با گذشت حدود 5 سال از فتنه 88 و قطعی بودن نقش رئیس پیشین فرهنگستان هنر در آن، حفظ نام وی در فهرست اعضای پیوسته را نمی‌توان مسئله‌ای ناشی از برخورد مسامحه‌آمیز یا بزرگوارانه مسئولان کنونی دانست و از کنار آن با بی‌تفاوتی عبور کرد. جای داشتن نام این فرد در فهرست اعضا از نظر قانونی و علمی به معنای اعتبار عضویت اوست و این نیز بی‌اعتنایی مسئولان فرهنگستان به خیانت‌های این شخص و به گونه‌ای اغماض‌پذیر تلقی کردن خیانت بزرگ و آشکار اوست. حتی اگر مسئولان گذشته و کنونی فرهنگستان هنر با حفظ نام شخص مورد نظر در پی مانور شرح صدر هم بوده باشند، باید بدانند که این ماجرا بسیار فراتر از عزل و نصب‌های عادی است و چنین برخورد منفعلانه‌ای با مسئله فتنه، که برخاسته از تحلیلی سطحی و نادرست است، جز یک شوخی سخیف و ساده‌لوحانه نیست.