمی‌پذیرند.
از سویی در همان آغاز اجرای پروژه در سال 1386، دهها درخت چنار با قدمت حدود 35 سال در دوسوی جاده فومن- رشت در محل اجرای پروژه، به منظور احداث رمپ در طرفین پل قطع شد که در حال حاضر هیچ ارگانی مسئولیت قطع این همه درخت کهنسال که زیبایی خاصی به این قسمت از جاده داده بودند را نمی‌پذیرد.
اکنون با گذشت 11 سال، شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور مدعی است که کل اعتبار پیش‌بینی شده برای احداث این پل روگذر 35 میلیارد ریال در آغاز اجرای پروژه بوده،  اما در حال حاضر فقط برای خرید 3 هکتار زمین اطراف پل و انجام باقیمانده عملیات، به اعتباری بالغ بر 400 میلیارد ریال نیاز دارد.
خوب است شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور به این سوال پاسخ دهد که مگر این پروژه  بدون مطالعه  اجرا شده که با گذشت 11 سال تازه به فکر میزان هزینه خریداری 3 هکتار زمین اطراف پل افتاده‌اند؟
به هر حال  ساخت این پل نه تنها موجب رنجش و به زحمت افتادن مردم منطقه، مسافرین، کامیونها و تریلرها در این قسمت از جاده مهم ترانزیتی شده، بلکه سبب هدر رفت منابع مالی، تخریب جنگل‌های هیرکانی، رانش کوه و قطع دهها درخت چنار کهنسال شده که جا دارد نهادهای نظارتی به این قضیه ورود تا حقوق عامه در این پروژه استیفاء شود.
رشت-مهدی رمضانی‌مقدم