محمدرضا عارف به شفقنا گفت: بعضا مطالبات مردم را بالا بردیم بدون اینکه متناسب با آن مطالبات امکانات اضافه شود. من معتقدم که تا به امروز شاید سطح مطالبات مردم چندین برابر امکانات بالا رفته است؛ دولت‌ها متناسب با امکانات، بخشی از مطالبات را پاسخ دادند و مردم قسمتی که حل نشده را طلب خود و بدهی دولت تلقی می‌کنند.
وی می‌افزاید: ما در دهه اول انقلاب در بحث عدالت اجتماعی موفق‌تر بودیم. در دهه دوم یا دوره سازندگی نگاه، نگاهی تعدیلی شد، در نگاه تعدیلی طبیعتاً اولویت سازندگی و توسعه مسئله اصلی شد. آرام آرام مردم میان خود و مسئولان فاصله احساس کردند، دولت و مسئولان وقت هم مردم را توجیه نکردند. باید مردم بیشتر توجیه می‌شدند. چون این موضوعات را کمتر با مردم در میان گذاشتیم و در واقع فرهنگ‌سازی نکردیم با چالش رو به رو شدیم.
عارف گفت: متأسفانه‌اشکال اصلی دولت آقای روحانی حرکت جزیره‌ای دولت است. من بار‌ها به بزرگان دولت هم گفتم که تعجب می‌کنم لایحه دولت به مجلس می‌آید و وزیر در مجلس علیه آن صحبت می‌کند! در صورتی که وزیر و مسئول باید نسبت به لایحه دولت خود را مسئول و سهیم بدانند و انسجامی را در میان اعضای دولت شاهد باشیم. تصمیمی که دولت می‌گیرد باید یک تصمیم جمعی باشد و قانون اساسی هم برای همه وزرا در تصمیم‌گیری‌های دولت مسئولیت مشترک قائل است. در حال حاضر مهم‌ترین مسئله ما در دولت فعلی حرکت جزیره‌ای است. باید انسجام و اقتدار دولت و اقتدار تک تک وزرا و مسئولان و در رأس آنها رئیس‌جمهور را شاهد باشیم. وی می‌گوید: امروز با مسئله اقتدار دولت رو به رو هستیم که من ریشه آن را بیشتر در درون دولت می‌بینم تا رقبا؛ البته نمی‌خواهم سهم رقبا را در این مسئله کم وانمود کنم.