از امام صادق(ع) روایت شده است؛ هنگامی که خداوند خیر بنده‌اش را بخواهد وقتی او گناهی مرتکب می‌شود، در پی آن سختی‌ای دامنگیرش می‌گردد و به یاد استغفار کردن می‌افتد، و هنگامی که خداوند برای بنده‌اش شر بخواهد (به سبب گناهان او) هنگامی که آن بنده گناهی مرتکب می‌شود، در پی آن نعمتی می‌فرستد تا استغفار از یادش برود و آن‌گناه راه را ادامه دهد، و این همان سخن خداوند عزوجل است که می‌فرماید:  به زودی آنان را تدریجا به هلاکت می‌کشانیم از آنجایی که نمی‌دانند، یعنی با نعمت‌ها در هنگام معصیت پروردگار.(1)
_________________
1- الکافی، ج2، ص 452