مصطفی خلیلی، وزنه‌بردار نوجوانی که آزمایش دوپینگش به همراه سه تن دیگر مثبت اعلام شد، درباره این اتفاق ادعا کرد: 5 دقیقه بعد از شروع مسابقه، کیانوش باقری پودری را آورد و خواست که بخورم ولی من گفتم که بدنم به چنین پودرهایی عادت ندارد و ممکن است بعد از حرکات یک‌ضرب خالی کنم اما حسین توکلی گفت که اشکالی ندارد. من به حرف سرمربی اعتماد کردم و آن پودر را خوردم. اسم آن دارو را برای اولین بار بود که در عمرم می‌شنیدم.
وی همچنین از ماجرایی که در اردوی تیم ملی رخ داده بود پرده برداشت و مدعی شد: روزی که قرار شد ماموران نادو برای تست دوپینگ به اردو بیایند سرمربی تیم جلوی من، ولی‌پور و یک نفر دیگر را گرفت و به اتاقی برد و گفت که در را از پشت قفل کنید و برای هیچ کسی بازش نکنید. اگر ما آن روز آزمایش می‌دادیم و دوپینگ من و ولی‌پور آن روز درمی‌آمد، دیگر آبروریزی نمی‌شد و فدراسیون هم مجبور نبود امروز این قدر جریمه بدهد.
وی همچنین ادعا کرد: من از همه دیرتر به اردوی تیم ملی رسیدم چون مصدوم بودم. بعد از اینکه به اردو آمدم توکلی گفت که فدراسیون تیم را از نظر دارویی حمایت نمی‌کند و از خانواده‌ها درخواست پول کرد. بچه‌ها هم از یک تا 4 میلیون تومان پول دادند ولی من پولی نداشتم که بدهم.
وی در ادامه ادعایی داشت که قابل تأمل بود: آن سه نفر دیگر که دوپینگ‌شان مثبت شد، در طول اردو به طور پنهانی دارو مصرف می‌کردند و حتی در اتاق‌هایشان آمپول می‌زدند.
خلیلی همچنین با تکذیب خبر امضای اعتراف‌نامه توسط او و هم‌تیمی‌هایش اظهار کرد: فدراسیون گفته است که ما اعتراف‌نامه‌ نوشته‌ایم در حالی که نه من و نه ولی‌پور چنین کاری نکرده‌ایم. نمی‌دانم وقتی که ما در خانه خود بودیم و به فدراسیون نرفتیم چطور می‌گویند که چهار وزنه‌بردار دوپینگی نامه اعتراف نوشته‌اند.