به یاد شهید مهدی خندان
همراهِ خندانِ حاج احمد متوسلیان(حدیث دشت عشق)
شهید مهدی خندان به سال ۱۳۴۱ در روستای «ناران»، از توابع «لواسان كوچك»، در روز عاشورای حسینی در خانوادهای زحمتكش اما مؤمن و مذهبی به دنیا آمد. خندان در سال آخر هنرستان تحصیل میكرد كه انقلاب شروع میشود. او در اكثر راهپیماییها در كنار مردم مسلمان حضور مییافت. مهدی همزمان با شروع جنگ تحمیلی، به عنوان بسیجی، داوطلبانه به جبهههای جنگ میشتابد و مدت شش ماه در جبهه غرب، در «سرپل ذهاب» به مقابله با دشمن بعثی میپردازد. خندان در خرداد ماه سال ۱۳۶۱ همراه «حاج احمد متوسلیان» و دیگر رزمندگان به لبنان اعزام میشود و حدود چهار ماه در آنجا به فعالیت ضد صهیونیستی میپردازد.
شهید مهدی خندان، با لبی خندان و چهرهای گشاده، فجر آفاق را شكافت و به ضیافت كروبیان شتافت. او در روز ۲۸ آذر ۱۳۶۲، برابر با اربعین حسینی، در مرحله سوم عملیات «والفجر ۴»، در ارتفاعات «كانیمانگا»، هنگام عبور از میدان مین و سیم خاردار توسط گلوله تیر بار دشمن به فیض عظیم شهادت نایل آمد. چه مبارك تولدی و چه فرخنده شهادتی كه از عاشورای حسینی تا اربعین حسینی، عشق و ایثار معنا مییابد و او در میان عشق و ایمان زاده شد و به شهادت رسید.
بخشی از وصیت نامه شهید:
بسیار دوست میدارم که زینبگونه زندگی کنی، و الگوی خودت را زهرا(س) و زینب کبری(س) قرار بده و من آرزوی خوشی دنیا و آخرت را برای تو و خانوادهات را دارم،
پیرو بیچون و چرای امام باشید و جنگ را فراموش نکنید، سلام مرا به امام برسانید، بگویید تنها آرزویم، یکبار دیگر زیارت آن صورت ملکوتی شما بود. و از امام عزیز تقاضا دارم برای قبول شهادتم دعا کند...
شهید مهدی خندان، با لبی خندان و چهرهای گشاده، فجر آفاق را شكافت و به ضیافت كروبیان شتافت. او در روز ۲۸ آذر ۱۳۶۲، برابر با اربعین حسینی، در مرحله سوم عملیات «والفجر ۴»، در ارتفاعات «كانیمانگا»، هنگام عبور از میدان مین و سیم خاردار توسط گلوله تیر بار دشمن به فیض عظیم شهادت نایل آمد. چه مبارك تولدی و چه فرخنده شهادتی كه از عاشورای حسینی تا اربعین حسینی، عشق و ایثار معنا مییابد و او در میان عشق و ایمان زاده شد و به شهادت رسید.
بخشی از وصیت نامه شهید:
بسیار دوست میدارم که زینبگونه زندگی کنی، و الگوی خودت را زهرا(س) و زینب کبری(س) قرار بده و من آرزوی خوشی دنیا و آخرت را برای تو و خانوادهات را دارم،
پیرو بیچون و چرای امام باشید و جنگ را فراموش نکنید، سلام مرا به امام برسانید، بگویید تنها آرزویم، یکبار دیگر زیارت آن صورت ملکوتی شما بود. و از امام عزیز تقاضا دارم برای قبول شهادتم دعا کند...