سرویس ورزشی-

26 بازیکن از سوی کرانچار برای حضور در اردوی جدید تیم امید دعوت شده اند. این 26 بازیکن از 13 تیم لیگ برتری و تنها یک تیم دسته اولی (مس کرمان) هستند.
تیم امید در حال آماده سازی خود برای بازی های دور نخست مقدماتی المپیک 2020 توکیو در تهران با حضور تیم های عراق، یمن و ترکمنستان است. اسامی بازیکنان دعوت شده به اردوی تیم امید به تفکیک باشگاه ها از این قرار است.
1-استقلال: مهدی قایدی، الهیار صیادمنش، مهدی نورالهی، رضا  آذری و  امید نورافکن ، 2-پیکان: امیر روستایی، ابوالفضل رزاق پور و محمد خدابنده لو ، 3-سپیدرود رشت: حمیدرضا طاهرخانی، 4-پرسپولیس: محمد امین اسدی، 5-سپاهان: شهاب عادلی و محمد مسلمی پور، 6-ذوب آهن: معراج اسماعیلی و نیما طاهری، 7-پدیده: محمدمهدی مهدیخانی، محمد آقاجانپور و  سینا زامهران، 8-مس کرمان: علیرضا آرتا، 9- صنعت نفت: حسین ساکی و رضا جبیره، 10-استقلال خوزستان وحید نامداری و مهرداد پور ابوالقاسم، 11-فولاد: عارف آغاسی، 12- تراکتورسازی: محمدرضا آزادی، 13-ماشین سازی محمد خرم الحسینی و 14-نساجی: علی شجاعی.
حواس مربیان فقط به تیم های لیگ برتری است
در اینکه نفرات دعوت شده به اردوی تیم امید نام های شناخته شده ای در فوتبال هستند تردیدی نیست ولی پرسش ما از حمید استیلی به عنوان مدیرفنی و کرانچار به عنوان سرمربی آن است که برای استعدادیابی تیم امید چه اقداماتی صورت گرفته؟ کی و چه زمانی «در» اردوی تیم امید باز بوده و از سراسر ایران برای استعدادها فراخوان داده شده است؟!
به عنوان نمونه امسال تیم امید استقلال تهران بعد از دو دهه عنوان قهرمانی رده سنی امیدهای تهران را از آن خود کرد. مسئولان تیم امید بگویند از این تیم چند بازیکن در تمرینات کرانچار حضور دارند، کسی زکریا مرادی را دید؟ معراج پورتقی را چطور؟ مربیان تیم امید حتی اسم امیرحسین پورمحمد یا محمد محمدیان را شنیده اند؟!
واقعیت آن است که کادرفنی تیم امید هیچ توجهی به رده‌های پایه و بازیکنان شاغل در رده سنی امیدها ندارد. حواس آنها شش دانگ معطوف به تیم بزرگسالان و سهمیه‌های زیر 23 سال تیم های لیگ برتری و لیگ یکی است.
رویه غلط استعدادیابی
در چند سال اخیر رویه استعدادیابی در تیم‌های پایه ایران اشتباه و از حالت استاندارد خارج بوده است. وقتی بحث استعدادیابی مطرح می‌شود، انتظار اهالی فوتبال آن است که شرایطی فراهم آید که بازیکنان بی نام و نشان و فوتبالیست‌هایی که در دورترین نقاط ایران هستند، شانس دیده شدن داشته باشند؛ ولی این گونه نیست.
شاید استیلی و کرانچار بگویند این کار باید توسط باشگاه ها صورت پذیرد و چکیده و عصاره بازیکنان به تیم امید بیایند. حرف آنها در ظاهر درست است ولی وقتی چنین کاری در باشگاه انجام نمی شود، کادرفنی تیم امید هم نباید انجام دهد؟!
کرانچار نزدیک به یک سال است که هدایت تیم امید را برعهده گرفته، او در این یک سال گذشته می توانست چند مرحله برنامه استعدادیابی واقعی بگذارد و به شناسایی ستاره های بی نام و نشان که تعدادشان کم هم نیست، بپردازد وگرنه هنر نیست که در هر مرحله اردوی تیم امید، 20 تا 25 بازیکن از یک لیست 50 نفره معرفی شود!
شرایط زمانی نگران کننده تر می شود که بدانیم در تیم جوانان هم در بر روی همین پاشنه می چرخد. آنجا هم استعدادیابی معنایی ندارد. یک لیست 40، 50 نفره به دست پورموسوی داده شده و از او می خواهند که از بین آنها 20 بازیکن را برای تیم جوانان انتخاب کند!
کسانی که فوتبال پایه را دنبال می کنند یادشان هست که چند سال قبل و در زمانی که اکبر محمدی، هرمز آذرپور و  داود فنایی کادرفنی تیم جوانان ایران را تشکیل داده بودند، اتفاق مهم و تکرار نشدنی در زمینه استعدادیابی رخ داد. مربیان تیم جوانان با حمایت رئیس وقت فدراسیون (علی کفاشیان) 6 ماه تمام دنبال شناسایی بازیکنان بودند.
آنها از شهری به شهر دیگر می رفتند؛ تقریبا به تمام نقاط ایران سر زدند، به آبادان رفتند و بهنام برزای را شناسایی کردند. در گنبد چشمشان به سردار آزمون افتاد. در ورزشگاه کارگران و در بازی تیم جوانان داماش تهران، علیرضا جهانبخش را پسندیدند. در شیراز فرشید اسماعیلی و سروش رفیعی را انتخاب کردند. همین کنعانی زادگان که دفاع وسط فیکس تیم ملی است، نامش از همان پروسه استعدادیابی بیرون آمد.
درست است که آن تیم جوانان نتوانست جواز حضور در جام جهانی را کسب کند و انتقادات زیادی را به جان خرید ولی نمی توان منکر شد که نسل طلایی امروز فوتبال ثمره همان برنامه استعدادیابی است.
الان شاید برخی از چهره ها و مربیان لیگ برتری کشف هر کدام از ستاره های فوتبال ایران از جمله سردار آزمون و علیرضا جهانبخش را به خود نسبت بدهند ولی آنهایی که دستی بر آتش دارند می دانند این دو بازیکن خروجی همان تیم جوانان است.
حرف آخر اینکه در هر نقطه از سرزمین ما صدها استعداد وجود دارد ولی اراده ای نیست آنها را شناسایی و به سطح اول فوتبال ایران معرفی کند. اگر همین مشکل را برطرف کنیم، چندین و چند بازیکن دیگر مثل آزمون و جهانبخش به فوتبال ایران معرفی می شوند.
لازمه این کار هم آن است که در درجه اول کار را به دست کاردان سپرد، از نیروهای فنی و متخصص استفاده کرد، نه اینکه صفر تا صد امور را به استعدادیاب‌های معتمدی سپرد که در 10 سال گذشته حتی یک بازیکن به سطح اول فوتبال ایران معرفی نکرده‌اند!