پرسش:
اینکه خداوند متعال در قرآن‌کریم می‌فرماید: آنان مکر کردند و خدا هم مکر کرد و خدا بهترین مکرکنندگان است، به چه معنا است و تفاوت مکر خدا با مکر بندگان در اینجا چیست؟
پاسخ:
در دو بخش قبلی پاسخ به این سوال به ماهیت مکر بنده که رسیدن به غرض فاسد خود است و ماهیت مکر خداوند که یک نوع عقوبت و قهر در مقابل عمل زشت بنده‌اش است و نقشه‌های شیطانی‌ آنان را باطل می‌کند پرداختیم اینک در بخش پایانی دنباله مطلب را پی‌می‌گیریم.
هشام بن عمرو گفت: باید محمد (ص) را بر شتری بست و در بیابان‌ رها کرد تا از بی‌خوراکی‌ بمیرد.
شیخ نجدی گفت: حتما در راه به قبایل عرب برخورد می‌کند و با فصاحتی که دارد آنها را به خود جذب می‌نماید و نجاتش می‌دهند و در نتیجه با آنها همدست شده با شما جنگ خواهد نمود.
ابوجهل گفت: رای من آن است که از هر قبیله‌ای یک نفر بطلبیم تا به اتفاق او را بکشند و خون او در قبایل منتشر شود و بنی‌هاشم با تمام قبایل محاربه نتوانند کرد به ناچار به گرفتن دیه (پول خون) راضی می‌شوند.
«شیخ نجدی» گفت: این رای درست است. و بعضی گفته‌اند این نظر ابتدائا رای شیخ نجدی بوده و همه او را تصدیق کردند. پس ابوجهل از هر قبیله‌ای کسی را طلبید و قرار دادند که همگی دور خانه رسول خدا(ص) در شب جمع شده، سپس به داخل خانه ریخته و با هم او را بکشند؛ جبرئیل مکر قریش را به رسول خدا خبر داد گفت امر خداوند است که امشب از شهر مکه خارج شوی،‌ پس رسول خدا (ص) به امیرالمومنین (ع) فرمود: جای من باش و در بستر من بخواب تا قریش جای مرا خالی نبینند و به دنبال من نیایند. پس از خانه بیرون شد و به سمت «غار ثور» رفت. قریش یک نفر جاسوس به خانه فرستادند خبر آورد که آن حضرت در خانه و در بستر خوابیده است، پس در آن شب اطراف خانه آن حضرت  را محاصره کردند، نزدیک صبح همگی با اسلحه برای کشتن آن حضرت در خانه وارد شدند، امیرالمومنین از جای برخاست و فرمود برای چه کار آمده‌اید و چه کسی را می‌خواهید؟ گفتند: محمد را می‌خواهیم، بگو او کجاست؟
فرمود: من نگهبان او نبودم. قریش بیرون شدند و به همراهی کسی که رد پا را می‌شناخت رفتند تا نزدیک غار ثور رسیدند، به الهام خداوند عنکبوت‌ها در غار، خانه درست کردند به طوری که قریش گفتند اگر محمد داخل غار شده بود باید این تارهای عنکبوت‌ها پاره و خراب شده باشد، پس حتما محمد داخل غار نشده است پس برگشتند و رسول خدا پس از سه روز به سمت مدینه هجرت فرمود. (هشتاد و دو پرسش،‌ شهید آیت‌الله دستغیب، مبحث رسول)
از آنچه گفته شد دانستیم معنای مکر مشرکین مکر شیطانی و ابتدایی و ستم بوده و مکر خدا جزائی و عین عدل بوده است.