جشنواره فیلم‌های ایرانی در کلن که چند سالی است با همکاری دولت آلمان و برخی نهادهای به اصطلاح سینمایی داخل کشور در شهر کلن آلمان برگزار می‌شود، برنامه امسال خود را ظاهرا به فیلم‌های مستند درباره محیط زیست ایران اختصاص داد اما با دعوت از یکی از متهمان پرونده جاسوسان محیط زیست به نام کاوه مدنی (که از ایران‌ گریخته است) به عنوان مهمان ویژه این جشنواره، عملا نشان داد که بحث محیط زیست تنها، یک بهانه بوده و مسئله دفاع از جاسوسانی است که به بهانه محیط زیست، به تهیه اطلاعات و اخبار و عکس و فیلم از مناطق حساس ایران برای سرویس‌های جاسوسی غرب اقدام کردند.
جشنواره فیلم‌های ایرانی در کلن که 9 تا 11 آذرماه جاری در «سینما پلاست» این شهر برگزار شد، در سال‌های گذشته نیز اغلب محل نمایش فیلم‌های توقیفی و یا ضدایرانی بود که از فرط سیاه‌نمایی بعضا سر و صدای برخی از نشریات و ناظران خارجی را نیز درآورد. فی‌المثل وب سایت رادیو «دویچه وله» دو سال قبل، بعد از نمایش فستیوال فیلم‌های ایرانی در کلن نوشت: «...فیلم‌های ایرانی به شکل ویژه‌ای تلخ و پردرد هستند... فیلم‌های اجتماعی به فجایع خانوادگی ختم می‌شوند و کمدی‌های شاد و سبک به مصیبت و ماتم منتهی می‌گردند...»
 و رادیو فرانسه نیز در مورد فیلم‌های به نمایش درآمده ایرانی در فستیوال کلن گفت: «... فیلم‌های ایرانی تیره، ناامید‌کننده، ملال‌آور و گاه خشن و مازوخیستی هستند...»