ابراهیم داروغه‌زاده، دبیر سی‌وهفتمین جشنواره فیلم فجر طی احکامی، اعضای هیئت انتخاب این دوره از جشنواره فجر را به این ترتیب منصوب کرد: احمد امینی، محمدعلی حسین‌نژاد، حسن خجسته، شاهرخ دولکو، بهروز شعیبی، حسین کرمی و رضا مقصودی. این افراد با بازبینی 97 فیلم سینمایی متقاضی شرکت در جشنواره فجر، 22 فیلم در بخش مسابقه و 10 فیلم در بخش نگاه نو (فیلم‌های اول) را گزینش خواهند کرد.
اما با نگاهی به این اسامی کاملا مشخص است که اغلبشان طی چند سال گذشته، فعالیت درخشان یا دستاورد قابل توجهی در سینما نداشته‌اند و حتی برخی از آنها، سال‌هاست که اصلا فعالیتی در این عرصه نداشته‌اند یا اگر هم فعالیت کرده‌اند، توأم با ورشکستگی بوده است!
روال استاندارد در جشنواره‌های سینمایی این گونه است که هنرمندانی که طی دو سه سال منتهی به برگزاری آن جشنواره، جایزه‌ای دریافت کرده یا فعالیت درخشانی انجام داده باشد، به عنوان عضو گروه داوری یا انتخاب جشنواره منصوب می‌شوند. اما گویی مسئولین جشنواره فیلم فجر با خود عهد کرده‌اند که افراد ورشکسته یا غیرموفق را در این گونه هیئت‌ها به کار بگیرند! این درحالی است که حضور افراد موفق و صاحب درخشش در هیئت انتخاب و داوری جشنواره فجر، یک امتیاز برای آن خواهد بود و باعث افزایش اعتبار آن می‌گردد.
جای سؤال است که با توجه به پایین بودن سطح هیئت انتخاب جشنواره فیلم فجر، چرا اسامی آنها اعلام می‌شود؟ آیا هدفی غیر از دموکراتیک‌نمایی هم وجود دارد؟ جشنواره فیلم فجر یک رویداد سینمایی دولتی است و مسئولان این جشنواره در گزینش فیلم‌ها صاحب اختیار هستند. بنابراین لزومی برای اعلام این نام‌ها به نظر نمی‌رسد.